Job 41
1 Makuha ba nimo ang leviathan sa taga sa isda? Kun magapus ba ang iyang dila sa lubid?
Kihúzhatod-é a leviáthánt horoggal, leszoríthatod-é a nyelvét kötéllel?
2 Matuhog mo ba ug pisi ang iyang ilong? Kun kapalapsan kanimo ang iyang apapangig sa usa ka taga?
Húzhatsz-é gúzst az orrába, az állát szigonynyal átfurhatod-é?
3 Maghimo ba siya ug daghanan nga pangamuyo kanimo? Kun mosulti ba siya kanimo ug mga pulong malomo?
Vajjon járul-é elődbe sok könyörgéssel, avagy szól-é hozzád sima beszédekkel?
4 Magabuhat ba siya ug pakigsaad kanimo, Aron ikaw isipon niya nga sulogoon sa walay katapusan?
Vajjon frigyet köt-é veled, hogy fogadd őt örökös szolgádul?
5 Makigdula ba ikaw kaniya ingon sa usa ka langgam? Kun gapuson ba nimo siya alang sa imong mga kadalagahan?
Játszhatol-é vele, miként egy madárral; gyermekeid kedvéért megkötözheted-é?
6 Ang katiguman sa mga mangingisda, maghimo ba kaniya nga igbabaligya? Ibahinbahin ba siya nila sa mga magbabaligya?
Alkudozhatnak-é felette a társak, vagy a kalmárok közt feloszthatják-é azt?
7 Mapalapsan ba nimo ang iyang panit sa mga puthaw nga tinalinsan, Kun mapalapsan ba ang iyang ulo sa salapang?
Tele rakhatod-é nyársakkal a bőrét, avagy szigonynyal a fejét?
8 Itapion ang imong kamot kaniya; Hinumdumi ang gubat, ug ayaw na kana pagbuhata.
Vesd rá a kezedet, de megemlékezzél, hogy a harczot nem ismételed.
9 Ania karon, kawang lamang ang paglaum tungod kaniya; Dili ba kita matumba bisan na lamang sa pagtan-aw kaniya?
Ímé, az ő reménykedése csalárd; puszta látása is halálra ijeszt!
10 Walay bisan kinsa nga mabangis nga mangahas sa pagpalihok kaniya; Nan kinsa man ang makapangatubang kanako?
Nincs oly merész, a ki őt felverje. Ki hát az, a ki velem szállna szembe?
11 Kinsa ba ang unang nakahatag kanako, aron unta ako magabalus kaniya? Bisan unsang butanga nga ania sa ilalum sa tibook langit, ako man.
Ki adott nékem elébb, hogy azt visszafizessem? A mi az ég alatt van, mind enyém!
12 Ako dili magahilum mahitungod sa iyang bukton, Ni sa iyang daku nga kakusog, ni sa iyang matahum nga panagway.
Nem hallgathatom el testének részeit, erejének mivoltát, alkotásának szépségét.
13 Kinsa ba ang makakuha sa iyang labing gawas nga saput? Kinsa ba ang mopaduol sa sulod sa iyang mga apapangig?
Ki takarhatja fel ruhája felszínét; két sor foga közé kicsoda hatol be?
14 Kinsa ba ang makaabli sa mga pultahan sa iyang nawong? Makalilisang ang ginalibutan sa iyang ngipon.
Ki nyitotta fel orczájának ajtait? Fogainak sorai körül rémület lakik!
15 Ang iyang mabaga nga mga hingbis maoy iyang garbo, Maayong pagkatapot, sama sa sello nga gipapilit.
Büszkesége a csatornás pajzsok, összetartva mintegy szorító pecséttel.
16 Ang usa ug ang usa haduol kaayo, Sa ingon nga paagi, nga sa taliwala kanila walay hangin nga makasulod.
Egyik szorosan a másikhoz lapul, hogy közéje levegő se megy.
