Pagbangotan 3
1 Ako mao ang tawo nga nakakita sa kasakitan pinaagi sa barahan sa iyang kapungot.
I am the man that hath seen affliction under the rod of His wrath;
2 Iyang gitultolan ako ug gipalakat ako sa kangitngitan, ug wala sa kahayag.
He hath led me and brought me into darkness, and not into light;
3 Sa pagkatinuod batok kanako iyang gipaatubang ang iyang kamot sa nakadaghan sa tibook nga adlaw.
Yea, against me doth he again and again turn his hand all the day long.
4 Ang akong unod ug ang akong panit yang gihimo nga tigulang; iyang gidugmok ang akong mga bukog.
My flesh and my skin hath he made old; he hath broken my bones.
5 Siya nagtukod batok kanako, ug gilibutan ako sa kapaitan ug kasakitan.
He hath builded against me, and encompassed me with bitterness and woe.
6 Gipapuyo niya ako sa mangiub nga mga dapit, sama niadtong dugay na nga nangamatay.
He hath set me in dark places, as those that have long been dead.
7 Ako gialad niya, aron dili ako makagula; iyang gipabug-at ang akong talikala.
He hath hedged me about, so that I cannot get out; he hath made my chain heavy;
8 Oo, sa pagtiyabaw nako, ug sa pagtawag sa panabang, iyang gipugngan ang akong pag-ampo.
Yea, when I cry and call aloud, he shutteth out my prayer.
9 Gialad niya sa mga bato nga sinapsapan ang akong mga alagianan; iyang gibaliko ang akong mga dalan.
He blocketh up my way with hewn stone; he maketh my paths crooked.
10 Alang kanako siya sama sa usa ka oso nga nagabanhig, ingon sa usa ka leon sa tago nga mga dapit.
A bear lying in wait hath he been to me, a lion in lurking-places.
11 Iyang gipatipas ang akong mga alagianan, ug gikuniskunis niya ako; iyang gibuhat ako nga biniyaan.
He hath turned aside my ways, and torn me in pieces; he hath made me desolate.
12 Iyang gibusog ang iyang pana, ug iyang gipahaluna ako ingon sa usa ka ilig-onon alang sa pana.
He hath bent his bow, and set me as a mark for the arrow.
13 Ang mga udyong sa iyang baslayan gipalagbas sa akong mga amimislon.
He hath caused the sons of his quiver to pierce my reins.
14 Ako nahimong kataw-anan sa tibook ko nga katawohan, ug ilang alawiton sa tibook nga adlaw.
I have been a laughing-stock to all my people, their song all the day.
15 Gitugob niya ako sa kapaitan, gihubog niya ako sa panyawan.
He hath filled me with bitterness; he hath made me drunk with wormwood.
16 Gidugmok usab niya ang akong mga ngipon sa mga magagmayng bato; gitabonan niya ako sa mga abo.
He hath also broken my teeth with gravel-stones; He hath covered me with ashes.
17 Ug imong gihinginlan ang akong kalag ngadto sa halayo gikan sa kalinaw; ako nalimot na sa kauswagan.
Yea, thou hast removed my soul far from peace; I have forgotten prosperity.
18 Ug ako miingon: Ang akong kusog nawagtang na, ug ang akong paglaum nahanaw gikan kang Jehova.
And I say, “My confidence and my hope in Jehovah are gone!”
19 Hinumduman mo ang akong kasakitan ug ang akong pagkaalaut, ang panyawan ug ang apdo.
Remember my affliction and my misery, the wormwood and the gall!
20 Ang akong kalag nagahandum gihapon kanila, ug gipaubos sa sulod nako.
Yea, thou wilt remember them, for my soul sinketh within me!
21 Nahinumdum ako niini sa akong panumduman; busa ako may paglaum.
This I recall to my mind; therefore have I hope;
22 Tungod sa mga mahigugmaongkalolot ni Jehova kita wala mangalaglag, kay ang iyang mga kalooy walay paghubas.
It is of the mercy of Jehovah that we are not consumed; yea, his compassion faileth not;
23 Sila ginabag-o sa matag-buntag; daku ang imong pagkamatinumanon.
It is new every morning; great is thy faithfulness.
