Pagbangotan 3
1 Ako mao ang tawo nga nakakita sa kasakitan pinaagi sa barahan sa iyang kapungot.
Minä olen se mies, joka olen kurjuutta nähnyt hänen vihastuksensa vitsan alla.
2 Iyang gitultolan ako ug gipalakat ako sa kangitngitan, ug wala sa kahayag.
Minut hän on johdattanut ja kuljettanut pimeyteen eikä valkeuteen.
3 Sa pagkatinuod batok kanako iyang gipaatubang ang iyang kamot sa nakadaghan sa tibook nga adlaw.
Juuri minua vastaan hän kääntää kätensä, yhäti, kaiken päivää.
4 Ang akong unod ug ang akong panit yang gihimo nga tigulang; iyang gidugmok ang akong mga bukog.
Hän on kalvanut minun lihani ja nahkani, musertanut minun luuni.
5 Siya nagtukod batok kanako, ug gilibutan ako sa kapaitan ug kasakitan.
Hän on rakentanut varustukset minua vastaan ja piirittänyt minut myrkyllä ja vaivalla.
6 Gipapuyo niya ako sa mangiub nga mga dapit, sama niadtong dugay na nga nangamatay.
Hän on pannut minut asumaan pimeydessä niinkuin ikiaikojen kuolleet.
7 Ako gialad niya, aron dili ako makagula; iyang gipabug-at ang akong talikala.
Hän on tehnyt muurin minun ympärilleni, niin etten pääse ulos, on pannut minut raskaisiin vaskikahleisiin.
8 Oo, sa pagtiyabaw nako, ug sa pagtawag sa panabang, iyang gipugngan ang akong pag-ampo.
Vaikka minä huudan ja parun, hän vaientaa minun rukoukseni.
9 Gialad niya sa mga bato nga sinapsapan ang akong mga alagianan; iyang gibaliko ang akong mga dalan.
Hakatuista kivistä hän on tehnyt minun teilleni muurin, on mutkistanut minun polkuni.
10 Alang kanako siya sama sa usa ka oso nga nagabanhig, ingon sa usa ka leon sa tago nga mga dapit.
Vaaniva karhu on hän minulle, piilossa väijyvä leijona.
11 Iyang gipatipas ang akong mga alagianan, ug gikuniskunis niya ako; iyang gibuhat ako nga biniyaan.
Hän on vienyt harhaan minun tieni ja repinyt minut kappaleiksi, hän on minut autioksi tehnyt.
12 Iyang gibusog ang iyang pana, ug iyang gipahaluna ako ingon sa usa ka ilig-onon alang sa pana.
Hän on jännittänyt jousensa ja asettanut minut nuoltensa maalitauluksi.
13 Ang mga udyong sa iyang baslayan gipalagbas sa akong mga amimislon.
Hän on ampunut munuaisiini nuolet, viinensä lapset.
14 Ako nahimong kataw-anan sa tibook ko nga katawohan, ug ilang alawiton sa tibook nga adlaw.
Minä olen joutunut koko kansani nauruksi, heidän jokapäiväiseksi pilkkalauluksensa.
15 Gitugob niya ako sa kapaitan, gihubog niya ako sa panyawan.
Hän on ravinnut minua katkeruudella, juottanut minua koiruoholla.
16 Gidugmok usab niya ang akong mga ngipon sa mga magagmayng bato; gitabonan niya ako sa mga abo.
Hän on purettanut minulla hampaat rikki soraan, painanut minut alas tomuun.
17 Ug imong gihinginlan ang akong kalag ngadto sa halayo gikan sa kalinaw; ako nalimot na sa kauswagan.
Sinä olet syössyt minun sieluni ulos, rauhasta pois, minä olen unhottanut onnen.
18 Ug ako miingon: Ang akong kusog nawagtang na, ug ang akong paglaum nahanaw gikan kang Jehova.
Ja minä sanon: mennyt on minulta kunnia ja Herran odotus.
19 Hinumduman mo ang akong kasakitan ug ang akong pagkaalaut, ang panyawan ug ang apdo.
Muista minun kurjuuttani ja kodittomuuttani, koiruohoa ja myrkkyä.
20 Ang akong kalag nagahandum gihapon kanila, ug gipaubos sa sulod nako.
Sinä kyllä muistat sen, että minun sieluni on alaspainettu.
21 Nahinumdum ako niini sa akong panumduman; busa ako may paglaum.
Tämän minä painan sydämeeni, sentähden minä toivon.
