Pagbangotan 3
1 Ako mao ang tawo nga nakakita sa kasakitan pinaagi sa barahan sa iyang kapungot.
Yo soy el hombre que fue afligido Con la vara de su furor.
2 Iyang gitultolan ako ug gipalakat ako sa kangitngitan, ug wala sa kahayag.
Me guió y condujo en oscuridad y no en luz.
3 Sa pagkatinuod batok kanako iyang gipaatubang ang iyang kamot sa nakadaghan sa tibook nga adlaw.
Ciertamente se apartó de mí. Contra mí vuelve su mano todo el día.
4 Ang akong unod ug ang akong panit yang gihimo nga tigulang; iyang gidugmok ang akong mga bukog.
Consumió mi carne y mi piel, Quebró mis huesos.
5 Siya nagtukod batok kanako, ug gilibutan ako sa kapaitan ug kasakitan.
Me sitió Y me encerró en tribulación y angustia.
6 Gipapuyo niya ako sa mangiub nga mga dapit, sama niadtong dugay na nga nangamatay.
Me encerró a vivir en oscuridad Como los que murieron hace tiempo.
7 Ako gialad niya, aron dili ako makagula; iyang gipabug-at ang akong talikala.
Me cercó con muros de modo que no puedo salir. Me cargó una cadena pesada.
8 Oo, sa pagtiyabaw nako, ug sa pagtawag sa panabang, iyang gipugngan ang akong pag-ampo.
Aun cuando clamo y grito, Cierra oídos a mi oración.
9 Gialad niya sa mga bato nga sinapsapan ang akong mga alagianan; iyang gibaliko ang akong mga dalan.
Con piedras labradas bloqueó mi camino Y torció mis senderos.
10 Alang kanako siya sama sa usa ka oso nga nagabanhig, ingon sa usa ka leon sa tago nga mga dapit.
Él es para mí como oso que acecha, Como león agazapado en lugares secretos.
11 Iyang gipatipas ang akong mga alagianan, ug gikuniskunis niya ako; iyang gibuhat ako nga biniyaan.
Él trastornó mis caminos. Me destrozó y me dejó desolado.
12 Iyang gibusog ang iyang pana, ug iyang gipahaluna ako ingon sa usa ka ilig-onon alang sa pana.
Entesó su arco, Y me puso como blanco de su flecha.
13 Ang mga udyong sa iyang baslayan gipalagbas sa akong mga amimislon.
Él hizo que las flechas de su caja portátil para flechas Penetraran en mis órganos internos.
14 Ako nahimong kataw-anan sa tibook ko nga katawohan, ug ilang alawiton sa tibook nga adlaw.
Soy el escarnio para todo mi pueblo, El estribillo de burla todo el día.
15 Gitugob niya ako sa kapaitan, gihubog niya ako sa panyawan.
Me llenó de amargura. Me dio a beber ajenjo.
16 Gidugmok usab niya ang akong mga ngipon sa mga magagmayng bato; gitabonan niya ako sa mga abo.
Quebró mis dientes con grava Y me pisoteó en la ceniza,
17 Ug imong gihinginlan ang akong kalag ngadto sa halayo gikan sa kalinaw; ako nalimot na sa kauswagan.
Mi alma está lejos de la paz. Olvidé la felicidad.
18 Ug ako miingon: Ang akong kusog nawagtang na, ug ang akong paglaum nahanaw gikan kang Jehova.
Y dije: Mi fuerza y mi esperanza En Yavé perecieron.
19 Hinumduman mo ang akong kasakitan ug ang akong pagkaalaut, ang panyawan ug ang apdo.
Recuerda mi aflicción y mi angustia, El ajenjo y la hiel.
20 Ang akong kalag nagahandum gihapon kanila, ug gipaubos sa sulod nako.
Ciertamente mi alma recuerda Y está abatida dentro de mí.
21 Nahinumdum ako niini sa akong panumduman; busa ako may paglaum.
Esto le recuerdo a mi mente, Por tanto tengo esperanza:
22 Tungod sa mga mahigugmaongkalolot ni Jehova kita wala mangalaglag, kay ang iyang mga kalooy walay paghubas.
Por causa de las misericordias de Yavé No estamos consumidos. Porque sus compasiones no fallan.
