Pagbangotan 3
1 Ako mao ang tawo nga nakakita sa kasakitan pinaagi sa barahan sa iyang kapungot.
Én vagyok az az ember, a ki nyomorúságot látott az ő haragjának vesszeje miatt.
2 Iyang gitultolan ako ug gipalakat ako sa kangitngitan, ug wala sa kahayag.
Engem vezérlett és járatott sötétségben és nem világosságban.
3 Sa pagkatinuod batok kanako iyang gipaatubang ang iyang kamot sa nakadaghan sa tibook nga adlaw.
Bizony ellenem fordult, ellenem fordítja kezét minden nap.
4 Ang akong unod ug ang akong panit yang gihimo nga tigulang; iyang gidugmok ang akong mga bukog.
Megfonnyasztotta testemet és bőrömet, összeroncsolta csontjaimat.
5 Siya nagtukod batok kanako, ug gilibutan ako sa kapaitan ug kasakitan.
Erősséget épített ellenem és körülvett méreggel és fáradsággal.
6 Gipapuyo niya ako sa mangiub nga mga dapit, sama niadtong dugay na nga nangamatay.
Sötét helyekre ültetett engem, mint az örökre meghaltakat.
7 Ako gialad niya, aron dili ako makagula; iyang gipabug-at ang akong talikala.
Körülkerített, hogy ki ne mehessek, nehézzé tette lánczomat.
8 Oo, sa pagtiyabaw nako, ug sa pagtawag sa panabang, iyang gipugngan ang akong pag-ampo.
Sőt ha kiáltok és segítségül hívom is, nem hallja meg imádságomat.
9 Gialad niya sa mga bato nga sinapsapan ang akong mga alagianan; iyang gibaliko ang akong mga dalan.
Elkerítette az én útaimat terméskővel, ösvényeimet elforgatta.
10 Alang kanako siya sama sa usa ka oso nga nagabanhig, ingon sa usa ka leon sa tago nga mga dapit.
Ólálkodó medve ő nékem és lesben álló oroszlán.
11 Iyang gipatipas ang akong mga alagianan, ug gikuniskunis niya ako; iyang gibuhat ako nga biniyaan.
Útaimat elterelte, és darabokra vagdalt és elpusztított engem!
12 Iyang gibusog ang iyang pana, ug iyang gipahaluna ako ingon sa usa ka ilig-onon alang sa pana.
Kifeszítette kézívét, és a nyíl elé czélul állított engem!
13 Ang mga udyong sa iyang baslayan gipalagbas sa akong mga amimislon.
Veséimbe bocsátotta tegzének fiait.
14 Ako nahimong kataw-anan sa tibook ko nga katawohan, ug ilang alawiton sa tibook nga adlaw.
Egész népemnek csúfjává lettem, és gúnydalukká napestig.
15 Gitugob niya ako sa kapaitan, gihubog niya ako sa panyawan.
Eltöltött engem keserűséggel, megrészegített engem ürömmel.
16 Gidugmok usab niya ang akong mga ngipon sa mga magagmayng bato; gitabonan niya ako sa mga abo.
És kova-kővel tördelte ki fogaimat; porba tiprott engem.
17 Ug imong gihinginlan ang akong kalag ngadto sa halayo gikan sa kalinaw; ako nalimot na sa kauswagan.
És kizártad lelkem a békességből; elfeledkeztem a jóról.
18 Ug ako miingon: Ang akong kusog nawagtang na, ug ang akong paglaum nahanaw gikan kang Jehova.
És mondám: Elveszett az én erőm és az én reménységem az Úrban.
19 Hinumduman mo ang akong kasakitan ug ang akong pagkaalaut, ang panyawan ug ang apdo.
Emlékezzél meg az én nyomorúságomról és eltapodtatásomról, az ürömről és a méregről!
20 Ang akong kalag nagahandum gihapon kanila, ug gipaubos sa sulod nako.
Vissza-visszaemlékezik, és megalázódik bennem az én lelkem.
21 Nahinumdum ako niini sa akong panumduman; busa ako may paglaum.
Ezt veszem szívemre, azért bízom.
22 Tungod sa mga mahigugmaongkalolot ni Jehova kita wala mangalaglag, kay ang iyang mga kalooy walay paghubas.
Az Úr kegyelmessége az, hogy még nincsen végünk; mivel nem fogyatkozik el az ő irgalmassága!
