Pagbangotan 3
1 Ako mao ang tawo nga nakakita sa kasakitan pinaagi sa barahan sa iyang kapungot.
I am the man who has seen affliction under the rod of God’s wrath.
2 Iyang gitultolan ako ug gipalakat ako sa kangitngitan, ug wala sa kahayag.
He has driven me away and made me walk in darkness instead of light.
3 Sa pagkatinuod batok kanako iyang gipaatubang ang iyang kamot sa nakadaghan sa tibook nga adlaw.
Indeed, He keeps turning His hand against me all day long.
4 Ang akong unod ug ang akong panit yang gihimo nga tigulang; iyang gidugmok ang akong mga bukog.
He has worn away my flesh and skin; He has shattered my bones.
5 Siya nagtukod batok kanako, ug gilibutan ako sa kapaitan ug kasakitan.
He has besieged me and surrounded me with bitterness and hardship.
6 Gipapuyo niya ako sa mangiub nga mga dapit, sama niadtong dugay na nga nangamatay.
He has made me dwell in darkness like those dead for ages.
7 Ako gialad niya, aron dili ako makagula; iyang gipabug-at ang akong talikala.
He has walled me in so I cannot escape; He has weighed me down with chains.
8 Oo, sa pagtiyabaw nako, ug sa pagtawag sa panabang, iyang gipugngan ang akong pag-ampo.
Even when I cry out and plead for help, He shuts out my prayer.
9 Gialad niya sa mga bato nga sinapsapan ang akong mga alagianan; iyang gibaliko ang akong mga dalan.
He has barred my ways with cut stones; He has made my paths crooked.
10 Alang kanako siya sama sa usa ka oso nga nagabanhig, ingon sa usa ka leon sa tago nga mga dapit.
He is a bear lying in wait, a lion hiding in ambush.
11 Iyang gipatipas ang akong mga alagianan, ug gikuniskunis niya ako; iyang gibuhat ako nga biniyaan.
He forced me off my path and tore me to pieces; He left me without help.
12 Iyang gibusog ang iyang pana, ug iyang gipahaluna ako ingon sa usa ka ilig-onon alang sa pana.
He bent His bow and set me as the target for His arrow.
13 Ang mga udyong sa iyang baslayan gipalagbas sa akong mga amimislon.
He pierced my kidneys with His arrows.
14 Ako nahimong kataw-anan sa tibook ko nga katawohan, ug ilang alawiton sa tibook nga adlaw.
I am a laughingstock to all my people; they mock me in song all day long.
15 Gitugob niya ako sa kapaitan, gihubog niya ako sa panyawan.
He has filled me with bitterness; He has intoxicated me with wormwood.
16 Gidugmok usab niya ang akong mga ngipon sa mga magagmayng bato; gitabonan niya ako sa mga abo.
He has ground my teeth with gravel and trampled me in the dust.
17 Ug imong gihinginlan ang akong kalag ngadto sa halayo gikan sa kalinaw; ako nalimot na sa kauswagan.
My soul has been deprived of peace; I have forgotten what prosperity is.
18 Ug ako miingon: Ang akong kusog nawagtang na, ug ang akong paglaum nahanaw gikan kang Jehova.
So I say, “My strength has perished, along with my hope from the LORD.”
19 Hinumduman mo ang akong kasakitan ug ang akong pagkaalaut, ang panyawan ug ang apdo.
Remember my affliction and wandering, the wormwood and the gall.
20 Ang akong kalag nagahandum gihapon kanila, ug gipaubos sa sulod nako.
Surely my soul remembers and is humbled within me.
21 Nahinumdum ako niini sa akong panumduman; busa ako may paglaum.
Yet I call this to mind, and therefore I have hope:
22 Tungod sa mga mahigugmaongkalolot ni Jehova kita wala mangalaglag, kay ang iyang mga kalooy walay paghubas.
Because of the loving devotion of the LORD we are not consumed, for His mercies never fail.
23 Sila ginabag-o sa matag-buntag; daku ang imong pagkamatinumanon.
They are new every morning; great is Your faithfulness!
24 Si Jehova mao ang akong panulondon, nagaingon ang akong kalag; busa anaa kaniya ang akong paglaum.
“The LORD is my portion,” says my soul, “therefore I will hope in Him.”
25 Si Jehova maayo alang kanila nga nagapaabut kaniya, alang sa kalag nga nagapangita kaniya.
The LORD is good to those who wait for Him, to the soul who seeks Him.
26 Maayo nga ang tawo magalaum ug magapaabut sa kahilum sa kaluwasan ni Jehova.
It is good to wait quietly for the salvation of the LORD.
27 Maayo alang sa tawo nga pas-anon niya ang yugo sa iyang pagkabatan-on.
It is good for a man to bear the yoke while he is still young.
28 Palingkora siya nga mag-inusara ug pahiluma, tungod kay kini iyang gipapas-an kaniya.
Let him sit alone in silence, for God has disciplined him.
29 Ipabutang ang iyang baba sa abug, kong sa ingon niana aduna pay mapaabut.
Let him bury his face in the dust— perhaps there is still hope.
30 Ipataon niya ang iyang aping kaniya nga nagasagpa; aron siya mapuno gayud sa pagsudya.
Let him offer his cheek to the one who would strike him; let him be filled with reproach.
31 Kay ang Ginoo dili mosalikway sa walay katapusan.
For the Lord will not cast us off forever.
32 Kay bisan siya nagpaguol, apan siya malooy sumala sa gidaghanon sa iyang mga mahigugmaong-kalolot.
Even if He causes grief, He will show compassion according to His abundant loving devotion.
33 Kay siya dili magasakit nga sa kinabubut-on, ni magapasubo sa mga anak sa tawo.
For He does not willingly afflict or grieve the sons of men.