24 Si Jehova mao ang akong panulondon, nagaingon ang akong kalag; busa anaa kaniya ang akong paglaum.
Jehovah is my portion, saith my soul, therefore do I hope in him.
25 Si Jehova maayo alang kanila nga nagapaabut kaniya, alang sa kalag nga nagapangita kaniya.
Jehovah is good to them that trust in him, to the soul that seeketh him.
26 Maayo nga ang tawo magalaum ug magapaabut sa kahilum sa kaluwasan ni Jehova.
It is good that a man hope, and quietly wait for salvation from Jehovah.
27 Maayo alang sa tawo nga pas-anon niya ang yugo sa iyang pagkabatan-on.
It is good for a man that he bear the yoke in his youth;
28 Palingkora siya nga mag-inusara ug pahiluma, tungod kay kini iyang gipapas-an kaniya.
That he sit alone and keep silence, since He layeth it upon him;
29 Ipabutang ang iyang baba sa abug, kong sa ingon niana aduna pay mapaabut.
That he put his mouth in the dust, [[saying to himself, ]] “Perhaps there may be hope!”
30 Ipataon niya ang iyang aping kaniya nga nagasagpa; aron siya mapuno gayud sa pagsudya.
That he offer his cheek to the smiter; that he be filled with reproach.
31 Kay ang Ginoo dili mosalikway sa walay katapusan.
For the Lord will not cast off forever;
32 Kay bisan siya nagpaguol, apan siya malooy sumala sa gidaghanon sa iyang mga mahigugmaong-kalolot.
For though he cause grief, yet doth he have compassion according to his great mercy;
33 Kay siya dili magasakit nga sa kinabubut-on, ni magapasubo sa mga anak sa tawo.
For he doth not willingly afflict and grieve the children of men.
34 Ang pagdugmok sa ilalum sa iyang mga tiil sa tanan nga mga binilanggo sa yuta,
Doth one trample under foot all the prisoners of the earth,
35 Ang pagtungina sa katungod sa usa ka tawo sa atubangan sa nawong sa Labing Hataas,
Doth he bend the right of a man before the face of the Most High,
36 Ang pagbalit-ad sa usa ka tawo sa iyang katungod, dili uyonan ni Jehova.
Doth he subvert a man in his cause, and shall not the Lord behold it?
37 Kinsa kadtong nagaingon, ug nahanabo man, sa diha nga wala magsugo ang Ginoo?
Who is he that saith, and it cometh to pass, when the Lord hath not commanded?
38 Gikan sa baba sa Labing Hataas dili ba mogula ang dautan ug maayo?
Cometh not evil, as well as good, from the mouth of the Most High?
39 Ngano man nga nagamahay ang usa ka buhi nga tawo, ang usa ka tawo tungod sa silot sa iyang mga sala?
Wherefore then murmureth the living man? Let him murmur at his own sin!
40 Susihon ta ug sulayan ta ang atong mga dalan, ug mamalik kita ngadto kang Jehova.
Let us search and try our ways, and turn again to Jehovah!
41 Bayawon ta ang atong kasingkasing uban ang atong mga kamot ngadto sa Dios sa kalangitan.
Let us lift up our hearts with our hands to God in the heavens!
42 Kita nakalapas ug nakasukol: wala ka magpasaylo.
We have transgressed; we have rebelled; thou hast not forgiven!
43 Nagatabon ka uban sa kasuko, ug nagalutos kanamo: nagapamatay ka, wala ka malooy.
Thou hast hidden thyself in anger, and hast pursued us; thou hast slain and hast not spared;
44 Nagatabon ka sa imong kaugalingon sa usa ka panganod, aron walay pag-ampo nga makalahos kanimo.
Thou hast hidden thyself in a cloud, that our prayer may not pass through;
45 Gihimo mo kami nga sama sa nalug ug sagbut sa taliwala sa mga katawohan.
Thou hast made us the offscouring and refuse in the midst of the nations.