23 Sila ginabag-o sa matag-buntag; daku ang imong pagkamatinumanon.
Minden reggel meg-megújul; nagy a te hűséged!
24 Si Jehova mao ang akong panulondon, nagaingon ang akong kalag; busa anaa kaniya ang akong paglaum.
Az Úr az én örökségem, mondja az én lelkem, azért benne bízom.
25 Si Jehova maayo alang kanila nga nagapaabut kaniya, alang sa kalag nga nagapangita kaniya.
Jó az Úr azoknak, a kik várják őt; a léleknek, a mely keresi őt.
26 Maayo nga ang tawo magalaum ug magapaabut sa kahilum sa kaluwasan ni Jehova.
Jó várni és megadással lenni az Úr szabadításáig.
27 Maayo alang sa tawo nga pas-anon niya ang yugo sa iyang pagkabatan-on.
Jó a férfiúnak, ha igát visel ifjúságában.
28 Palingkora siya nga mag-inusara ug pahiluma, tungod kay kini iyang gipapas-an kaniya.
Egyedül ül és hallgat, mert felvette magára.
29 Ipabutang ang iyang baba sa abug, kong sa ingon niana aduna pay mapaabut.
Porba teszi száját, mondván: Talán van még reménység?
30 Ipataon niya ang iyang aping kaniya nga nagasagpa; aron siya mapuno gayud sa pagsudya.
Orczáját tartja az őt verőnek, megelégszik gyalázattal.
31 Kay ang Ginoo dili mosalikway sa walay katapusan.
Mert nem zár ki örökre az Úr.
32 Kay bisan siya nagpaguol, apan siya malooy sumala sa gidaghanon sa iyang mga mahigugmaong-kalolot.
Sőt, ha megszomorít, meg is vígasztal az ő kegyelmességének gazdagsága szerint.
33 Kay siya dili magasakit nga sa kinabubut-on, ni magapasubo sa mga anak sa tawo.
Mert nem szíve szerint veri és szomorítja meg az embernek fiát.
34 Ang pagdugmok sa ilalum sa iyang mga tiil sa tanan nga mga binilanggo sa yuta,
Hogy lábai alá tiporja valaki a föld minden foglyát;
35 Ang pagtungina sa katungod sa usa ka tawo sa atubangan sa nawong sa Labing Hataas,
Hogy elfordíttassék az ember ítélete a Magasságosnak színe előtt;
36 Ang pagbalit-ad sa usa ka tawo sa iyang katungod, dili uyonan ni Jehova.
Hogy elnyomassék az ember az ő peres dolgában: ezt az Úr nem nézi el.
37 Kinsa kadtong nagaingon, ug nahanabo man, sa diha nga wala magsugo ang Ginoo?
Kicsoda az, a ki szól és meglesz, ha nem parancsolja az Úr?
38 Gikan sa baba sa Labing Hataas dili ba mogula ang dautan ug maayo?
A Magasságosnak szájából nem jő ki a gonosz és a jó.
39 Ngano man nga nagamahay ang usa ka buhi nga tawo, ang usa ka tawo tungod sa silot sa iyang mga sala?
Mit zúgolódik az élő ember? Ki-ki a maga bűneiért bűnhődik.
40 Susihon ta ug sulayan ta ang atong mga dalan, ug mamalik kita ngadto kang Jehova.
Tudakozzuk a mi útainkat és vizsgáljuk meg, és térjünk az Úrhoz.
41 Bayawon ta ang atong kasingkasing uban ang atong mga kamot ngadto sa Dios sa kalangitan.
Emeljük fel szíveinket kezeinkkel egyetemben Istenhez az égben.
42 Kita nakalapas ug nakasukol: wala ka magpasaylo.
Mi voltunk gonoszok és pártütők, azért nem bocsátottál meg.
43 Nagatabon ka uban sa kasuko, ug nagalutos kanamo: nagapamatay ka, wala ka malooy.
Felöltötted a haragot és üldöztél minket, öldököltél, nem kiméltél.
44 Nagatabon ka sa imong kaugalingon sa usa ka panganod, aron walay pag-ampo nga makalahos kanimo.
Felöltötted a felhőt, hogy hozzád ne jusson az imádság.
