Job 8
1 Unya mitubag si Bildad ang Suhitanhon, ug miingon:
Respondens autem Baldad Suhites, dixit:
2 Hangtud anus-a ba mosulti ikaw niining mga butanga? Ug hangtud anus-a ang mga pulong sa imong baba mahisama sa usa ka hangin nga makusog?
Usquequo loqueris talia, et spiritus multiplex sermones oris tui?
3 Balit-aron ba sa Dios ang justicia? Kun balit-aron ba sa Makagagahum ang pagkamatarung?
Numquid Deus supplantat iudicium? aut Omnipotens subvertit quod iustum est?
4 Kong ang imong mga anak nakasala batok kaniya, Ug siya mitugyan kanila ngadto sa kamot sa ilang paglapas;
Etiam si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suæ:
5 Kong ikaw sa Dios mosingkamot sa pagpangita, Ug maghimo ka sa imong pangamuyo sa Makagagahum;
Tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum, et Omnipotentem fueris deprecatus:
6 Kong ikaw maputli ug matul-id pa unta, Sa pagkamatuod nahigmata unta siya tungod kanimo, Ug magahimong mauswagon sa puloy-anan sa imong pagkamatarung.
Si mundus et rectus incesseris, statim evigilabit ad te, et pacatum reddet habitaculum iustitiæ tuæ:
7 Ug bisan diyutay ra ang imong sinugdan, Apan magauswag kaayo ang imong kaulahian.
In tantum, ut si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis.
8 Kay susiha, ipangamuyo ko kanimo, ang panahon nga ming-agi, Ug magpahimulos ka sa imong kaugalingon niadtong ginapangita sa ilang mga amahan.
Interroga enim generationem pristinam, et diligenter investiga patrum memoriam:
9 (Kay kita ingon lamang sa kagahapon, ug walay hibangkaagan, Kay anino lamang ang atong mga adlaw sa ibabaw sa yuta):
(Hesterni quippe sumus, et ignoramus quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram.)
10 Dili ba sila motudlo kanimo, ug kanimo mosugilon, Ug magasulti sa mga pulong nga gikan sa ilang kasingkasing?
Et ipsi docebunt te: loquentur tibi, et de corde suo proferent eloquia.
11 Makatubo ba ang nipa kong walay lapok? Makatubo ba ang tangbo kong walay tubig?
Numquid vivere potest scirpus absque humore? aut crescere carectum sine aqua?
12 Sa diha nga lunhaw pa kini ug dili pinutol, Kini malaya una sa ubang kabunglayonan.
Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit:
13 Mao man ang kadalanan sa tanan nga mahikalimot sa Dios; Ug ang paglaum sa tawo nga walay Dios mawagtang:
Sic viæ omnium, qui obliviscuntur Deum, et spes hypocritæ peribit:
14 Ang iyang pagsalig pagaputlon, Ug ang iyang kalig-onan maoy usa ka balay sa lawa-lawa.
Non ei placebit vecordia sua, et sicut tela aranearum fiducia eius.
15 Siya mosandig sa iyang balay, apan kana mahuyang; Mopuyo siya dinha, apan kana dili molungtad.
Innitetur super domum suam, et non stabit: fulciet eam, et non consurget:
16 Siya malunhaw sa atubangan sa adlaw, Ug ang iyang mga salingsing molabaw sa iyang tanaman.
Humectus videtur antequam veniat Sol, et in ortu suo germen eius egredietur.
17 Ang iyang mga gamut mangapot duol sa tapok nga bato, Iyang makita ang dapit sa mga kabatoan.
Super acervum petrarum radices eius densabuntur, et inter lapides commorabitur.
18 Kong siya pagapukanon gikan sa iyang dapit, Nan kini molimod kaniya, nga magaingon: Wala ako makakita kanimo.
Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum, et dicet: Non novi te.
19 Ania karon, kini mao ang kalipay sa iyang dalan; Ug gikan sa yuta ang uban manggula.
Hæc est enim lætitia viæ eius, ut rursum de terra alii germinentur.
20 Ania karon, ang Dios dili mosalikway sa usa ka tawong hingpit. Ni motabang siya sa mga mamumuhat sa dautan.
Deus non proiiciet simplicem, nec porriget manum malignis:
21 Ang imong baba pagapun-on niya sa katawa, Ug kasadya sa imong mga ngabil.
Donec impleatur risu os tuum, et labia tua iubilo.
22 Kadtong managdumot kanimo pagasul-oban sa kaulaw; Ug ang balong-balong niadtong mga dautan mangawagtang.
Qui oderunt te, induentur confusione: et tabernaculum impiorum non subsistet.