23 Sila ginabag-o sa matag-buntag; daku ang imong pagkamatinumanon.
Nuevas son cada mañana. Grande es tu fidelidad.
24 Si Jehova mao ang akong panulondon, nagaingon ang akong kalag; busa anaa kaniya ang akong paglaum.
Yavé es mi porción, dice mi alma, Por tanto espero en Él.
25 Si Jehova maayo alang kanila nga nagapaabut kaniya, alang sa kalag nga nagapangita kaniya.
Bueno es Yavé para los que lo esperan, Para el alma que lo busca.
26 Maayo nga ang tawo magalaum ug magapaabut sa kahilum sa kaluwasan ni Jehova.
Bueno es esperar en silencio La salvación de Yavé.
27 Maayo alang sa tawo nga pas-anon niya ang yugo sa iyang pagkabatan-on.
Bueno es para un hombre llevar El yugo desde su juventud,
28 Palingkora siya nga mag-inusara ug pahiluma, tungod kay kini iyang gipapas-an kaniya.
Que se siente a solas y guarde silencio Puesto que Él se lo impuso.
29 Ipabutang ang iyang baba sa abug, kong sa ingon niana aduna pay mapaabut.
Que ponga su boca en el polvo, Tal vez haya esperanza.
30 Ipataon niya ang iyang aping kaniya nga nagasagpa; aron siya mapuno gayud sa pagsudya.
Que dé la mejilla al que lo abofetea, Y se harte de afrenta.
31 Kay ang Ginoo dili mosalikway sa walay katapusan.
Porque ʼAdonay no desechará para siempre.
32 Kay bisan siya nagpaguol, apan siya malooy sumala sa gidaghanon sa iyang mga mahigugmaong-kalolot.
Aunque entristezca, Él tendrá compasión Según su abundante misericordia.
33 Kay siya dili magasakit nga sa kinabubut-on, ni magapasubo sa mga anak sa tawo.
Porque no aflige voluntariamente, Ni entristece a los hijos de los hombres.
34 Ang pagdugmok sa ilalum sa iyang mga tiil sa tanan nga mga binilanggo sa yuta,
No aplasta bajo sus pies A todos los cautivos de la tierra.
35 Ang pagtungina sa katungod sa usa ka tawo sa atubangan sa nawong sa Labing Hataas,
No se aparta del justo juicio a un hombre En presencia de ʼElyón.
36 Ang pagbalit-ad sa usa ka tawo sa iyang katungod, dili uyonan ni Jehova.
ʼAdonay no aprueba Pervertir la causa del hombre.
37 Kinsa kadtong nagaingon, ug nahanabo man, sa diha nga wala magsugo ang Ginoo?
¿Quién dice algo y ocurre, A menos que ʼAdonay lo ordene?
38 Gikan sa baba sa Labing Hataas dili ba mogula ang dautan ug maayo?
¿No procede de la boca del ʼElyon Tanto lo bueno como lo malo?
39 Ngano man nga nagamahay ang usa ka buhi nga tawo, ang usa ka tawo tungod sa silot sa iyang mga sala?
¿Por qué se queja el hombre? Que se queje el hombre por el castigo de sus pecados.
40 Susihon ta ug sulayan ta ang atong mga dalan, ug mamalik kita ngadto kang Jehova.
Examinemos y probemos nuestros caminos, Y regresemos a Yavé.
41 Bayawon ta ang atong kasingkasing uban ang atong mga kamot ngadto sa Dios sa kalangitan.
Levantamos nuestros corazones y manos Hacia ʼEL en el cielo y dijimos:
42 Kita nakalapas ug nakasukol: wala ka magpasaylo.
Nosotros transgredimos y fuimos rebeldes. Tú no nos perdonaste.
43 Nagatabon ka uban sa kasuko, ug nagalutos kanamo: nagapamatay ka, wala ka malooy.
Te cubriste con furor, Y nos perseguiste. Nos mataste sin compasión.
44 Nagatabon ka sa imong kaugalingon sa usa ka panganod, aron walay pag-ampo nga makalahos kanimo.
Te cubriste con una nube muy espesa Para que no pasara la oración.
45 Gihimo mo kami nga sama sa nalug ug sagbut sa taliwala sa mga katawohan.
Nos volviste como excrementos y basura entre los pueblos.