46 Ang tanan namong mga kaaway nagpabuka pagdaku sa ilang mga baba batok kanamo.
All our enemies have opened their mouths against us;
47 Ang kahadlok ug ang gahong mingdangat kanamo, ang kalumpagan ug ang pagkalaglag.
Terror and the pit have come upon us, desolation and destruction;
48 Ang akong mata nagapadaligdig ug mga sapa sa tubig, tungod sa pagkalaglag sa anak nga babaye sa akong katawohan.
Mine eye runneth down with streams of water for the destruction of the daughter of my people.
49 Nagapaagay sa luha ang akong mata, ug walay paghunong, walay pagpahulay,
Mine eye trickleth down and ceaseth not, without any intermission,
50 Hangtud si Jehova motan-aw ug mosud-ong gikan sa langit.
Until Jehovah look down and behold from heaven.
51 Ang akong mata nakapasubo sa akong kalag, tungod sa tanang mga anak nga babaye sa akong ciudad.
Mine eye is painful to me on account of all the daughters of my city.
52 Gigukod ako nila sa hilabihan ingon sa usa ka langgam, sila nga mga kaaway ko sa walay hinungdan.
They that are my enemies without cause hunt me down like a bird;
53 Gibugto nila ang akong kinabuhi sulod sa bilanggoan, ug gisalibay ako ug bato.
They take away my life in the dungeon; they cast a stone upon me;
54 Ang mga tubig mibanlas ibabaw sa akong ulo; unya miingon ako: Namatay na ako.
Waters flow over my head; I say, “I am undone!”
55 Ako nagsangpit sa imong ngalan, Oh Jehova, gikan sa kinahiladman nga bilanggoan.
I call upon thy name, O Jehovah, from the deep dungeon;
56 Gipatalinghugan mo ang akong tingog: ayaw pagtagoa ang imong igdulungog sa akong pagpangginhawa, sa akong pagtu-aw.
Hear thou my voice! hide not thine ear from my cry for relief!
57 Ikaw nagapaduol kanako sa adlaw nga ako nagsangpit kanimo; ikaw nag-ingon: Ayaw kahadlok.
Be near to me, when I call upon thee! Say, “Fear not!”
58 Oh Ginoo, naglaban ka sa mga katungod sa akong kalag; gitubos mo ang akong kinabuhi.
Thou maintainest my cause, O Lord; thou redeemest my life!
59 Oh Jehova, nakakita ka sa akong sayup; hukman mo ang akong katungod.
Thou, O Jehovah, seest the wrong done to me; Maintain thou my cause!
60 Nakita mo ang tanan nilang mga pagpanimalus ug ang tanan nilang mga lalang batok kanako.
Thou seest all their vengeance, all their devices against me.
61 Nadungog mo ang ilang pagsudya, Oh Jehova, ug ang tana nilang mga lalang batok kanako,
Thou hearest their reproach, O Jehovah, all their devices against me,
62 Ang mga ngabil niadtong mingtindog batok kanako, ug ang ilang lalang batok kanako sa tibook nga adlaw.
The words of my adversaries, and their machinations against me all the day long!
63 Sud-onga ang ilang paglingkod, ug ang ilang pagtindog; ako mao ang ilang alawiton.
Behold their sitting down and their rising up! I am their song.
64 Magahatag ka kanila ug usa ka balus, Oh Jehova, sumala sa buhat sa ilang mga kamot.
Render to them a recompense, O Jehovah, according to the work of their hands!
65 Magahatag ka kanila ug katig-a sa kasingkasing, ang imong tunglo kanila.
Give them blindness of mind! thy curse be upon them!
66 Magalutos ka kanila sa kasuko, ug laglagon mo sila gikan sa ubos sa mga langit ni Jehova.
Pursue them in thine anger, and destroy them from under Jehovah's heaven!
