Pagbangotan 3
1 Ako mao ang tawo nga nakakita sa kasakitan pinaagi sa barahan sa iyang kapungot.
I am the man who has seen affliction by the rod of his wrath.
2 Iyang gitultolan ako ug gipalakat ako sa kangitngitan, ug wala sa kahayag.
He has led me and caused me to walk in darkness, and not in light.
3 Sa pagkatinuod batok kanako iyang gipaatubang ang iyang kamot sa nakadaghan sa tibook nga adlaw.
Surely he turns his hand against me again and again all day long.
4 Ang akong unod ug ang akong panit yang gihimo nga tigulang; iyang gidugmok ang akong mga bukog.
He has made my flesh and my skin old. He has broken my bones.
5 Siya nagtukod batok kanako, ug gilibutan ako sa kapaitan ug kasakitan.
He has built against me, and surrounded me with bitterness and hardship.
6 Gipapuyo niya ako sa mangiub nga mga dapit, sama niadtong dugay na nga nangamatay.
He has made me dwell in dark places, as those who have been long dead.
7 Ako gialad niya, aron dili ako makagula; iyang gipabug-at ang akong talikala.
He has walled me about, so that I can’t go out. He has made my chain heavy.
8 Oo, sa pagtiyabaw nako, ug sa pagtawag sa panabang, iyang gipugngan ang akong pag-ampo.
Yes, when I cry, and call for help, he shuts out my prayer.
9 Gialad niya sa mga bato nga sinapsapan ang akong mga alagianan; iyang gibaliko ang akong mga dalan.
He has walled up my ways with cut stone. He has made my paths crooked.
10 Alang kanako siya sama sa usa ka oso nga nagabanhig, ingon sa usa ka leon sa tago nga mga dapit.
He is to me as a bear lying in wait, as a lion in hiding.
11 Iyang gipatipas ang akong mga alagianan, ug gikuniskunis niya ako; iyang gibuhat ako nga biniyaan.
He has turned away my path, and pulled me in pieces. He has made me desolate.
12 Iyang gibusog ang iyang pana, ug iyang gipahaluna ako ingon sa usa ka ilig-onon alang sa pana.
He has bent his bow, and set me as a mark for the arrow.
13 Ang mga udyong sa iyang baslayan gipalagbas sa akong mga amimislon.
He has caused the shafts of his quiver to enter into my kidneys.
14 Ako nahimong kataw-anan sa tibook ko nga katawohan, ug ilang alawiton sa tibook nga adlaw.
I have become a derision to all my people, and their song all day long.
15 Gitugob niya ako sa kapaitan, gihubog niya ako sa panyawan.
He has filled me with bitterness. He has stuffed me with wormwood.
16 Gidugmok usab niya ang akong mga ngipon sa mga magagmayng bato; gitabonan niya ako sa mga abo.
He has also broken my teeth with gravel. He has covered me with ashes.
17 Ug imong gihinginlan ang akong kalag ngadto sa halayo gikan sa kalinaw; ako nalimot na sa kauswagan.
You have removed my soul far away from peace. I forgot prosperity.
18 Ug ako miingon: Ang akong kusog nawagtang na, ug ang akong paglaum nahanaw gikan kang Jehova.
I said, “My strength has perished, along with my expectation from the LORD.”
19 Hinumduman mo ang akong kasakitan ug ang akong pagkaalaut, ang panyawan ug ang apdo.
Remember my affliction and my misery, the wormwood and the bitterness.
20 Ang akong kalag nagahandum gihapon kanila, ug gipaubos sa sulod nako.
My soul still remembers them, and is bowed down within me.
21 Nahinumdum ako niini sa akong panumduman; busa ako may paglaum.
This I recall to my mind; therefore I have hope.
22 Tungod sa mga mahigugmaongkalolot ni Jehova kita wala mangalaglag, kay ang iyang mga kalooy walay paghubas.
It is because of The LORD’s loving kindnesses that we are not consumed, because his mercies don’t fail.