22 Tungod sa mga mahigugmaongkalolot ni Jehova kita wala mangalaglag, kay ang iyang mga kalooy walay paghubas.
Herran armoa on, ettemme ole aivan hävinneet, sillä hänen laupeutensa ei ole loppunut:
23 Sila ginabag-o sa matag-buntag; daku ang imong pagkamatinumanon.
se on joka aamu uusi, ja suuri on hänen uskollisuutensa.
24 Si Jehova mao ang akong panulondon, nagaingon ang akong kalag; busa anaa kaniya ang akong paglaum.
Minun osani on Herra, sanoo minun sieluni; sentähden minä panen toivoni häneen.
25 Si Jehova maayo alang kanila nga nagapaabut kaniya, alang sa kalag nga nagapangita kaniya.
Hyvä on Herra häntä odottaville, sille sielulle, joka häntä etsii.
26 Maayo nga ang tawo magalaum ug magapaabut sa kahilum sa kaluwasan ni Jehova.
Hyvä on hiljaisuudessa toivoa Herran apua.
27 Maayo alang sa tawo nga pas-anon niya ang yugo sa iyang pagkabatan-on.
Hyvä on miehelle, että hän kantaa iestä nuoruudessaan.
28 Palingkora siya nga mag-inusara ug pahiluma, tungod kay kini iyang gipapas-an kaniya.
Istukoon hän yksin ja hiljaa, kun Herra on sen hänen päällensä pannut.
29 Ipabutang ang iyang baba sa abug, kong sa ingon niana aduna pay mapaabut.
Laskekoon suunsa tomuun-ehkä on vielä toivoa.
30 Ipataon niya ang iyang aping kaniya nga nagasagpa; aron siya mapuno gayud sa pagsudya.
Ojentakoon hän posken sille, joka häntä lyö, saakoon kyllälti häväistystä.
31 Kay ang Ginoo dili mosalikway sa walay katapusan.
Sillä ei Herra hylkää iankaikkisesti;
32 Kay bisan siya nagpaguol, apan siya malooy sumala sa gidaghanon sa iyang mga mahigugmaong-kalolot.
vaan jos hän on murheelliseksi saattanut, hän osoittaa laupeutta suuressa armossansa.
33 Kay siya dili magasakit nga sa kinabubut-on, ni magapasubo sa mga anak sa tawo.
Sillä ei hän sydämensä halusta vaivaa eikä murehduta ihmislapsia.
34 Ang pagdugmok sa ilalum sa iyang mga tiil sa tanan nga mga binilanggo sa yuta,
Kun jalkojen alle poljetaan kaikki vangit maassa,
35 Ang pagtungina sa katungod sa usa ka tawo sa atubangan sa nawong sa Labing Hataas,
kun väännetään miehen oikeutta Korkeimman kasvojen edessä,
36 Ang pagbalit-ad sa usa ka tawo sa iyang katungod, dili uyonan ni Jehova.
kun ihmiselle tehdään vääryyttä hänen riita-asiassaan-eikö Herra sitä näkisi?
37 Kinsa kadtong nagaingon, ug nahanabo man, sa diha nga wala magsugo ang Ginoo?
Onko kukaan sanonut, ja se on tapahtunut, jos ei Herra ole käskenyt?
38 Gikan sa baba sa Labing Hataas dili ba mogula ang dautan ug maayo?
Eikö lähde Korkeimman suusta paha ja hyvä?
39 Ngano man nga nagamahay ang usa ka buhi nga tawo, ang usa ka tawo tungod sa silot sa iyang mga sala?
Miksi tuskittelee ihminen eläessään, mies syntiensä palkkaa?
40 Susihon ta ug sulayan ta ang atong mga dalan, ug mamalik kita ngadto kang Jehova.
Koetelkaamme teitämme, tutkikaamme niitä ja palatkaamme Herran tykö.
41 Bayawon ta ang atong kasingkasing uban ang atong mga kamot ngadto sa Dios sa kalangitan.
Kohottakaamme sydämemme ynnä kätemme Jumalan puoleen, joka on taivaassa.
42 Kita nakalapas ug nakasukol: wala ka magpasaylo.
Me olemme luopuneet pois ja olleet kapinalliset; sinä et ole antanut anteeksi,
43 Nagatabon ka uban sa kasuko, ug nagalutos kanamo: nagapamatay ka, wala ka malooy.
olet peittänyt itsesi vihassasi, ajanut meitä takaa, surmannut säälimättä;
44 Nagatabon ka sa imong kaugalingon sa usa ka panganod, aron walay pag-ampo nga makalahos kanimo.
olet peittänyt itsesi pilvellä, niin ettei rukous pääse lävitse.
