Pagbangotan 5
1 Hinumdumi, Oh Jehova, kong unsay nahitabo kanamo: Sud-onga, ug tan-awa ang among kaulaw.
Remember, O LORD, what has happened to us. Look and see our disgrace!
2 Ang among kabilin nahulog ngadto sa mga dumuloong, Ang among mga balay ngadto sa mga lumalangyaw.
Our inheritance has been turned over to strangers, our houses to foreigners.
3 Kami mga ilo ug walay mga amahan; Ang among mga inahan nangahimong mga balo.
We have become fatherless orphans; our mothers are widows.
4 Kami nag-inum sa among tubig nga binayloan sa salapi; Ang among kahoy ginabaligya na kanamo.
We must buy the water we drink; our wood comes at a price.
5 Ang mga maglulutos kanamo nagaungot sa among mga liog: Kami gikapuyan ug walay pahulay.
We are closely pursued; we are weary and find no rest.
6 Among gihatag ang kamot ngadto sa mga Egiptohanon, Ug sa mga Asiriahanon, aron tagbawon sa tinapay.
We submitted to Egypt and Assyria to get enough bread.
7 Ang among mga amahan nanagpakasala, ug wala na; Ug among giantus ang ilang kasal-anan.
Our fathers sinned and are no more, but we bear their punishment.
8 Ang mga sulogoon maoy nagahari kanamo: Walay makaluwas kanamo gikan sa ilang kamot.
Slaves rule over us; there is no one to deliver us from their hands.
9 Makuha namo ang among tinapay uban ang peligro sa among kinabuhi, Tungod sa espada didto sa kamingawan.
We get our bread at the risk of our lives because of the sword in the wilderness.
10 Ang among panit maitum sama sa usa ka hudno, Tungod sa makasunog nga kainit sa kagutmanan.
Our skin is as hot as an oven with fever from our hunger.
11 Ginalugos nila ang mga babaye didto sa Sion, Ang mga ulay sa ciudad sa Juda.
Women have been ravished in Zion, virgins in the cities of Judah.
12 Ang mga principe ginabitay pinaagi sa ilang mga kamot: Ang mga nawong sa mga anciano wala tahura.
Princes have been hung up by their hands; elders receive no respect.
13 Ang mga batan-ong lalake maoy nanagpas-an sa galingan; Ug ang kabataan gipahiumod sa ilalum sa kahoy.
Young men toil at millstones; boys stagger under loads of wood.
14 Ang mga anciano namiya sa pultahan, Ang mga batan-ong lalake namiya sa ilang honi.
The elders have left the city gate; the young men have stopped their music.
15 Ang kalipay sa among kasingkasing mihunong na; Ang among sayaw nahimong pagminatay.
Joy has left our hearts; our dancing has turned to mourning.
16 Ang purongpurong nahulog gikan sa among ulo: Alaut kami kay kami nakasala man!
The crown has fallen from our head. Woe to us, for we have sinned!
17 Tungod niini ang among kasingkasing nagakaluya; Tungod niining mga butanga ang among mga mata lubog na.
Because of this, our hearts are faint; because of these, our eyes grow dim—
18 Tungod sa bukid sa Sion, nga mamingaw: Ang mga milo nagalakaw sa ibabaw niana.
because of Mount Zion, which lies desolate, patrolled by foxes.
19 Ikaw, Oh Jehova, magapabilin sa walay katapusan; Ang imong trono nagapadayon gikan sa kaliwatan ngadto sa kaliwatan.
You, O LORD, reign forever; Your throne endures from generation to generation.
20 Ngano man nga nalimot ka kanamo sa walay katapusan, Ug mibiya kanamo sa hataas kaayong panahon?
Why have You forgotten us forever? Why have You forsaken us for so long?
21 Pabalika kami nganha kanimo, Oh Jehova, ug kami mamalik; Bag-oha ang among mga adlaw ingon sa kanhing panahon.
Restore us to Yourself, O LORD, so we may return; renew our days as of old,
22 Apan giay-ran mo sa tuman kami; Ikaw naligutgut sa hilabihan batok kanamo.
unless You have utterly rejected us and remain angry with us beyond measure.