23 Sila ginabag-o sa matag-buntag; daku ang imong pagkamatinumanon.
They are new every morning. Great is your faithfulness.
24 Si Jehova mao ang akong panulondon, nagaingon ang akong kalag; busa anaa kaniya ang akong paglaum.
“The LORD is my portion,” says my soul. “Therefore I will hope in him.”
25 Si Jehova maayo alang kanila nga nagapaabut kaniya, alang sa kalag nga nagapangita kaniya.
The LORD is good to those who wait for him, to the soul who seeks him.
26 Maayo nga ang tawo magalaum ug magapaabut sa kahilum sa kaluwasan ni Jehova.
It is good that a man should hope and quietly wait for the salvation of the LORD.
27 Maayo alang sa tawo nga pas-anon niya ang yugo sa iyang pagkabatan-on.
It is good for a man that he bear the yoke in his youth.
28 Palingkora siya nga mag-inusara ug pahiluma, tungod kay kini iyang gipapas-an kaniya.
Let him sit alone and keep silence, because he has laid it on him.
29 Ipabutang ang iyang baba sa abug, kong sa ingon niana aduna pay mapaabut.
Let him put his mouth in the dust, if it is so that there may be hope.
30 Ipataon niya ang iyang aping kaniya nga nagasagpa; aron siya mapuno gayud sa pagsudya.
Let him give his cheek to him who strikes him. Let him be filled full of reproach.
31 Kay ang Ginoo dili mosalikway sa walay katapusan.
For the Lord will not cast off forever.
32 Kay bisan siya nagpaguol, apan siya malooy sumala sa gidaghanon sa iyang mga mahigugmaong-kalolot.
For though he causes grief, yet he will have compassion according to the multitude of his loving kindnesses.
33 Kay siya dili magasakit nga sa kinabubut-on, ni magapasubo sa mga anak sa tawo.
For he does not afflict willingly, nor grieve the children of men.
34 Ang pagdugmok sa ilalum sa iyang mga tiil sa tanan nga mga binilanggo sa yuta,
To crush under foot all the prisoners of the earth,
35 Ang pagtungina sa katungod sa usa ka tawo sa atubangan sa nawong sa Labing Hataas,
to turn away the right of a man before the face of the Most High,
36 Ang pagbalit-ad sa usa ka tawo sa iyang katungod, dili uyonan ni Jehova.
to subvert a man in his cause, the Lord doesn’t approve.
37 Kinsa kadtong nagaingon, ug nahanabo man, sa diha nga wala magsugo ang Ginoo?
Who is he who says, and it comes to pass, when the Lord doesn’t command it?
38 Gikan sa baba sa Labing Hataas dili ba mogula ang dautan ug maayo?
Doesn’t evil and good come out of the mouth of the Most High?
39 Ngano man nga nagamahay ang usa ka buhi nga tawo, ang usa ka tawo tungod sa silot sa iyang mga sala?
Why should a living man complain, a man for the punishment of his sins?
40 Susihon ta ug sulayan ta ang atong mga dalan, ug mamalik kita ngadto kang Jehova.
Let us search and try our ways, and turn again to the LORD.
41 Bayawon ta ang atong kasingkasing uban ang atong mga kamot ngadto sa Dios sa kalangitan.
Let’s lift up our heart with our hands to God in the heavens.
42 Kita nakalapas ug nakasukol: wala ka magpasaylo.
“We have transgressed and have rebelled. You have not pardoned.
43 Nagatabon ka uban sa kasuko, ug nagalutos kanamo: nagapamatay ka, wala ka malooy.
“You have covered us with anger and pursued us. You have killed. You have not pitied.
44 Nagatabon ka sa imong kaugalingon sa usa ka panganod, aron walay pag-ampo nga makalahos kanimo.
You have covered yourself with a cloud, so that no prayer can pass through.
