< Josue 2 >

1 Ug si Josue ang anak ni Nun, nagsugo gikan sa Sittim duha ka tawo aron sa pagsusi sa mahilum nga pagpaagi, nga nagaingon: Lakaw kamo, tan-awa ang yuta, ug ang Jerico. Sila nanglakaw ug nahiabut sa balay sa usa ka babaye nga bigaon, nga ginabinganlan si Rahab, ug namuyo didto.
Joshua the son of Nun secretly sent two men out of Shittim as spies, saying, “Go, view the land, including Jericho.” They went and came into the house of a prostitute whose name was Rahab, and slept there.
2 Ug gisuginlan ang hari sa Jerico sa pag-ingon: Ania karon, may mga tawo sa mga anak sa Israel, nga nanulod dinhi aron sa pagsusi sa yuta.
The king of Jericho was told, “Behold, men of the children of Israel came in here tonight to spy out the land.”
3 Ug ang hari sa Jerico nagpasugo kang Rahab, nga nagaingon: Pagulaa ang mga tawo nga nangabut kanimo, nga nanulod sa imong balay; kay ming-anhi sila aron sa pagsusi sa yuta.
Jericho’s king sent to Rahab, saying, “Bring out the men who have come to you, who have entered into your house; for they have come to spy out all the land.”
4 Ug ang babaye mikuha sa duha ka tawo, ug iyang gitagoan sila; ug miingon siya: Matuod, dihay mga tawo nga ming-anhi kanako, apan wala ako mahibalo kong diin sila gikan:
The woman took the two men and hid them. Then she said, “Yes, the men came to me, but I didn’t know where they came from.
5 Ug nahitabo nga sa pagtak-op sa ganghaan sa diha nga mangitngit na, nga ang mga tawo nanggula; kong diin sila paingon ako wala masayud: agpasa sila ninyo dayon; kay sila hiabutan pa ninyo.
About the time of the shutting of the gate, when it was dark, the men went out. Where the men went, I don’t know. Pursue them quickly. You may catch up with them.”
6 Apan iyang gidala sila sa atop sa balay, ug gitagoan sila sa mga dagami nga lino, nga iyang gihapnig sa ibabaw sa atop.
But she had brought them up to the roof, and hidden them under the stalks of flax which she had laid in order on the roof.
7 Ug ang mga tawo nangapas kanila sa alagian padulong sa Jordan hangtud sa labanganan; ug sa diha nga nanghigula na ang nanagsunod kanila, gitakpan nila ang ganghaan.
The men pursued them along the way to the fords of the Jordan River. As soon as those who pursued them had gone out, they shut the gate.
8 Ug sa wala pa sila manghigda, siya misaka sa atop ngadto kanila;
Before they had lain down, she came up to them on the roof.
9 Ug miingon siya sa mga tawo: Ako nahibalo nga si Jehova naghatag kaninyo sa yuta, ug nga ang kahadlok kaninyo misantup kanamo, ug nga ang mga pumopuyo sa tibook nga yuta hingpugdawan tungod kaninyo.
She said to the men, “I know that Yahweh has given you the land, and that the fear of you has fallen upon us, and that all the inhabitants of the land melt away before you.
10 Kay kami nakadungog kong giunsa ni Jehova pagpamala ang mga tubig sa Dagat nga Mapula sa inyong atubangan, sa diha nga nanggula kamo gikan sa Egipto; ug unsa ang inyong gibuhat sa duha ka hari nga Amorehanon, nga didto sa tabok sa Jordan, ug kang Sihon ug kang Og, nga inyong gipanglaglag gayud.
For we have heard how Yahweh dried up the water of the Red Sea before you, when you came out of Egypt; and what you did to the two kings of the Amorites, who were beyond the Jordan, to Sihon and to Og, whom you utterly destroyed.
11 Ug sa pagkabati namo niining mga butanga, nangatunaw ang among mga kasingkasing; ug wala na usab ing espiritu nga napabilin sa kang bisan kinsa nga tawo tungod kaninyo, kay si Jehova nga inyong Dios, siya ang Dios sa langit sa kahitas-an, ug dinhi sa ilalum sa yuta.
As soon as we had heard it, our hearts melted, and there wasn’t any more spirit in any man, because of you: for Yahweh your God, he is God in heaven above, and on earth beneath.
