Pagbangotan 3
1 Ako mao ang tawo nga nakakita sa kasakitan pinaagi sa barahan sa iyang kapungot.
I AM the man that has seen affliction by the rod of his wrath.
2 Iyang gitultolan ako ug gipalakat ako sa kangitngitan, ug wala sa kahayag.
He has led me, and brought me into darkness, but not into light.
3 Sa pagkatinuod batok kanako iyang gipaatubang ang iyang kamot sa nakadaghan sa tibook nga adlaw.
Surely against me is he turned; he turns his hand against me all the day.
4 Ang akong unod ug ang akong panit yang gihimo nga tigulang; iyang gidugmok ang akong mga bukog.
My flesh and my skin has he made old; he has broken my bones.
5 Siya nagtukod batok kanako, ug gilibutan ako sa kapaitan ug kasakitan.
He has built against me, and compassed me with gall and travail.
6 Gipapuyo niya ako sa mangiub nga mga dapit, sama niadtong dugay na nga nangamatay.
He has set me in dark places, as they that be dead of old.
7 Ako gialad niya, aron dili ako makagula; iyang gipabug-at ang akong talikala.
He has hedged me about, that I cannot get out: he has made my chain heavy.
8 Oo, sa pagtiyabaw nako, ug sa pagtawag sa panabang, iyang gipugngan ang akong pag-ampo.
Also when I cry and shout, he shuts out my prayer.
9 Gialad niya sa mga bato nga sinapsapan ang akong mga alagianan; iyang gibaliko ang akong mga dalan.
He has enclosed my ways with hewn stone, he has made my paths crooked.
10 Alang kanako siya sama sa usa ka oso nga nagabanhig, ingon sa usa ka leon sa tago nga mga dapit.
He was to me as a bear lying in wait, and as a lion in secret places.
11 Iyang gipatipas ang akong mga alagianan, ug gikuniskunis niya ako; iyang gibuhat ako nga biniyaan.
He has turned aside my ways, and pulled me in pieces: he has made me desolate.
12 Iyang gibusog ang iyang pana, ug iyang gipahaluna ako ingon sa usa ka ilig-onon alang sa pana.
He has bent his bow, and set me as a mark for the arrow.
13 Ang mga udyong sa iyang baslayan gipalagbas sa akong mga amimislon.
He has caused the arrows of his quiver to enter into my reins.
14 Ako nahimong kataw-anan sa tibook ko nga katawohan, ug ilang alawiton sa tibook nga adlaw.
I was a derision to all my people; and their song all the day.
15 Gitugob niya ako sa kapaitan, gihubog niya ako sa panyawan.
He has filled me with bitterness, he has made me drunken with wormwood.
16 Gidugmok usab niya ang akong mga ngipon sa mga magagmayng bato; gitabonan niya ako sa mga abo.
He has also broken my teeth with gravel stones, he has covered me with ashes.
17 Ug imong gihinginlan ang akong kalag ngadto sa halayo gikan sa kalinaw; ako nalimot na sa kauswagan.
And you have removed my soul far off from peace: I forgot prosperity.
18 Ug ako miingon: Ang akong kusog nawagtang na, ug ang akong paglaum nahanaw gikan kang Jehova.
And I said, My strength and my hope is perished from the LORD:
19 Hinumduman mo ang akong kasakitan ug ang akong pagkaalaut, ang panyawan ug ang apdo.
Remembering my affliction and my misery, the wormwood and the gall.
20 Ang akong kalag nagahandum gihapon kanila, ug gipaubos sa sulod nako.
My soul has them still in remembrance, and is humbled in me.
21 Nahinumdum ako niini sa akong panumduman; busa ako may paglaum.
This I recall to my mind, therefore have I hope.
22 Tungod sa mga mahigugmaongkalolot ni Jehova kita wala mangalaglag, kay ang iyang mga kalooy walay paghubas.
It is of the LORD’s mercies that we are not consumed, because his compassions fail not.
23 Sila ginabag-o sa matag-buntag; daku ang imong pagkamatinumanon.
They are new every morning: great is your faithfulness.
24 Si Jehova mao ang akong panulondon, nagaingon ang akong kalag; busa anaa kaniya ang akong paglaum.
The LORD is my portion, says my soul; therefore will I hope in him.
25 Si Jehova maayo alang kanila nga nagapaabut kaniya, alang sa kalag nga nagapangita kaniya.
The LORD is good to them that wait for him, to the soul that seeks him.
26 Maayo nga ang tawo magalaum ug magapaabut sa kahilum sa kaluwasan ni Jehova.
It is good that a man should both hope and quietly wait for the salvation of the LORD.
27 Maayo alang sa tawo nga pas-anon niya ang yugo sa iyang pagkabatan-on.
It is good for a man that he bear the yoke of his youth.
28 Palingkora siya nga mag-inusara ug pahiluma, tungod kay kini iyang gipapas-an kaniya.
He sits alone and keeps silence, because he has borne it on him.
29 Ipabutang ang iyang baba sa abug, kong sa ingon niana aduna pay mapaabut.
He puts his mouth in the dust; if so be there may be hope.
30 Ipataon niya ang iyang aping kaniya nga nagasagpa; aron siya mapuno gayud sa pagsudya.
He gives his cheek to him that smites him: he is filled full with reproach.
31 Kay ang Ginoo dili mosalikway sa walay katapusan.
For the LORD will not cast off for ever:
32 Kay bisan siya nagpaguol, apan siya malooy sumala sa gidaghanon sa iyang mga mahigugmaong-kalolot.
But though he cause grief, yet will he have compassion according to the multitude of his mercies.
33 Kay siya dili magasakit nga sa kinabubut-on, ni magapasubo sa mga anak sa tawo.
For he does not afflict willingly nor grieve the children of men.