45 Gihimo mo kami nga sama sa nalug ug sagbut sa taliwala sa mga katawohan.
Sepredékké és útálattá tettél minket a népek között.
46 Ang tanan namong mga kaaway nagpabuka pagdaku sa ilang mga baba batok kanamo.
Feltátotta száját ellenünk minden ellenségünk.
47 Ang kahadlok ug ang gahong mingdangat kanamo, ang kalumpagan ug ang pagkalaglag.
Rettegés és tőr van mi rajtunk, pusztulás és romlás.
48 Ang akong mata nagapadaligdig ug mga sapa sa tubig, tungod sa pagkalaglag sa anak nga babaye sa akong katawohan.
Víz-patakok folynak alá az én szememből népem leányának romlása miatt.
49 Nagapaagay sa luha ang akong mata, ug walay paghunong, walay pagpahulay,
Szemem csörgedez és nem szünik meg, nincs pihenése,
50 Hangtud si Jehova motan-aw ug mosud-ong gikan sa langit.
Míg ránk nem tekint és meg nem lát az Úr az égből.
51 Ang akong mata nakapasubo sa akong kalag, tungod sa tanang mga anak nga babaye sa akong ciudad.
Szemem bánatba ejté lelkemet városomnak minden leányáért.
52 Gigukod ako nila sa hilabihan ingon sa usa ka langgam, sila nga mga kaaway ko sa walay hinungdan.
Vadászva vadásztak reám, mint valami madárra, ellenségeim ok nélkül.
53 Gibugto nila ang akong kinabuhi sulod sa bilanggoan, ug gisalibay ako ug bato.
Veremben fojtották meg életemet, és követ hánytak rám.
54 Ang mga tubig mibanlas ibabaw sa akong ulo; unya miingon ako: Namatay na ako.
Felüláradtak a vizek az én fejem felett; mondám: Kivágattam!
55 Ako nagsangpit sa imong ngalan, Oh Jehova, gikan sa kinahiladman nga bilanggoan.
Segítségül hívtam a te nevedet, oh Uram, a legalsó veremből.
56 Gipatalinghugan mo ang akong tingog: ayaw pagtagoa ang imong igdulungog sa akong pagpangginhawa, sa akong pagtu-aw.
Hallottad az én szómat; ne rejtsd el füledet sóhajtásom és kiáltásom elől.
57 Ikaw nagapaduol kanako sa adlaw nga ako nagsangpit kanimo; ikaw nag-ingon: Ayaw kahadlok.
Közelegj hozzám, mikor segítségül hívlak téged; mondd: Ne félj!
58 Oh Ginoo, naglaban ka sa mga katungod sa akong kalag; gitubos mo ang akong kinabuhi.
Pereld meg Uram lelkemnek perét; váltsd meg életemet.
59 Oh Jehova, nakakita ka sa akong sayup; hukman mo ang akong katungod.
Láttad, oh Uram, az én bántalmaztatásomat; ítéld meg ügyemet.
60 Nakita mo ang tanan nilang mga pagpanimalus ug ang tanan nilang mga lalang batok kanako.
Láttad minden bosszúállásukat, minden ellenem való gondolatjokat.
61 Nadungog mo ang ilang pagsudya, Oh Jehova, ug ang tana nilang mga lalang batok kanako,
Hallottad Uram az ő szidalmazásukat, minden ellenem való gondolatjokat;
62 Ang mga ngabil niadtong mingtindog batok kanako, ug ang ilang lalang batok kanako sa tibook nga adlaw.
Az ellenem támadóknak ajkait, és ellenem való mindennapi szándékukat.
63 Sud-onga ang ilang paglingkod, ug ang ilang pagtindog; ako mao ang ilang alawiton.
Tekintsd meg leülésöket és felkelésöket; én vagyok az ő gúnydaluk.
64 Magahatag ka kanila ug usa ka balus, Oh Jehova, sumala sa buhat sa ilang mga kamot.
Fizess meg nékik, Uram, az ő kezeiknek munkája szerint.
65 Magahatag ka kanila ug katig-a sa kasingkasing, ang imong tunglo kanila.
Adj nékik szívbeli konokságot; átkodul reájok.
66 Magalutos ka kanila sa kasuko, ug laglagon mo sila gikan sa ubos sa mga langit ni Jehova.
Üldözd haragodban, és veszesd el őket az Úr ege alól!