34 Ang pagdugmok sa ilalum sa iyang mga tiil sa tanan nga mga binilanggo sa yuta,
To crush underfoot all the prisoners of the land,
35 Ang pagtungina sa katungod sa usa ka tawo sa atubangan sa nawong sa Labing Hataas,
to deny a man justice before the Most High,
36 Ang pagbalit-ad sa usa ka tawo sa iyang katungod, dili uyonan ni Jehova.
to subvert a man in his lawsuit— of these the Lord does not approve.
37 Kinsa kadtong nagaingon, ug nahanabo man, sa diha nga wala magsugo ang Ginoo?
Who has spoken and it came to pass, unless the Lord has ordained it?
38 Gikan sa baba sa Labing Hataas dili ba mogula ang dautan ug maayo?
Do not both adversity and good come from the mouth of the Most High?
39 Ngano man nga nagamahay ang usa ka buhi nga tawo, ang usa ka tawo tungod sa silot sa iyang mga sala?
Why should any mortal man complain, in view of his sins?
40 Susihon ta ug sulayan ta ang atong mga dalan, ug mamalik kita ngadto kang Jehova.
Let us examine and test our ways, and turn back to the LORD.
41 Bayawon ta ang atong kasingkasing uban ang atong mga kamot ngadto sa Dios sa kalangitan.
Let us lift up our hearts and hands to God in heaven:
42 Kita nakalapas ug nakasukol: wala ka magpasaylo.
“We have sinned and rebelled; You have not forgiven.”
43 Nagatabon ka uban sa kasuko, ug nagalutos kanamo: nagapamatay ka, wala ka malooy.
You have covered Yourself in anger and pursued us; You have killed without pity.
44 Nagatabon ka sa imong kaugalingon sa usa ka panganod, aron walay pag-ampo nga makalahos kanimo.
You have covered Yourself with a cloud that no prayer can pass through.
45 Gihimo mo kami nga sama sa nalug ug sagbut sa taliwala sa mga katawohan.
You have made us scum and refuse among the nations.
46 Ang tanan namong mga kaaway nagpabuka pagdaku sa ilang mga baba batok kanamo.
All our enemies open their mouths against us.
47 Ang kahadlok ug ang gahong mingdangat kanamo, ang kalumpagan ug ang pagkalaglag.
Panic and pitfall have come upon us— devastation and destruction.
48 Ang akong mata nagapadaligdig ug mga sapa sa tubig, tungod sa pagkalaglag sa anak nga babaye sa akong katawohan.
Streams of tears flow from my eyes over the destruction of the daughter of my people.
49 Nagapaagay sa luha ang akong mata, ug walay paghunong, walay pagpahulay,
My eyes overflow unceasingly, without relief,
50 Hangtud si Jehova motan-aw ug mosud-ong gikan sa langit.
until the LORD looks down from heaven and sees.
51 Ang akong mata nakapasubo sa akong kalag, tungod sa tanang mga anak nga babaye sa akong ciudad.
My eyes bring grief to my soul because of all the daughters of my city.
52 Gigukod ako nila sa hilabihan ingon sa usa ka langgam, sila nga mga kaaway ko sa walay hinungdan.
Without cause my enemies hunted me like a bird.
53 Gibugto nila ang akong kinabuhi sulod sa bilanggoan, ug gisalibay ako ug bato.
They dropped me alive into a pit and cast stones upon me.
54 Ang mga tubig mibanlas ibabaw sa akong ulo; unya miingon ako: Namatay na ako.
The waters flowed over my head, and I thought I was going to die.
55 Ako nagsangpit sa imong ngalan, Oh Jehova, gikan sa kinahiladman nga bilanggoan.
I called on Your name, O LORD, out of the depths of the Pit.
56 Gipatalinghugan mo ang akong tingog: ayaw pagtagoa ang imong igdulungog sa akong pagpangginhawa, sa akong pagtu-aw.
You heard my plea: “Do not ignore my cry for relief.”
57 Ikaw nagapaduol kanako sa adlaw nga ako nagsangpit kanimo; ikaw nag-ingon: Ayaw kahadlok.
You drew near when I called on You; You said, “Do not be afraid.”
58 Oh Ginoo, naglaban ka sa mga katungod sa akong kalag; gitubos mo ang akong kinabuhi.
You defend my cause, O Lord; You redeem my life.
59 Oh Jehova, nakakita ka sa akong sayup; hukman mo ang akong katungod.
You have seen, O LORD, the wrong done to me; vindicate my cause!
60 Nakita mo ang tanan nilang mga pagpanimalus ug ang tanan nilang mga lalang batok kanako.
You have seen all their malice, all their plots against me.
61 Nadungog mo ang ilang pagsudya, Oh Jehova, ug ang tana nilang mga lalang batok kanako,
O LORD, You have heard their insults, all their plots against me—
62 Ang mga ngabil niadtong mingtindog batok kanako, ug ang ilang lalang batok kanako sa tibook nga adlaw.
the slander and murmuring of my assailants against me all day long.
63 Sud-onga ang ilang paglingkod, ug ang ilang pagtindog; ako mao ang ilang alawiton.
When they sit and when they rise, see how they mock me in song.
64 Magahatag ka kanila ug usa ka balus, Oh Jehova, sumala sa buhat sa ilang mga kamot.
You will pay them back what they deserve, O LORD, according to the work of their hands.
65 Magahatag ka kanila ug katig-a sa kasingkasing, ang imong tunglo kanila.
Put a veil of anguish over their hearts; may Your curse be upon them!
66 Magalutos ka kanila sa kasuko, ug laglagon mo sila gikan sa ubos sa mga langit ni Jehova.
You will pursue them in anger and exterminate them from under Your heavens, O LORD.