34 Ang pagdugmok sa ilalum sa iyang mga tiil sa tanan nga mga binilanggo sa yuta,
To crush under his feet all the prisoners of the earth.
35 Ang pagtungina sa katungod sa usa ka tawo sa atubangan sa nawong sa Labing Hataas,
To turn aside the right of a man before the face of the most High,
36 Ang pagbalit-ad sa usa ka tawo sa iyang katungod, dili uyonan ni Jehova.
To subvert a man in his cause, the LORD approves not.
37 Kinsa kadtong nagaingon, ug nahanabo man, sa diha nga wala magsugo ang Ginoo?
Who is he that says, and it comes to pass, when the Lord commands it not?
38 Gikan sa baba sa Labing Hataas dili ba mogula ang dautan ug maayo?
Out of the mouth of the most High proceeds not evil and good?
39 Ngano man nga nagamahay ang usa ka buhi nga tawo, ang usa ka tawo tungod sa silot sa iyang mga sala?
Why does a living man complain, a man for the punishment of his sins?
40 Susihon ta ug sulayan ta ang atong mga dalan, ug mamalik kita ngadto kang Jehova.
Let us search and try our ways, and turn again to the LORD.
41 Bayawon ta ang atong kasingkasing uban ang atong mga kamot ngadto sa Dios sa kalangitan.
Let us lift up our heart with our hands to God in the heavens.
42 Kita nakalapas ug nakasukol: wala ka magpasaylo.
We have transgressed and have rebelled: you have not pardoned.
43 Nagatabon ka uban sa kasuko, ug nagalutos kanamo: nagapamatay ka, wala ka malooy.
You have covered with anger, and persecuted us: you have slain, you have not pitied.
44 Nagatabon ka sa imong kaugalingon sa usa ka panganod, aron walay pag-ampo nga makalahos kanimo.
You have covered yourself with a cloud, that our prayer should not pass through.
45 Gihimo mo kami nga sama sa nalug ug sagbut sa taliwala sa mga katawohan.
You have made us as the offscouring and refuse in the middle of the people.
46 Ang tanan namong mga kaaway nagpabuka pagdaku sa ilang mga baba batok kanamo.
All our enemies have opened their mouths against us.
47 Ang kahadlok ug ang gahong mingdangat kanamo, ang kalumpagan ug ang pagkalaglag.
Fear and a snare is come on us, desolation and destruction.
48 Ang akong mata nagapadaligdig ug mga sapa sa tubig, tungod sa pagkalaglag sa anak nga babaye sa akong katawohan.
My eye runs down with rivers of water for the destruction of the daughter of my people.
49 Nagapaagay sa luha ang akong mata, ug walay paghunong, walay pagpahulay,
My eye trickles down, and ceases not, without any intermission.
50 Hangtud si Jehova motan-aw ug mosud-ong gikan sa langit.
Till the LORD look down, and behold from heaven.
51 Ang akong mata nakapasubo sa akong kalag, tungod sa tanang mga anak nga babaye sa akong ciudad.
My eye affects my heart because of all the daughters of my city.
52 Gigukod ako nila sa hilabihan ingon sa usa ka langgam, sila nga mga kaaway ko sa walay hinungdan.
My enemies chased me sore, like a bird, without cause.
53 Gibugto nila ang akong kinabuhi sulod sa bilanggoan, ug gisalibay ako ug bato.
They have cut off my life in the dungeon, and cast a stone on me.
54 Ang mga tubig mibanlas ibabaw sa akong ulo; unya miingon ako: Namatay na ako.
Waters flowed over my head; then I said, I am cut off.
55 Ako nagsangpit sa imong ngalan, Oh Jehova, gikan sa kinahiladman nga bilanggoan.
I called on your name, O LORD, out of the low dungeon.
56 Gipatalinghugan mo ang akong tingog: ayaw pagtagoa ang imong igdulungog sa akong pagpangginhawa, sa akong pagtu-aw.
You have heard my voice: hide not your ear at my breathing, at my cry.
57 Ikaw nagapaduol kanako sa adlaw nga ako nagsangpit kanimo; ikaw nag-ingon: Ayaw kahadlok.
You drew near in the day that I called on you: you said, Fear not.
58 Oh Ginoo, naglaban ka sa mga katungod sa akong kalag; gitubos mo ang akong kinabuhi.
O LORD, you have pleaded the causes of my soul; you have redeemed my life.
59 Oh Jehova, nakakita ka sa akong sayup; hukman mo ang akong katungod.
O LORD, you have seen my wrong: judge you my cause.
60 Nakita mo ang tanan nilang mga pagpanimalus ug ang tanan nilang mga lalang batok kanako.
You have seen all their vengeance and all their imaginations against me.
61 Nadungog mo ang ilang pagsudya, Oh Jehova, ug ang tana nilang mga lalang batok kanako,
You have heard their reproach, O LORD, and all their imaginations against me;
62 Ang mga ngabil niadtong mingtindog batok kanako, ug ang ilang lalang batok kanako sa tibook nga adlaw.
The lips of those that rose up against me, and their device against me all the day.
63 Sud-onga ang ilang paglingkod, ug ang ilang pagtindog; ako mao ang ilang alawiton.
Behold their sitting down, and their rising up; I am their music.
64 Magahatag ka kanila ug usa ka balus, Oh Jehova, sumala sa buhat sa ilang mga kamot.
Render to them a recompense, O LORD, according to the work of their hands.
65 Magahatag ka kanila ug katig-a sa kasingkasing, ang imong tunglo kanila.
Give them sorrow of heart, your curse to them.
66 Magalutos ka kanila sa kasuko, ug laglagon mo sila gikan sa ubos sa mga langit ni Jehova.
Persecute and destroy them in anger from under the heavens of the LORD.