46 Ang tanan namong mga kaaway nagpabuka pagdaku sa ilang mga baba batok kanamo.
Todos nuestros enemigos ensanchan sus bocas contra nosotros.
47 Ang kahadlok ug ang gahong mingdangat kanamo, ang kalumpagan ug ang pagkalaglag.
Terror y trampa están sobre nosotros, Desolación y destrucción.
48 Ang akong mata nagapadaligdig ug mga sapa sa tubig, tungod sa pagkalaglag sa anak nga babaye sa akong katawohan.
Mis ojos derraman manantiales de agua A causa de la destrucción de la hija de mi pueblo.
49 Nagapaagay sa luha ang akong mata, ug walay paghunong, walay pagpahulay,
Mis ojos manan sin cesar, sin alguna tregua.
50 Hangtud si Jehova motan-aw ug mosud-ong gikan sa langit.
Hasta que Yavé vea Y mire desde el cielo.
51 Ang akong mata nakapasubo sa akong kalag, tungod sa tanang mga anak nga babaye sa akong ciudad.
Mis ojos traen sufrimiento a mi alma A causa de las hijas de mi ciudad.
52 Gigukod ako nila sa hilabihan ingon sa usa ka langgam, sila nga mga kaaway ko sa walay hinungdan.
Como a un pájaro me cazaron Los que sin causa son mis enemigos.
53 Gibugto nila ang akong kinabuhi sulod sa bilanggoan, ug gisalibay ako ug bato.
Me echaron en la cisterna Y pusieron una piedra sobre mí.
54 Ang mga tubig mibanlas ibabaw sa akong ulo; unya miingon ako: Namatay na ako.
Las aguas fluyeron sobre mi cabeza. Yo dije: ¡Estoy muerto!
55 Ako nagsangpit sa imong ngalan, Oh Jehova, gikan sa kinahiladman nga bilanggoan.
De lo más hondo de la fosa, oh Yavé, Invoqué tu Nombre.
56 Gipatalinghugan mo ang akong tingog: ayaw pagtagoa ang imong igdulungog sa akong pagpangginhawa, sa akong pagtu-aw.
Oíste mi voz: No cierres tu oído A mi suspiro, a mi clamor.
57 Ikaw nagapaduol kanako sa adlaw nga ako nagsangpit kanimo; ikaw nag-ingon: Ayaw kahadlok.
Tú te acercaste cuando te invoqué, Dijiste: ¡No temas!
58 Oh Ginoo, naglaban ka sa mga katungod sa akong kalag; gitubos mo ang akong kinabuhi.
Oh ʼAdonay, Tú defendiste la causa de mi vida. Tú redimiste mi vida.
59 Oh Jehova, nakakita ka sa akong sayup; hukman mo ang akong katungod.
Tú viste, oh Yavé, mi opresión. Juzga mi causa.
60 Nakita mo ang tanan nilang mga pagpanimalus ug ang tanan nilang mga lalang batok kanako.
Tú viste toda su venganza, Todos sus planes contra mí.
61 Nadungog mo ang ilang pagsudya, Oh Jehova, ug ang tana nilang mga lalang batok kanako,
Tú oíste, oh Yavé, Todos sus reproches contra mí.
62 Ang mga ngabil niadtong mingtindog batok kanako, ug ang ilang lalang batok kanako sa tibook nga adlaw.
Los labios de mis asaltantes y su murmuración Están contra mí todo el día.
63 Sud-onga ang ilang paglingkod, ug ang ilang pagtindog; ako mao ang ilang alawiton.
Observa su sentarse y levantarse. Yo soy su estribillo de burla.
64 Magahatag ka kanila ug usa ka balus, Oh Jehova, sumala sa buhat sa ilang mga kamot.
Tú, oh Yavé, les recompensarás Según la obra de sus manos.
65 Magahatag ka kanila ug katig-a sa kasingkasing, ang imong tunglo kanila.
Les darás dureza de corazón. Tu maldición estará sobre ellos.
66 Magalutos ka kanila sa kasuko, ug laglagon mo sila gikan sa ubos sa mga langit ni Jehova.
Oh Yavé, persíguelos en tu furor Y destrúyelos de debajo de los cielos, oh Yavé.