12 Busa karon, gihangyo ko kamo nga manumpa kamo kanako sa ngalan ni Jehova, nga sanglit ako nalooy kaninyo, ingon man usab kamo magkalooy sa panimalay sa akong amahan; ug hatagi ako ug usa ka matuod nga ilhanan;
Now therefore, please swear to me by Yahweh, since I have dealt kindly with you, that you also will deal kindly with my father’s house, and give me a true sign;
13 Ug nga inyong luwason nga buhi ang akong amahan, ug ang akong inahan, ug ang akong mga igsoong lalake, ug mga igsoong babaye, ug ang tanan nga ilang gibatonan; ug luwasa ang among kinabuhi gikan sa kamatayon.
and that you will save alive my father, my mother, my brothers, and my sisters, and all that they have, and will deliver our lives from death.”
14 Ug ang mga tawo nag-ingon kaniya: Ang among mga kinabuhi alang kanimo kong dili ninyo imantala kining among bulohaton; ug mahitabo nga kong ihatag na unya ni Jehova ang yuta kanamo makigsandurot kami kanimo nga maloloy-on ug maminatud-on.
The men said to her, “Our life for yours, if you don’t talk about this business of ours; and it shall be, when Yahweh gives us the land, that we will deal kindly and truly with you.”
15 Unya iyang gitunton sila sa usa ka pisi gikan sa tamboanan, kay ang iyang balay diha sa ibabaw sa daplin sa kuta, ug nagpuyo siya sa ibabaw sa kuta.
Then she let them down by a cord through the window; for her house was on the side of the wall, and she lived on the wall.
16 Ug siya miingon kanila: Lumakaw kamo ngadto sa bukid kay tingali unya hikit-an kamo sa nanagpangita kaninyo; managtago kamo didto sulod sa tolo ka adlaw, hangtud nga mamauli ang mga nanagpangita kaninyo; ug unya makapadayon kamo sa inyong dalan.
She said to them, “Go to the mountain, lest the pursuers find you. Hide yourselves there three days, until the pursuers have returned. Afterward, you may go your way.”
17 Ug ang mga tawo miingon kaniya: Kami walay sala niining imong panumpa nga imong gipanumpa kanamo.
The men said to her, “We will be guiltless of this your oath which you’ve made us to swear.
18 Ania karon, Sa diha nga kami manulod na niining yutaa, kining pulang pisi nga imong gigamit aron sa imong pagtunton kanamo, ihigot mo sa imong tamboanan; ug pagatigumon mo sa imong balay ang imong amahan, ug ang imong inahan, ug ang imong mga igsoon ug ang tanang butang sa balay sa imong amahan.
Behold, when we come into the land, tie this line of scarlet thread in the window which you used to let us down. Gather to yourself into the house your father, your mother, your brothers, and all your father’s household.
19 Ug mahinabo nga bisan kinsa ang mogula sa pultahan sa imong balay ug moadto sa dalan, ang iyang dugo maanha sa iyang ulo, ug kami walay sala: ug bisan kinsa nga anaa uban kanimo sa balay, ang iyang dugo maania sa among ulo kong pagahilabtan siya.
It shall be that whoever goes out of the doors of your house into the street, his blood will be on his head, and we will be guiltless. Whoever is with you in the house, his blood shall be on our head, if any hand is on him.
20 Apan kong ikaw magamantala niining among bulohaton, kami maga-walay sala sa imong panumpa nga gipanumpa kanamo.
But if you talk about this business of ours, then we shall be guiltless of your oath which you’ve made us to swear.”
21 Ug siya miingon: Sumala sa imong mga pulong pagatumanon kini; ug iya silang gipalakaw, ug gilayon sila namahawa: ug ang pisi nga mapula gihigot niya sa tamboanan.
She said, “Let it be as you have said.” She sent them away, and they departed. Then she tied the scarlet line in the window.
22 Ug sila nanlakaw, ug miadto sa bukid, ug napabilin didto totolo ka adlaw, hangtud nga namauli ang nanagpangita kanila; ug ang mga nanaggukod kanila nangita kanila sa ilang giagian, apan sila wala hikaplagi.
They went and came to the mountain, and stayed there three days, until the pursuers had returned. The pursuers sought them all along the way, but didn’t find them.
23 Unya namauli ang duha ka tawo, nanlugsong gikan sa bukid, ug nanabok, ug nangadto kang Josue, ang anak ni Nun; ug sila nagsugilon kaniya sa tanang nahitabo kanila.
Then the two men returned, descended from the mountain, crossed the river, and came to Joshua the son of Nun. They told him all that had happened to them.
24 Ug sila ming-ingon kang Josue: Matuod gayud nga ang tibook yuta gihatag ni Jehova kanato; ug labut pa, ang tanang pumoluyo didto nangatunaw sa atubangan namo.
They said to Joshua, “Truly Yahweh has delivered all the land into our hands. Moreover, all the inhabitants of the land melt away before us.”

< Josue 2 >