Mga Maghuhukom 5
1 Unya miawit si Debora ug si Barac, ang anak nga lalake ni Abinoam niadtong adlawa, sa pag-ingon:
Den gongen song Debora og Barak Abinoamsson dette kvædet:
2 Kay ang mga pangulo nag-una sa Israel, Kay ang katawohan sa kinabubuton naghalad sa ilang kaugalingon, Dayegon ninyo si Jehova.
«For fyrstarn’ fyrst i striden gjekk, og folket viljugt møtte fram, pris Herren, Israel!
3 Pamati, Oh kamo mga kaharian; patalinghug kamo, Oh mga principe; Ako, bisan ako, moawit kang Jehova; Ako moawit ug pagdayeg kang Jehova, ang Dios sa Israel.
Høyr kongar! Hovdingar, gjev gaum! For Herren eg eit kvæde kved. For Herren, Gud åt Israel, ein song eg syngja vil.
4 Jehova, sa diha nga ikaw miadto gikan sa Seir, Sa diha nga ikaw nagalakaw sa kapatagan sa Edom, Ang yuta mikurog, ang mga kalangitan usab mingtolo, Oo, ang mga panganod nagpatulo sa tubig.
Då, Herre, du frå Se’ir for, frå Edomsflyerne skreid fram. Då ristest jordi, himlen draup, regnet or skyi raut.
5 Ang mga bukid nangauyog sa presencia ni Jehova, Bisan pa kadtong Sinai sa presencia ni Jehova, ang Dios sa Israel.
For Herrens åsyn fjelli skalv - sjå Sinaifjellet der, det skalv for han, Israels Gud.
6 Sa mga adlaw ni Samgar anak nga lalake ni Anath, Sa mga adlaw ni Jael ang mga dalan wala magamit, Ug ang mga magpapanaw nangagi sa mga alagianang baliko.
I Samgars, Anats-sonens old. Og Jaels, vegarn’ aude var, og ferdamennern’ fara laut på krokut fjellstig fram.
7 Ang mga pangulo nanghunong sa Israel, sila nanghunong, Hangtud nga ako si Debora mitindog, Nga ako mitindog ang usa ka inahan sa Israel.
Ein førar fattast Israel, ein førar, alt til du steig fram, til du steig fram, Debora, som ei mor i Israel.
8 Nagpili sila ug bag-ong mga dios; Unya may gubat sa mga ganghaan; Diha bay usa ka taming kun bangkaw nga nakita Sa taliwala sa kap-atan ka libo sa Israel?
Gud valde nye styrarar; då stod det strid i portarne: Ein såg’kje skjold og ikkje spjot hjå fyrti tusund hermenn i heile Israel.
9 Ang akong kasingkasing atua sa mga gobernador sa Israel, Nga naghatag sa ilang kaugalingon sa kinabubut-on sa taliwala sa katawohan. Dayega ninyo si Jehova,
Hjå hovdingarn’ i Israel er hugen min, hjå Herren som friviljug møtte fram til strid! Lov Herren, Israel!
10 Isugid kini, kamo nga nangabayo sa puti nga mga asno, Kamo nga nagalingkod sa mahal nga alfombra, Ug kamo nga nagalakat dapit sa alagianan.
De som på gulblakk gangar rid, på høgjende i stova sit, og etter jamne vegen gjeng, røyst i, og syng ein song!
11 Halayo gikan sa kagahub sa mga magpapana, sa mga dapit nga kalusanan ug tubig, Didto sila magsubay-subay sa mga matarung nga buhat ni Jehova. Bisan ang mga matarung nga buhat sa iyang paghari sa Israel. Unya ang katawohan ni Jehova nangadto sa mga ganghaan.
Syng høgt som bogeskyttararn’ når dei ved brunnen sit og kved! Der prisar dei Guds vise verk, kor vist han førde Israel. Den gongen Herrens eige folk til portarne for ned.
