< Pagbangotan 3 >
1 Ako mao ang tawo nga nakakita sa kasakitan pinaagi sa barahan sa iyang kapungot.
わたしは彼の怒りのむちによって、悩みにあった人である。
2 Iyang gitultolan ako ug gipalakat ako sa kangitngitan, ug wala sa kahayag.
彼はわたしをかり立てて、光のない暗い中を歩かせ、
3 Sa pagkatinuod batok kanako iyang gipaatubang ang iyang kamot sa nakadaghan sa tibook nga adlaw.
まことにその手をしばしばかえて、ひねもすわたしを攻められた。
4 Ang akong unod ug ang akong panit yang gihimo nga tigulang; iyang gidugmok ang akong mga bukog.
彼はわが肉と皮を衰えさせ、わが骨を砕き、
5 Siya nagtukod batok kanako, ug gilibutan ako sa kapaitan ug kasakitan.
苦しみと悩みをもって、わたしを囲み、わたしを閉じこめ、
6 Gipapuyo niya ako sa mangiub nga mga dapit, sama niadtong dugay na nga nangamatay.
遠い昔に死んだ者のように、暗い所に住まわせられた。
7 Ako gialad niya, aron dili ako makagula; iyang gipabug-at ang akong talikala.
彼はわたしのまわりに、かきをめぐらして、出ることのできないようにし、重い鎖でわたしをつながれた。
8 Oo, sa pagtiyabaw nako, ug sa pagtawag sa panabang, iyang gipugngan ang akong pag-ampo.
わたしは叫んで助けを求めたが、彼はわたしの祈をしりぞけ、
9 Gialad niya sa mga bato nga sinapsapan ang akong mga alagianan; iyang gibaliko ang akong mga dalan.
切り石をもって、わたしの行く道をふさぎ、わたしの道筋を曲げられた。
10 Alang kanako siya sama sa usa ka oso nga nagabanhig, ingon sa usa ka leon sa tago nga mga dapit.
彼はわたしに対して待ち伏せするくまのように、潜み隠れるししのように、
11 Iyang gipatipas ang akong mga alagianan, ug gikuniskunis niya ako; iyang gibuhat ako nga biniyaan.
わが道を離れさせ、わたしを引き裂いて、見るかげもないみじめな者とし、
12 Iyang gibusog ang iyang pana, ug iyang gipahaluna ako ingon sa usa ka ilig-onon alang sa pana.
その弓を張って、わたしを矢の的のようにされた。
13 Ang mga udyong sa iyang baslayan gipalagbas sa akong mga amimislon.
彼はその箙の矢をわたしの心臓に打ち込まれた。
14 Ako nahimong kataw-anan sa tibook ko nga katawohan, ug ilang alawiton sa tibook nga adlaw.
わたしはすべての民の物笑いとなり、ひねもす彼らの歌となった。
15 Gitugob niya ako sa kapaitan, gihubog niya ako sa panyawan.
彼はわたしを苦い物で飽かせ、にがよもぎをわたしに飲ませられた。
16 Gidugmok usab niya ang akong mga ngipon sa mga magagmayng bato; gitabonan niya ako sa mga abo.
彼は小石をもって、わたしの歯を砕き、灰の中にわたしをころがされた。
17 Ug imong gihinginlan ang akong kalag ngadto sa halayo gikan sa kalinaw; ako nalimot na sa kauswagan.
わが魂は平和を失い、わたしは幸福を忘れた。
18 Ug ako miingon: Ang akong kusog nawagtang na, ug ang akong paglaum nahanaw gikan kang Jehova.
そこでわたしは言った、「わが栄えはうせ去り、わたしが主に望むところのものもうせ去った」と。
19 Hinumduman mo ang akong kasakitan ug ang akong pagkaalaut, ang panyawan ug ang apdo.
どうか、わが悩みと苦しみ、にがよもぎと胆汁とを心に留めてください。
20 Ang akong kalag nagahandum gihapon kanila, ug gipaubos sa sulod nako.
わが魂は絶えずこれを思って、わがうちにうなだれる。
21 Nahinumdum ako niini sa akong panumduman; busa ako may paglaum.
しかし、わたしはこの事を心に思い起す。それゆえ、わたしは望みをいだく。
22 Tungod sa mga mahigugmaongkalolot ni Jehova kita wala mangalaglag, kay ang iyang mga kalooy walay paghubas.
