< Josue 7 >
1 Apan ang mga anak sa Israel nakasala sa butang nga linaglag; kay si Achan, ang anak ni Carmi, ang anak ni /Zabdi, ang anak ni Zera, sa banay ni Juda, mikuha sa tanang butang nga linaglag: ug ang kaligutgut ni Jehova misilaub batok sa mga anak sa Israel.
Men Israels-sønerne for ikkje ærleg åt med det som var vigt til Herren. Akan, son åt Karmi, som var son åt Zabdi og soneson åt Zerah av Juda-ætti, tok noko av det vigde. Då vart Herren brennande harm på Israels-sønerne.
2 Ug si Josue nagsugo ug mga tawo gikan sa Jerico ngadto sa Ai, nga tupad sa Beth-aven, dapit sa silangan sa Beth-el, ug misulti kanila, nga nagaingon: Umadto kamo ug susiha ang yuta. Ug ang mga tawo nangadto ug mingsusi sa Ai.
Frå Jeriko sende Josva nokre menner til Aj, som ligg tett innmed Bet-Aven, austanfor Betel, og sagde til deim: «Far upp og njosna i landet!» So for mennerne upp og njosna i Aj.
3 Ug namalik sila didto kang Josue ug miingon kaniya: Ayaw pagpaadtoa ang tanang mga tawo; apan duruha kun totolo ka libo lamang ang paadtoa sa pagkuha sa Ai; dili kinahanglan nga hagoon ang tanang tawo didto; kay sila diyutay ra.
Og då dei kom attende til Josva, sagde dei med honom: «Lat ikkje alt folket fara der upp! Send tvo, tri tusund mann, so tek dei Aj! Du treng ikkje umaka heile heren dit; for dei er ikkje mange.»
4 Busa may ming-adto nga duol sa totolo ka libo ka mga tawo; ug sila nangalagiw sa atubangan sa mga tawo sa Ai.
So for um lag tri tusund mann av heren der upp; men dei rømde for Aj-mennerne,
5 Ug ang mga tawo sa Ai nakapatay kanila duolan sa katloan ug unom ka tawo; ug ilang gipanaglutos sila gikan sa ganghaan ngadto sa Sebarim, ug gipatay sila sa lugsonganan; ug ang mga kasingkasing sa mga tawo nangatunaw, ug nahisama sa tubig.
og Aj-mennerne slo i hel um lag seks og tretti av deim, og sette so etter deim frå porten til steinbrotet, og hogg deim ned i bakkarne. Då kolna Israels-sønerne all igjenom, og vart som dei var numne.
6 Ug gigisi ni Josue ang iyang mga bisti ug mihapa sa yuta sa atubangan sa arca ni Jehova hangtud sa kahaponon, siya ug ang mga anciano sa Israel; ug gibutangan nila ug abug ang ilang mga ulo.
Og Josva reiv sund klædi sine og låg på kne framfor Herrens kista alt til kvelds, både han og styresmennerne i Israel, og dei strådde mold på hovudi sine.
7 Ug si Josue miingon: Alaut, Oh Jehova nga Ginoo, ngano pa ugod nga kining katawohan imong gidala dinhi sa tabok sa Jordan aron sa pagtugyan kanamo ngadto sa kamot sa mga Amorehanon, aron sa pagpawala kanamo? maayo pa unta kong natagbaw lamang kami ug mingpuyo didto sa pikas nga daplin sa Jordan!
Og Josva sagde: «Herre, min Gud, kvi førde du dette folket yver Jordan, når du vilde gjeva oss i henderne på amoritarne, so dei skulde tyna oss? Gjev me heller hadde vorte buande på hi sida Jordan!
8 Oh Ginoo, unsa ang arang ko ikapamulong sa tapus na nga ang Israel mitalikod sa iyang kaaway!
Å kjære Herre min, kva skal eg segja no, når Israel hev snutt ryggen til fienden?
9 Kay ang mga Canaanhon ug ang tanang mga pumoluyo sa yuta makadungog niini, ug magalibut unya kanamo, ug magapanas sa among ngalan sa ibabaw sa yuta: ug unsaon na man nimo ang ngalan mong gamhanan?
