Job 5
1 Sumangpit ka karon; anaa ba ing bisan kinsa nga motubag kanimo? Ug kinsa sa mga balaan ang imong kapasingadtoan?
Crie maintenant! Qui te répondra? Auquel des saints t’adresseras-tu?
2 Kay ang kalibog mopatay sa tawong buang-buang, Ug ang kasina molaglag sa tawong pahong.
L’insensé périt dans sa colère, Le fou meurt dans ses emportements.
3 Nakita ko ang buang nga nakagamot: Apan sa gilayon gihimaraut ko ang iyang puloy-anan.
J’ai vu l’insensé prendre racine; Puis soudain j’ai maudit sa demeure.
4 Ang iyang mga anak halayo sa kaluwasan, Ug sa ganghaan sila nangadugmok, Sila walay bisan kinsa nga magaluwas kanila:
Plus de prospérité pour ses fils; Ils sont foulés à la porte, et personne qui les délivre!
5 Ang iyang alanihon sa mga gigutom pagakan-on, Ug kana, bisan sa katunokan pagakuhaon; Ug ang giuhaw sa bahandi motulon.
Sa moisson est dévorée par des affamés, Qui viennent l’enlever jusque dans les épines, Et ses biens sont engloutis par des hommes altérés.
6 Kay ang kasakit dili magagikan sa abug, Ni ang kasamok magagula gikan sa yuta:
Le malheur ne sort pas de la poussière, Et la souffrance ne germe pas du sol;
7 Apan ang tawo ngadto sa kasakit natawo, Ingon nga ang aligato sa itaas mopaingon.
L’homme naît pour souffrir, Comme l’étincelle pour voler.
8 Apan sa akong bahin, ang Dios maoy akong pangitaon, Ug sa Dios ang akong tuyo adto ko igatugyan;
Pour moi, j’aurais recours à Dieu, Et c’est à Dieu que j’exposerais ma cause.
9 Nga nagabuhat sa mga dagkung butang ug dili matukib, Mga butang katingalahan nga dili maihap;
Il fait des choses grandes et insondables, Des merveilles sans nombre;
10 Nga sa kalibutan nagahatag ug ulan, Ug sa kabaulan nagpadala ug tubig;
Il répand la pluie sur la terre, Et envoie l’eau sur les campagnes;
11 Sa pagkaagi nga kadtong mga atua sa ubos ngadto sa itaas iyang gipahamutang, Ug kadtong nanagbakho ngadto sa kaluwasan ginabayaw.
Il relève les humbles, Et délivre les affligés;
12 Siya magasumpo sa mga hunahuna sa malimbungon, Sa pagkaagi nga ang ilang mga kamot dili makahimo sa ilang mga bulohaton.
Il anéantit les projets des hommes rusés, Et leurs mains ne peuvent les accomplir;
13 Siya magadakup sa mga maalam diha sa ilang kaugalingong kabatid: Ug ang sabutsabut sa mga guatsinanggo mahimong pakyas.
Il prend les sages dans leur propre ruse, Et les desseins des hommes artificieux sont renversés:
14 Ang kadulom maoy ilang ihibalag sa maadlaw, Ug sa udto magasukarap sila ingon sa magabii.
Ils rencontrent les ténèbres au milieu du jour, Ils tâtonnent en plein midi comme dans la nuit.
15 Apan siya nagaluwas gikan sa espada sa ilang baba, Bisan ang mga kabus gikan sa kamot sa mga makagagahum.
Ainsi Dieu protège le faible contre leurs menaces, Et le sauve de la main des puissants;
16 Busa ang kabus may palaabuton, Ug ang kasal-anan magatak-om sa baba niya.
Et l’espérance soutient le malheureux, Mais l’iniquité ferme la bouche.
17 Ania karon, bulahan ang tawo nga pagabadlongon sa Dios: Busa ayaw pagbiaybiay sa mga castigo sa Makagagahum.
Heureux l’homme que Dieu châtie! Ne méprise pas la correction du Tout-Puissant.
18 Kay siya magahatag sa sakit ug pagabugkosan; Siya magasamad ug ang iyang mga kamot maoy magaayo.
Il fait la plaie, et il la bande; Il blesse, et sa main guérit.
19 Siya magaluwas kanimo sa unom ka kasamok; Oo, bisan sa pipito ang kadaut dili makadapat kanimo.
Six fois il te délivrera de l’angoisse, Et sept fois le mal ne t’atteindra pas.
20 Sa tinggutom magaluwas siya kanimo gikan sa kamatayon; Ug sa gubat gikan sa kagahum sa espada.
Il te sauvera de la mort pendant la famine, Et des coups du glaive pendant la guerre.
21 Ikaw pagatagoan gikan sa hampak sa dila; Ni malisang ikaw sa pagkalaglag sa modangat kini.
Tu seras à l’abri du fléau de la langue, Tu seras sans crainte quand viendra la dévastation.
22 Ang pagkalaglag ug tinggutom imong pagakataw-an; Ni malisang ikaw sa mga mananap sa yuta.
Tu te riras de la dévastation comme de la famine, Et tu n’auras pas à redouter les bêtes de la terre;
23 Kay ikaw magpakig-uyon sa mga bato sa kapatagan; Ug ang mga mananap sa kapatagan makigdait kanimo.
Car tu feras alliance avec les pierres des champs, Et les bêtes de la terre seront en paix avec toi.
24 Ug ikaw masayud nga ang imong balong-balong anaa sa pakigdait; Ug ikaw modu-aw sa imong pinuy-anan ug kanimo walay mawala.
Tu jouiras du bonheur sous ta tente, Tu retrouveras tes troupeaux au complet,
25 Ikaw masayud usab nga ang imong kaliwat mahimong daku, Ug ang imong anak sama sa kabalilihan sa yuta.
Tu verras ta postérité s’accroître, Et tes rejetons se multiplier comme l’herbe des champs.
26 Ikaw moadto sa imong lubnganan sa hingkud nga panuigon, Sama sa usa ka tapok sa trigo nga maani sa iyang panahon.
Tu entreras au sépulcre dans la vieillesse, Comme on emporte une gerbe en son temps.
27 Ania karon, kana atong gisusi, busa mao man kana; Patalinghugi kana, ug kana tulotimbanga alang sa imong kaayohan.
Voilà ce que nous avons reconnu, voilà ce qui est; A toi d’entendre et de mettre à profit.