主のいつくしみは絶えることがなく、そのあわれみは尽きることがない。
23 Sila ginabag-o sa matag-buntag; daku ang imong pagkamatinumanon.
これは朝ごとに新しく、あなたの真実は大きい。
24 Si Jehova mao ang akong panulondon, nagaingon ang akong kalag; busa anaa kaniya ang akong paglaum.
わが魂は言う、「主はわたしの受くべき分である、それゆえ、わたしは彼を待ち望む」と。
25 Si Jehova maayo alang kanila nga nagapaabut kaniya, alang sa kalag nga nagapangita kaniya.
主はおのれを待ち望む者と、おのれを尋ね求める者にむかって恵みふかい。
26 Maayo nga ang tawo magalaum ug magapaabut sa kahilum sa kaluwasan ni Jehova.
主の救を静かに待ち望むことは、良いことである。
27 Maayo alang sa tawo nga pas-anon niya ang yugo sa iyang pagkabatan-on.
人が若い時にくびきを負うことは、良いことである。
28 Palingkora siya nga mag-inusara ug pahiluma, tungod kay kini iyang gipapas-an kaniya.
主がこれを負わせられるとき、ひとりすわって黙しているがよい。
29 Ipabutang ang iyang baba sa abug, kong sa ingon niana aduna pay mapaabut.
口をちりにつけよ、あるいはなお望みがあるであろう。
30 Ipataon niya ang iyang aping kaniya nga nagasagpa; aron siya mapuno gayud sa pagsudya.
おのれを撃つ者にほおを向け、満ち足りるまでに、はずかしめを受けよ。
31 Kay ang Ginoo dili mosalikway sa walay katapusan.
主はとこしえにこのような人を捨てられないからである。
32 Kay bisan siya nagpaguol, apan siya malooy sumala sa gidaghanon sa iyang mga mahigugmaong-kalolot.
彼は悩みを与えられるが、そのいつくしみが豊かなので、またあわれみをたれられる。
33 Kay siya dili magasakit nga sa kinabubut-on, ni magapasubo sa mga anak sa tawo.
彼は心から人の子を苦しめ悩ますことをされないからである。
34 Ang pagdugmok sa ilalum sa iyang mga tiil sa tanan nga mga binilanggo sa yuta,
地のすべての捕われ人を足の下に踏みにじり、
35 Ang pagtungina sa katungod sa usa ka tawo sa atubangan sa nawong sa Labing Hataas,
いと高き者の前に人の公義をまげ、
36 Ang pagbalit-ad sa usa ka tawo sa iyang katungod, dili uyonan ni Jehova.
人の訴えをくつがえすことは、主のよみせられないことである。
37 Kinsa kadtong nagaingon, ug nahanabo man, sa diha nga wala magsugo ang Ginoo?
主が命じられたのでなければ、だれが命じて、その事の成ったことがあるか。
38 Gikan sa baba sa Labing Hataas dili ba mogula ang dautan ug maayo?
災もさいわいも、いと高き者の口から出るではないか。
39 Ngano man nga nagamahay ang usa ka buhi nga tawo, ang usa ka tawo tungod sa silot sa iyang mga sala?
生ける人はどうしてつぶやかねばならないのか、人は自分の罪の罰せられるのを、つぶやくことができようか。
40 Susihon ta ug sulayan ta ang atong mga dalan, ug mamalik kita ngadto kang Jehova.
われわれは、自分の行いを調べ、かつ省みて、主に帰ろう。
41 Bayawon ta ang atong kasingkasing uban ang atong mga kamot ngadto sa Dios sa kalangitan.
われわれは天にいます神にむかって、手と共に心をもあげよう。
42 Kita nakalapas ug nakasukol: wala ka magpasaylo.
「わたしたちは罪を犯し、そむきました、あなたはおゆるしになりませんでした。
43 Nagatabon ka uban sa kasuko, ug nagalutos kanamo: nagapamatay ka, wala ka malooy.
あなたは怒りをもってご自分をおおい、わたしたちを追い攻め、殺して、あわれまず、
44 Nagatabon ka sa imong kaugalingon sa usa ka panganod, aron walay pag-ampo nga makalahos kanimo.
また雲をもってご自分をおおい、祈を通じないようにし、
45 Gihimo mo kami nga sama sa nalug ug sagbut sa taliwala sa mga katawohan.
