< Pagbangotan 5 >

1 Hinumdumi, Oh Jehova, kong unsay nahitabo kanamo: Sud-onga, ug tan-awa ang among kaulaw.
Спомни си, Господи, какво ни стана; Погледни и виж как ни укоряват.
2 Ang among kabilin nahulog ngadto sa mga dumuloong, Ang among mga balay ngadto sa mga lumalangyaw.
Наследството ни мина на чужденци, Къщите ни на странни.
3 Kami mga ilo ug walay mga amahan; Ang among mga inahan nangahimong mga balo.
Останахме сирачета без баща; Майките ни са като вдовици.
4 Kami nag-inum sa among tubig nga binayloan sa salapi; Ang among kahoy ginabaligya na kanamo.
Водата си пихме със сребро, Дървата ни идат с пари.
5 Ang mga maglulutos kanamo nagaungot sa among mga liog: Kami gikapuyan ug walay pahulay.
Нашите гонители са на вратовете ни; Трудим се, и почивка нямаме.
6 Among gihatag ang kamot ngadto sa mga Egiptohanon, Ug sa mga Asiriahanon, aron tagbawon sa tinapay.
Простряхме ръка към египтяните И към асирийците, за да се наситим с хляб.
7 Ang among mga amahan nanagpakasala, ug wala na; Ug among giantus ang ilang kasal-anan.
Бащите ни съгрешиха, и няма ги; И ние носим техните беззакония.
8 Ang mga sulogoon maoy nagahari kanamo: Walay makaluwas kanamo gikan sa ilang kamot.
Слуги господаруват над нас, И няма кой да ни избави от ръката им.
9 Makuha namo ang among tinapay uban ang peligro sa among kinabuhi, Tungod sa espada didto sa kamingawan.
Добиваме хляба си с опасност за живота си Поради меча, който ограбва в пустинята.
10 Ang among panit maitum sama sa usa ka hudno, Tungod sa makasunog nga kainit sa kagutmanan.
Кожата ни почервеня като пещ Поради върлуването на глада.
11 Ginalugos nila ang mga babaye didto sa Sion, Ang mga ulay sa ciudad sa Juda.
Изнасилваха жените в Сион, Девиците в Юдовите градове.
12 Ang mga principe ginabitay pinaagi sa ilang mga kamot: Ang mga nawong sa mga anciano wala tahura.
Чрез техните ръце биваха обесени първенците, Старейшините не се почитаха.
13 Ang mga batan-ong lalake maoy nanagpas-an sa galingan; Ug ang kabataan gipahiumod sa ilalum sa kahoy.
Младежите носеха воденични камъни, И децата падаха под товара на дървата.
14 Ang mga anciano namiya sa pultahan, Ang mga batan-ong lalake namiya sa ilang honi.
Старейшините не седят вече на портите; Младежите изоставиха песните си.
15 Ang kalipay sa among kasingkasing mihunong na; Ang among sayaw nahimong pagminatay.
Престана радостта на сърцето ни; Хорото ни се обърна на жалеене.
16 Ang purongpurong nahulog gikan sa among ulo: Alaut kami kay kami nakasala man!
Венецът падна от главата ни; Горко ни! защото сме съгрешили.
17 Tungod niini ang among kasingkasing nagakaluya; Tungod niining mga butanga ang among mga mata lubog na.
Затова чезне сърцето ни. Затова причерня на очите ни.
18 Tungod sa bukid sa Sion, nga mamingaw: Ang mga milo nagalakaw sa ibabaw niana.
Поради запустяването на Сионския хълм Лисиците ходят по него.
19 Ikaw, Oh Jehova, magapabilin sa walay katapusan; Ang imong trono nagapadayon gikan sa kaliwatan ngadto sa kaliwatan.
Ти, Господи, седиш като Цар до века; Престолът Ти е из род в род.
20 Ngano man nga nalimot ka kanamo sa walay katapusan, Ug mibiya kanamo sa hataas kaayong panahon?
Защо ни забравяш за винаги, И ни оставяш за толкоз дълго време?
21 Pabalika kami nganha kanimo, Oh Jehova, ug kami mamalik; Bag-oha ang among mga adlaw ingon sa kanhing panahon.
Възвърни ни, Господи, към Себе Си, и ще се възвърнем; Обнови дните ни както изпърво,
22 Apan giay-ran mo sa tuman kami; Ikaw naligutgut sa hilabihan batok kanamo.
Ако не си ни отхвърлил съвсем, И не си се разгневил твърде много против нас.

< Pagbangotan 5 >