12 Pagmata, pagmata, Debora; Pagmata, pagmata, ipamulong ang usa ka awit: Tindog, Barac, ug dad-a ang imong mga binihag, ikaw anak nga lalake ni Abinoam.
Vakn upp, vakn upp, Debora, vakn upp, eit kvæde kved! Statt upp, Barak, før fangarn’ burt, son åt Abinoam!
13 Unya nanaug ang salin sa mga dungganon ug ang katawohan; Si Jehova nanaug alang kanako batok sa mabaskug.
Då for ein hop til fyrstarn’ ned Med kjemporn’ Herrens folk steig ned:
14 Gikan sa Ephraim nanaug sila kang kansang gamut anaa kang Amalec; Sunod kanimo, Benjamin, sa taliwala sa imong katawohan; Gikan sa Machir migula ang mga gobernador, Ug gikan sa Zabulon sila nga nanagdala sa sungkod sa pangulo sa gubat.
Av deg, Efraim, dei som fyrst rot feste på Amaleksfjell. Og etter deg kom Benjamins flokk med folki dine fylgje heldt; av Makir styresmenn steig ned, og ifrå Sebulon dei som gjeng fram med førarstav i hand;
15 Ug ang mga principe ni Isacchar diha uban kang Debora; Sumala kang Isacchar, ingon man si Barac; Ngadto sa walog sila mingdalagan sa iyang mga tiil. Tupad sa mga katubigan ni Ruben may dagkung mga katuyoan sa kasingkasing.
dei fyrstar av Issakar i fylgje med Debora kom, og Barak - i hans fotfar flaug dei i dalen ned. Ved Rubensbekkjerne dei tok i tankar so raust ei råd.
16 Nganong naglingkod ka sa taliwala sa mga torril sa carnero, Sa pagpamati sa mga pagbudyong sa mga panon? Sa mga katubigan ni Ruben Adunay dagkung mga pagsusi sa kasingkasing.
Kvi vart du sitjande i ro på kvii di og lydde på med hjuringarn’ i fløyta let? - Ved Rubensbekkjerne dei la i tankarn’ lenge råd.
17 Si Galaad nagpuyo sa unahan sa Jordan: Ug si Dan, nganong nagpabilin siya sa mga sakayan? Si Aser naglingkod gihapon sa dunggoanan sa dagat, Ug nagpuyo sa tupad sa iyang mga sapa.
Gilead, burtum Jordanå gjev han seg roleg til, og Dan kvi drygjer han der skutorn’ ligg? Ved sjøsidi sit Asser still, i hamni held han seg.
18 Si Zabulon maoy katawohan nga nagpasagad sa ilang kinabuhi ngadto sa kamatayon, Ug si Nephtali, ibabaw sa hataas nga mga dapit sa kaumahan.
Men Sebulon, det er ein lyd som lite vyrder livet sitt, og like eins Naftali, han som på høge heider bur.
19 Ang mga hari mianhi ug nakigaway; Unya nakig-away ang mga hari sa Canaan, Sa Taanac tupad sa mga katubigan sa Megiddo: Sila wala magkuha sa ganancia nga salapi.
Då kom kongarn’ og stridde, kananitarkongarn’ stridde i Tana’ak, ved Megiddovatnet; sylv vann dei visst ikkje.
20 Gikan sa langit nakig-away ang mga bitoon, Gikan sa ilang mga agianan sila nakig-away batok kang Sisara.
Ned frå himlen stjernorn’ stridde frå dei høge skeidi sine imot Sisera dei stridde.
21 Ang suba sa Cison mibanlas kanila sa halayo, Kadtong karaan nga suba, ang suba sa Cison. Oh kalag ko, lumakaw ka, uban ang kalig-on.
Kisonåi burt deim førde. Åi fræg frå forne dagar - Kisonåi! Stig fram, mi ånd, med styrk!