45 Gihimo mo kami nga sama sa nalug ug sagbut sa taliwala sa mga katawohan.
You have made us an off-scouring and refuse in the middle of the peoples.
46 Ang tanan namong mga kaaway nagpabuka pagdaku sa ilang mga baba batok kanamo.
“All our enemies have opened their mouth wide against us.
47 Ang kahadlok ug ang gahong mingdangat kanamo, ang kalumpagan ug ang pagkalaglag.
Terror and the pit have come on us, devastation and destruction.”
48 Ang akong mata nagapadaligdig ug mga sapa sa tubig, tungod sa pagkalaglag sa anak nga babaye sa akong katawohan.
My eye runs down with streams of water, for the destruction of the daughter of my people.
49 Nagapaagay sa luha ang akong mata, ug walay paghunong, walay pagpahulay,
My eye pours down and doesn’t cease, without any intermission,
50 Hangtud si Jehova motan-aw ug mosud-ong gikan sa langit.
until the LORD looks down, and sees from heaven.
51 Ang akong mata nakapasubo sa akong kalag, tungod sa tanang mga anak nga babaye sa akong ciudad.
My eye affects my soul, because of all the daughters of my city.
52 Gigukod ako nila sa hilabihan ingon sa usa ka langgam, sila nga mga kaaway ko sa walay hinungdan.
They have chased me relentlessly like a bird, those who are my enemies without cause.
53 Gibugto nila ang akong kinabuhi sulod sa bilanggoan, ug gisalibay ako ug bato.
They have cut off my life in the dungeon, and have cast a stone on me.
54 Ang mga tubig mibanlas ibabaw sa akong ulo; unya miingon ako: Namatay na ako.
Waters flowed over my head. I said, “I am cut off.”
55 Ako nagsangpit sa imong ngalan, Oh Jehova, gikan sa kinahiladman nga bilanggoan.
I called on your name, LORD, out of the lowest dungeon.
56 Gipatalinghugan mo ang akong tingog: ayaw pagtagoa ang imong igdulungog sa akong pagpangginhawa, sa akong pagtu-aw.
You heard my voice: “Don’t hide your ear from my sighing, and my cry.”
57 Ikaw nagapaduol kanako sa adlaw nga ako nagsangpit kanimo; ikaw nag-ingon: Ayaw kahadlok.
You came near in the day that I called on you. You said, “Don’t be afraid.”
58 Oh Ginoo, naglaban ka sa mga katungod sa akong kalag; gitubos mo ang akong kinabuhi.
Lord, you have pleaded the causes of my soul. You have redeemed my life.
59 Oh Jehova, nakakita ka sa akong sayup; hukman mo ang akong katungod.
LORD, you have seen my wrong. Judge my cause.
60 Nakita mo ang tanan nilang mga pagpanimalus ug ang tanan nilang mga lalang batok kanako.
You have seen all their vengeance and all their plans against me.
61 Nadungog mo ang ilang pagsudya, Oh Jehova, ug ang tana nilang mga lalang batok kanako,
You have heard their reproach, LORD, and all their plans against me,
62 Ang mga ngabil niadtong mingtindog batok kanako, ug ang ilang lalang batok kanako sa tibook nga adlaw.
the lips of those that rose up against me, and their plots against me all day long.
63 Sud-onga ang ilang paglingkod, ug ang ilang pagtindog; ako mao ang ilang alawiton.
You see their sitting down and their rising up. I am their song.
64 Magahatag ka kanila ug usa ka balus, Oh Jehova, sumala sa buhat sa ilang mga kamot.
You will pay them back, LORD, according to the work of their hands.
65 Magahatag ka kanila ug katig-a sa kasingkasing, ang imong tunglo kanila.
You will give them hardness of heart, your curse to them.
66 Magalutos ka kanila sa kasuko, ug laglagon mo sila gikan sa ubos sa mga langit ni Jehova.
You will pursue them in anger, and destroy them from under the heavens of the LORD.