Når kananitarne og alle andre som bur her i landet, fær høyra dette, so kjem dei til å kringsetja oss og rydja namnet vårt ut or verdi, og kva vil du då gjera med ditt store namn?»
10 Ug si Jehova miingon kang Josue: Tumindog ka; ngano nga naghapa ka sa ingon niana?
Då sagde Herren til Josva: «Statt upp! Kvi ligg du her på kne?
11 Ang Israel nakasala; oo, ug nakalapas ngani sila sa akong tugon nga akong gisugo kanila; oo, ilang gihilabtan ang butang nga linaglag, ug sila nangawat usab, ug nagalimod usab, ug ngani kini gipangluklok nila sa ilang kaugalingong putos.
Israel hev synda! Dei hev brote det bodet eg lagde på deim, og teke av det som var vigt, og stole det og dult det burt, og gøymt det millom sine eigne ting.
12 Sa tungod niini ang mga anak sa Israel dili makatindog sa atubangan sa ilang mga kaaway; manalagan sila gikan sa ilang mga kaaway, tungod kay sila nahimong tinunglo; dili na ako magauban kaninyo, gawas kong isalikway ninyo kanang linaglag nga butang gikan sa taliwala ninyo.
No kann dei ikkje Israels-sønerne standa seg mot fienden, men lyt snu ryggen til deim; for dei er sjølve vigde til ulukka. Kvittar de dykk ikkje med det som er vigt, so vil eg ikkje vera med dykk lenger.
13 Tindog, putlion mo ang katawohan, ug moingon ka: Managputli kamo alang sa ugma: kay mao kini ang giingon ni Jehova, ang Dios sa Israel, anaay butang nga linaglag sa diha sa taliwala nimo, Oh, Israel; ikaw dili makatindog sa atubangan sa imong kaaway, hangtud nga kuhaon mo gikan kaninyo ang butang nga linaglag.
Statt no upp! Lat folket helga seg, og seg til deim: «Helga dykk til morgons! For so segjer Herren, Israels Gud: Det er noko vigt hjå deg, Israel! Du kann ikkje standa deg mot fiendarne fyrr de kvittar dykk med det som er vigt.
14 Busa ugma sa buntag kamo pagadad-on sumala sa inyong mga banay: ug mamao nga ang banay nga pagakuhaon ni Jehova moduol sumala sa ilang panimalay; ug ang panimalay nga pagakuhaon ni Jehova moduol sumala sa iyang sulod-balay; ug ang sulod-balay nga pagakuhaon sumala sa tinagsa ka tawo.
Tidleg i morgon skal de stiga fram, ætt for ætt, og den ætti som Herren tek ut, skal stiga fram grein for grein, og den ættgreini Herren tek ut, skal stiga fram, hus for hus, og den huslyden Herren tek ut, skal stiga fram mann for mann.
15 Ug mahinabo, nga kadtong makuha nga may butang nga linaglag pagasunogon sa kalayo, siya ug ang tanan nga iya; tungod kay siya nakasala sa tugon ni Jehova ug tungod kay naghimo siya ug binuang diha sa Israel.
Og den som det vigde vert funne hjå, skal brennast med alt sitt, for di han braut Herrens bod, og gjorde eit skjemdarverk i Israel.»»
16 Busa si Josue misayo sa pagbangon sa pagkaugma, ug iyang gitigum ang tanang mga banay sa Israel; ug ang banay ni Juda maoy gikuha:
Morgonen etter reis Josva tidleg upp, og let Israels-folket stiga fram, ætt for ætt; og Juda-ætti vart utteki.
17 Ug iyang gipaduo ang panimalay ni Juda; ug iyang gikuha ang panimalay sa mga Zerahanon: ug gipaduol niya ang tagsatagsa ka tawo sa panimalay sa mga Zerahanon; ug si Zabdi maoy gikuha.
So let han ættgreinene i Juda stiga fram, og zerahit-greini vart utteki. So let han zerahit-greini stiga fram, mann for mann, og Zabdi vart utteken.
18 Ug gidala ang tagsatagsa ka tawo sa iyang sulod-balay: ug si Achan, ang anak ni Carmi, ang anak ni Zabdi, ang anak ni Zera, sa banay ni Juda maoy gikuha.