22 Unya ang mga koko sa kabayo nanagtunob Tungod sa mga pagsinta sa mga sininta sa ilang mga makusog nga kabayo.
Hardt slo hestehovarn’ i marki, med kjemporne køyrde, køyrde av stad i strjukande tan.
23 Tungloha ninyo si Meroz, miingon ang manolonda ni Jehova, Tungloha ninyo sa mapait gayud ang mga molupyo niini, Tungod kay wala sila moanhi sa pagtabang kang Jehova, Sa pagtabang kang Jehova batok sa mga mabaskug.
«Bann Meroz, » Herrens engel sa, «bann deim som bur der, bann deim burt! Dei kom’kje Herrens her til hjelp. Dei hjelpte ikkje kjemporn’ hans.»
24 Bulahan labaw sa tanang mga babaye si Jael, Ang asawa ni Heber ang Cinehanon; Bulahan siya labaw sa mga babaye sa balong-balong.
Velsigna ver i kvendeflokk Jael, Hebers, kenitens, viv! Framum kvar kvinna som i buder bur, velsigna vere ho!
25 Siya nangayo sa tubig, ug siya gihatagan niya ug gatas; Siya nagdala kaniya ug mantequilla sa harianong pinggan.
Vatn bad han um, mjølk gav ho han; i briki skål baud ho han skyr.
26 Gibutang niya ang iyang kamot sa lagdok sa balong-balong, Ug ang iyang too nga kamot sa pakang sa mamomoo; Ug uban sa pakang iyang gipatay si Sisara, iyang gipatay nga gipalapsan ang ulo niya; Oo, iyang gipalagbasan ug gilagdokan lapus sa iyang dungan-dungan.
Med vinstre hand ho naglen triv, med høgre smidjehamaren; i hausen Sisera ho slog, og hamra hovudet hans sund, tunnvangen hans slo ho i knas, og naglen tvert igjenom dreiv.
27 Sa iyang mga tiil siya midungo, siya natumba, siya mihigda; Sa iyang mga tiil siya midungo, siya natumba: Din siya midungo didto siya napukan nga patay.
For føtern’ hennar seig han ned, fram stupt’ han, og på jordi låg; for føtern’ hennar seig han ned; der han seig ned der låg han - daud.
28 Sa tamboanan siya mitambo ug misinggit, Ang inahan ni Sisara nagsinggit lahus sa rejas. Ngano nga ang iyang carro nadugay sa pag-uli nganhi? Nganong nalangan ang mga ligid sa iyang carro?
Gjenom vindauga ser ho, Siseras mor, gjenom glaset glor ho, og kvin: «Kva ventar vogni hans etter? Kvi tøvrar tråvaran’ hans?»
29 Ang iyang maalamong mga babaye mingtubag kaniya, Oo siya mitubag sa iyang kaugalingon,
Svarar dei klokaste fruorne hennar, og sjølv og gjev ho seg svar:
30 Wala ba nila hikaplagi, wala ba nila mabahin ang inagaw? Usa ka dalaga, duha ka dalaga sa matag-usa ka tawo; Kang Sisara usa ka inagaw nga bisting tinina, Usa ka inagaw nga mga bisting tinina nga binoldahan, Mga tininang binoldahan nga bisti sa luyogluyo sa liab sa inagaw?
«Visst finn dei herfang, og skifter: Ei møy, tvo møyar til manns, farga klæde åt Sisera, farga klæde og krota; ein farga kjol, tvo krota tjeld for kvar ei herteki kvinna.»
31 Sa ingon niini laglaga ang tanan mong mga kaaway, Oh Jehova: Apan himoa sila ang nahigugma kaniya ingon sa adlaw, sa nagasalig kini sa iyang kakusog. Ug ang yuta nakapahulay sa kapatan ka tuig.
Gjev, Herre, at uvenern’ dine må alle so ganga til grunnar, og dei deg elskar må vera som soli stig upp i sitt velde.» Sidan hadde landet fred i fyrti år.
