Job 6
1 Unya si Job mitubag ug miingon:
Then Job answered and said,
2 Ah, kong gitimbang pa lamang unta ang akong pag-agulo, Ug gipahaluna sa timbangan ang tanan ko nga kagul-anan!
“Oh, if only my anguish were weighed; if only all my calamity were laid in the balance!
3 Kay karon kini mabug-at labi pa kay sa balas sa mga dagat: Busa, nahinanali ang akong mga pulong.
For now it would be heavier than the sand of the seas. That is why my words were reckless.
4 Kay ang pana sa Makagagahum kanako mingtaroy, Ug sa hilo niana ang akong kalag nagainum: Ug ang mga kalisang sa Dios nakiggubat batok kanako.
For the arrows of the Almighty are in me, my spirit drinks up the poison; the terrors of God have arranged themselves in array against me.
5 Magabihihi ba ang asnong ihalas kong siya may balili? Kun magainga ba ang vaca sa ibabaw sa iyang kompay?
Does the wild donkey bray in despair when he has grass? Or does the ox low in hunger when it has fodder?
6 Ang butang nga walay lami makaon ba kong walay asin? Kun ang puti sa itlog aduna bay lami?
Can that which has no taste be eaten without salt? Or is there any taste in the white of an egg?
7 Ang akong kalag magadumili sa paghikap kanila; Sila sama sa mga kalan-on nga maluod kanako.
I refuse to touch them; they are like disgusting food to me.
8 Oh nga itugot unta kanako ang akong ginapangayo; Ug ang Dios magahatag kanako sa butang nga akong ginapangandoy!
Oh, that I might have my request; oh, that God would grant me the thing I long for:
9 Bisan kini kong makapahimuot sa Dios sa pagdugmok kanako; Nga buhian unta niya ang iyang kamot, ug putlon ako!
that it would please God to crush me once, that he would let loose his hand and cut me off from this life!
10 Ug mao kana unta ang akong kalipay, Oo, pakasadyaa ako sa kasakit nga dili mopagawas, Nga ako wala maglimod sa mga pulong sa Balaan.
May this still be my consolation— even if I exult in pain that does not lessen: that I have not denied the words of the Holy One.
11 Unsa ba ang akong kusog, nga ako magapaabut man? Ug unsa ang akong katapusan nga ako magapailob?
What is my strength, that I should try to wait? What is my end, that I should prolong my life?
12 Ang akong kusog, kusog ba sa mga bato? Kun ang akong unod tumbaga ba?
Is my strength the strength of stones? Or is my flesh made of bronze?
13 Dili ba mao man nga ako walay katabang gikan sa akong kaugalingon, Ug nga ang kaalam gipapahawa na gikan kanako?
Is it not true that I have no help in myself, and that wisdom has been driven out of me?
14 Kaniya nga hapit na mautas, kinahanglan nga ang usa ka higala magpadayag sa kalolot; Bisan niadtong magabiya sa kahadlok sa Makagagahum.
To the person who is about to faint, faithfulness should be shown by his friend; even to him who forsakes the fear of the Almighty.
15 Ang akong kaigsoonan nagpaila kanako nga mga malimbongon sama sa usa ka sapa, Sama sa tubig sa kasapaan nga mangagi sa madali;
But my brothers have been as faithful to me as a desert streambed, as channels of water that pass away to nothing,
16 Nga maitum tungod sa yelo, Ug diin ang nieve magatago.
which are darkened because of ice over them, and because of the snow that hides itself in them.
17 Sa panahon nga sila mainit-init, sila mangawala, Sa mating-init, mangawagtang sila sa ilang dapit.
When they thaw out, they vanish; when it is hot, they melt out of their place.
18 Ang mga magbabaklay nga nangagi sa ilang dalan managlikay; Sila mangadto sa kausikan, ug mangawagtang.
The caravans that travel by their way turn aside for water; they wander into barren land and then perish.
19 Ang mga panon sa mga magbabaklay sa Teman mingtan-aw, Ang mga kapundokan sa Saba minghulat kanila.
Caravans from Tema looked there, while companies of Sheba hoped in them.
20 Sila gipakaulawan kay sila minglaum; Sila nanganhi ug nangalibug.
They were disappointed because they had been confident of finding water. They went there, but they were deceived.
21 Kay karon kamo wala nay hinungdan; Nakatan-aw kamo ug usa ka kalisang, ug nangahadlok kamo.
For now you friends are nothing to me; you see my dreadful situation and are afraid.
22 Nag-ingon ba ako: Ihatag kanako? Kun, Hatagi ako ug gasa gikan sa inyong bahandi?
Did I say to you, 'Give something to me?' Or, 'Offer me a gift from your wealth?'
23 Kun, Luwasa ako gikan sa kamot sa kaaway? Kun, Bawia ako gikan sa kamot sa mga malupigon?
Or, 'Save me from my adversary's hand?' Or, 'Ransom me from the hand of my oppressors?'
24 Tudloi ako ug ako mohilum; Ug pasabta ako kong hain ako masayup.
Teach me, and I will hold my peace; make me understand where I have been wrong.
25 Daw unsa ka ugdang ang mga pulong sa katul-id! Apan ang inyong pagbadlong, unsay gibadlong niana?
How painful are truthful words! But your arguments, how do they actually rebuke me?
26 Naghunahuna ba kamo sa pagbadlong sa mga pulong, Kay nakita ang mga pakigpulong sa usa nawad-an sa paglaum sama sa hangin?
Do you plan to ignore my words, treating the words of a desperate man like the wind?
27 Oo, kamo morifa tungod sa mga ilo, Ug igabaligya ang inyong mga higala.
Indeed, you cast lots for a fatherless child, and haggle over your friend like merchandise.
28 Busa karon ikahimuot ninyo ang pagsud-ong kanako; Kay sa pagkamatuod ako dili magbakak sa inyong atubangan.
Now, therefore, please look at me, for surely I would not lie to your face.
29 Bumalik, ipakilooy ko kaninyo, isalikway ang pagkadili-matarung; Oo, bumalik pag-usab, ang akong tinguha matarung.
Relent, I beg you; let there be no injustice with you; Indeed, relent, for my cause is just.
30 Anaa bay dili matarung sa akong dila? Dili ba ang akong igtitilaw makaila sa mga butang nga malaw-ay?
Is there evil on my tongue? Cannot my mouth detect malicious things?