So let han huslyden hans stiga fram mann for mann, og Akan, son åt Karmi, som var son åt Zabdi og soneson åt Zerah av Juda-ætti, vart utteken.
19 Ug si Josue miingon kang Achan: Anak ko, ihangyo ko kanimo, nga maghatag ka ug himaya kang Jehova, ang Dios sa Israel, ug magsugid ka kaniya; ug sultihi ako karon kong unsa ang imong nabuhat; ayaw ilimod kini kanako.
Då sagde Josva til Akan: «Min son, gjev Herren, Israels Gud, æra og pris, og seg meg kva du hev gjort! dyl ingen ting for meg!»
20 Ug si Achan mitubag kang Josue, ug miingon: Sa pagkamatuod, ako nakasala batok kang Jehova, ang Dios sa Israel, ug ang akong nabuhat mao kini ug mao kini:
«Å ja, ja, eg hev synda mot Herren, Israels Gud, » svara Akan; «no skal eg segja kva eg hev gjort:
21 Sa pagkakita nako sakot sa mga inagaw sa usa ka maayong capa nga buhat sa Babilonia, ug duha ka gatus ka siclo nga salapi, ug usa ka sisip nga bulawan nga kalim-an ka siclo ang gibug-aton, unya akong gikaibgan sila ug akong gikuha; ug, ania karon, kana atua sa taliwala sa akong balong-balong linubong sa yuta, ug ang salapi sa ilalum niana.
Eg såg millom herfanget ei ven babylonsk kåpa og tvo hundrad sekel sylv og ei gullstong på femti lodd; dette fekk eg hug på og tok det; det ligg nedgrave under tjeldbudi mi; sylvet ligg underst.»
22 Busa si Josue nagpaadto ug mga sinugo, ug nanalagan sila didto sa balong-balong: ug, ania karon, didto tuod gitagoan sa iyang balong-balong, ug ang salapi sa ilalum niini.
So sende Josva nokre menner av stad; dei sprang burt til tjeldbudi hans, og der fann dei det; det låg nedgrave i tjeldbudi, og sylvet låg underst.
23 Ug kini gipanagkuha nila gikan sa taliwala sa balong-balong ug gipanagdala nila kini ngadto kang Josue, ug ngadto sa mga anak sa Israel; ug ilang gibutang sa atubangan ni Jehova.
Dei tok det ut or tjeldbudi og bar det med seg til Josva og Israels-lyden og lagde det ned framfor Herrens åsyn.
24 Ug si Josue, ug kuyog kaniya ang tibook Israel, mingkuha kang Achan, ang anak ni Zera, ug sa iyang salapi, ug sa capa, ug sa book nga bulawan, ug sa iyang mga anak nga lalake, ug sa iyang mga anak nga babaye, ug sa iyang mga vaca, ug sa iyang mga asno, ug sa iyang mga carnero, ug sa iyang balong-balong, ug sa tanan nga dinha kaniya; ug ilang gidala sila ngadto sa walog sa Achor.
Og Josva og heile Israel tok Akan, zerahiten, og sylvet og kåpa og gullstongi, og sønerne og døtterne hans, og ukserne og asni og småfeet og tjeldbudi hans og alt det han åtte, og førde det upp i Akordalen.
25 Ug si Josue miingon: Ngano nga imo kaming gisamok? Si Jehova magasamok kanimo karong adlawa. Ug gipanagbato siya sa tibook nga Israel; ug ilang gisunog sila sa kalayo, ug gipanagbato sa mga bato.
Og Josva sagde til honom: «Kvi førde du slik ulukka yver oss? I dag skal Herren føra ulukka yver deg!» So tok heile Israel og steina honom i hel og brende og steina alt som høyrde honom til.
26 Ug sa ibabaw niya gitapok ang daghang mga bato, ug anaa hangtud niining adlawa. Ug si Jehova mibiya sa kabangis sa iyang kasuko. Tungod niana, hangtud niining adlawa, ang ngalan niadtong dapita gitawag. Ang Walog sa Achor.
Sidan kasta dei i hop ei stor steinrøys yver honom; den hev lege der alt til denne dag. Då døyvde Herren den brennande harmen sin. Men sidan vart den staden kalla Akordalen, og det namnet hev han den dag i dag.