45 Gihimo mo kami nga sama sa nalug ug sagbut sa taliwala sa mga katawohan.
Tunkioksi ja hylyksi sinä olet meidät tehnyt kansojen seassa.
46 Ang tanan namong mga kaaway nagpabuka pagdaku sa ilang mga baba batok kanamo.
Suut ammollaan meitä vastaan ovat kaikki meidän vihamiehemme.
47 Ang kahadlok ug ang gahong mingdangat kanamo, ang kalumpagan ug ang pagkalaglag.
Osaksemme on tullut kauhu ja kuoppa, turmio ja sortuminen.
48 Ang akong mata nagapadaligdig ug mga sapa sa tubig, tungod sa pagkalaglag sa anak nga babaye sa akong katawohan.
Vesipurot juoksevat minun silmistäni tyttären, minun kansani, sortumisen tähden.
49 Nagapaagay sa luha ang akong mata, ug walay paghunong, walay pagpahulay,
Minun silmäni vuotaa lakkaamatta, hellittämättä
50 Hangtud si Jehova motan-aw ug mosud-ong gikan sa langit.
siihen asti, kunnes katsoo, kunnes näkee Herra taivaasta.
51 Ang akong mata nakapasubo sa akong kalag, tungod sa tanang mga anak nga babaye sa akong ciudad.
Silmäni tuottaa tuskaa minun sielulleni kaikkien minun kaupunkini tyttärien tähden.
52 Gigukod ako nila sa hilabihan ingon sa usa ka langgam, sila nga mga kaaway ko sa walay hinungdan.
Kiihkeästi pyydystivät minua kuin lintua ne, jotka syyttä ovat vihamiehiäni.
53 Gibugto nila ang akong kinabuhi sulod sa bilanggoan, ug gisalibay ako ug bato.
He sulkivat kuoppaan minun elämäni ja heittivät päälleni kiviä.
54 Ang mga tubig mibanlas ibabaw sa akong ulo; unya miingon ako: Namatay na ako.
Vedet tulvivat minun pääni ylitse; minä sanoin: olen hukassa.
55 Ako nagsangpit sa imong ngalan, Oh Jehova, gikan sa kinahiladman nga bilanggoan.
Minä huusin sinun nimeäsi, Herra, kuopan syvyydestä.
56 Gipatalinghugan mo ang akong tingog: ayaw pagtagoa ang imong igdulungog sa akong pagpangginhawa, sa akong pagtu-aw.
Sinä kuulit minun huutoni: "Älä peitä korvaasi minun avunhuudoltani, että saisin hengähtää".
57 Ikaw nagapaduol kanako sa adlaw nga ako nagsangpit kanimo; ikaw nag-ingon: Ayaw kahadlok.
Sinä olit läsnä silloin, kun minä sinua huusin; sinä sanoit: "Älä pelkää".
58 Oh Ginoo, naglaban ka sa mga katungod sa akong kalag; gitubos mo ang akong kinabuhi.
Sinä, Herra, ajoit minun riita-asiani, lunastit minun henkeni.
59 Oh Jehova, nakakita ka sa akong sayup; hukman mo ang akong katungod.
Olethan nähnyt, Herra, minun kärsimäni sorron: hanki minulle oikeus.
60 Nakita mo ang tanan nilang mga pagpanimalus ug ang tanan nilang mga lalang batok kanako.
Olethan nähnyt kaiken heidän kostonhimonsa, kaikki heidän juonensa minua vastaan.
61 Nadungog mo ang ilang pagsudya, Oh Jehova, ug ang tana nilang mga lalang batok kanako,
Sinä olet kuullut heidän häväistyksensä, Herra, kaikki heidän juonensa minua vastaan.
62 Ang mga ngabil niadtong mingtindog batok kanako, ug ang ilang lalang batok kanako sa tibook nga adlaw.
Minun vastustajaini huulet ja heidän aikeensa ovat minua vastaan kaiken päivää.
63 Sud-onga ang ilang paglingkod, ug ang ilang pagtindog; ako mao ang ilang alawiton.
Istuivatpa he tai nousivat, katso: minä olen heillä pilkkalauluna.
64 Magahatag ka kanila ug usa ka balus, Oh Jehova, sumala sa buhat sa ilang mga kamot.
Kosta heille, Herra, heidän kättensä teot.
65 Magahatag ka kanila ug katig-a sa kasingkasing, ang imong tunglo kanila.
Paaduta heidän sydämensä, kohdatkoon heitä sinun kirouksesi.
66 Magalutos ka kanila sa kasuko, ug laglagon mo sila gikan sa ubos sa mga langit ni Jehova.
Aja heitä takaa vihassasi ja hävitä heidät Herran taivaan alta.