もろもろの民の中に、わたしたちをちりあくたとなさいました。
46 Ang tanan namong mga kaaway nagpabuka pagdaku sa ilang mga baba batok kanamo.
敵はみなわたしたちをののしり、
47 Ang kahadlok ug ang gahong mingdangat kanamo, ang kalumpagan ug ang pagkalaglag.
恐れと落し穴と、荒廃と滅亡とが、わたしたちに臨みました。
48 Ang akong mata nagapadaligdig ug mga sapa sa tubig, tungod sa pagkalaglag sa anak nga babaye sa akong katawohan.
わが民の娘の滅びによって、わたしの目には涙の川が流れています。
49 Nagapaagay sa luha ang akong mata, ug walay paghunong, walay pagpahulay,
わが目は絶えず涙を注ぎ出して、やむことなく、
50 Hangtud si Jehova motan-aw ug mosud-ong gikan sa langit.
主が天から見おろして、顧みられる時にまで及ぶでしょう。
51 Ang akong mata nakapasubo sa akong kalag, tungod sa tanang mga anak nga babaye sa akong ciudad.
わが目はわが町のすべての娘の最期のゆえに、わたしを痛ませます。
52 Gigukod ako nila sa hilabihan ingon sa usa ka langgam, sila nga mga kaaway ko sa walay hinungdan.
ゆえなくわたしに敵する者どもによって、わたしは鳥のように追われました。
53 Gibugto nila ang akong kinabuhi sulod sa bilanggoan, ug gisalibay ako ug bato.
彼らは生きているわたしを穴の中に投げ入れ、わたしの上に石を投げつけました。
54 Ang mga tubig mibanlas ibabaw sa akong ulo; unya miingon ako: Namatay na ako.
水はわたしの頭の上にあふれ、わたしは『断ち滅ぼされた』と言いました。
55 Ako nagsangpit sa imong ngalan, Oh Jehova, gikan sa kinahiladman nga bilanggoan.
主よ、わたしは深い穴からみ名を呼びました。
56 Gipatalinghugan mo ang akong tingog: ayaw pagtagoa ang imong igdulungog sa akong pagpangginhawa, sa akong pagtu-aw.
あなたはわが声を聞かれました、『わが嘆きと叫びに耳をふさがないでください』。
57 Ikaw nagapaduol kanako sa adlaw nga ako nagsangpit kanimo; ikaw nag-ingon: Ayaw kahadlok.
わたしがあなたに呼ばわったとき、あなたは近寄って、『恐れるな』と言われました。
58 Oh Ginoo, naglaban ka sa mga katungod sa akong kalag; gitubos mo ang akong kinabuhi.
主よ、あなたはわが訴えを取りあげて、わたしの命をあがなわれました。
59 Oh Jehova, nakakita ka sa akong sayup; hukman mo ang akong katungod.
主よ、あなたはわたしがこうむった不義をごらんになりました。わたしの訴えをおさばきください。
60 Nakita mo ang tanan nilang mga pagpanimalus ug ang tanan nilang mga lalang batok kanako.
あなたはわたしに対する彼らの報復と、陰謀とを、ことごとくごらんになりました。
61 Nadungog mo ang ilang pagsudya, Oh Jehova, ug ang tana nilang mga lalang batok kanako,
主よ、あなたはわたしに対する彼らのそしりと、陰謀とを、ことごとく聞かれました。
62 Ang mga ngabil niadtong mingtindog batok kanako, ug ang ilang lalang batok kanako sa tibook nga adlaw.
立ってわたしに逆らう者どものくちびると、その思いは、ひねもすわたしを攻めています。
63 Sud-onga ang ilang paglingkod, ug ang ilang pagtindog; ako mao ang ilang alawiton.
どうか、彼らのすわるをも、立つをも、みそなわしてください。わたしは彼らの歌となっています。
64 Magahatag ka kanila ug usa ka balus, Oh Jehova, sumala sa buhat sa ilang mga kamot.
主よ、彼らの手のわざにしたがって、彼らに報い、
65 Magahatag ka kanila ug katig-a sa kasingkasing, ang imong tunglo kanila.
彼らの心をかたくなにし、あなたののろいを彼らに注いでください。
66 Magalutos ka kanila sa kasuko, ug laglagon mo sila gikan sa ubos sa mga langit ni Jehova.
主よ、怒りをもって彼らを追い、天が下から彼らを滅ぼしてください」。