17 Sila ginahiusa ang usa ug usa; Sila nanag-ipon, ug dili na mabulag.
Egyik a másikhoz tapad, egymást tartják, egymástól elszakadhatatlanok.
18 Sa iyang pagbugwak may kahayag nga mokidlap, Ug ang iyang mga mata ingon sa mga tabontabon sa kabuntagon.
Tüsszentése fényt sugároz ki, és szemei, mint a hajnal szempillái.
19 Gikan sa iyang baba, mga sulo nga nagadilaab manggula, Ug mga aligato sa kalayo managtulasik.
A szájából szövétnekek jőnek ki, és tüzes szikrák omlanak ki.
20 Gikan sa iyang ilong may aso nga magagula, Ingon sa kolon nga magabukal, ug mga tangbo nga mangasunog.
Orrlyukaiból gőz lövel elő, mint a forró fazékból és üstből.
21 Ang iyang gininhawa makapasiga sa mga uling, Ug usa ka kalayo nagagula gikan sa iyang baba.
Lehellete meggyujtja a holt szenet, és a szájából láng lövel elő.
22 Sa iyang liog nagapuyo ang kusog, Ug sa iyang atubangan ang kahadlok nagasayaw.
Nyakszirtjén az erő tanyáz, előtte félelem ugrándozik.
23 Ang mga bahin sa iyang unod nagatapot: Sila mga malig-on sa ibabaw niya; sila dili magango.
Testének részei egymáshoz tapadtak; kemény önmagában és nem izeg-mozog.
24 Ang iyang kasingkasing malig-on sama sa usa ka bato; Oo, malig-on sama sa bato sa galingan nga sa ilalum.
Szíve kemény, mint a kő, oly kemény, mint az alsó malomkő.
25 Sa diha nga siya motindog, ang mga gamhanan mangahadlok: Tungod sa dakung kakugang sila kawad-an sa buot.
Hogyha felkél, hősök is remegnek; ijedtökben veszteg állnak.
26 Ang pinuti niadtong motigbas kaniya dili makadulot; Ni makadulot ang bangkaw, kun balaraw kun salapang.
Ha éri is a fegyver, nem áll meg benne, legyen bár dárda, kopja vagy kelevéz.
27 Ginaisip niya ang puthaw ingon sa uhot, Ug ang tumbaga ingon sa kahoy nga gabok.
Annyiba veszi a vasat, mint a pozdorját, az aczélt, mint a korhadt fát.
28 Ang pana dili makapadalagan kaniya: Kaniya ang mga bato sa lambuyog mabalhin nga mga dagami:
A nyíl vesszője el nem űzi őt, a parittyakövek pozdorjává változnak rajta.
29 Ang mga puspus ginaila nga mga tuod sa balili; Ang hinadyong sa bangkaw iyang ginakataw-an.
Pozdorjának tartja a buzogányütést is, és kineveti a bárd suhogását.
30 Ang mga dapit sa ilalum niya ingon sa mga bika nga talinis: Sa ibabaw sa lapok iyang gipahaluna ang mga butang nga tinalinsan.
Alatta éles cserepek vannak; mint szeges borona hentereg az iszap felett.
31 Ang kahiladman iyang gipabukal ingon sa usa ka kolon: Ang dagat iyang gihimo nga ingon sa kolon nga haplas.
Felkavarja a mély vizet, mint a fazekat, a tengert olyanná teszi, mint a festékedény.
32 Sa iyang likod nagapadan-ag siya ug usa ka dalan; Bisan kinsa makahunahuna nga ang kahiladman sa dagat ubanon.
Maga után világos ösvényt hagy, azt hinné valaki, a tenger megőszült.
33 Sa ibabaw sa yuta walay mahisama kaniya, Nga usa ka binuhat walay kahadlok.
Nincs e földön hozzá hasonló, a mely úgy teremtetett, hogy ne rettegjen.
34 Siya nagatan-aw sa bisan unsa nga butang nga hataas: Hari man siya sa mga anak sa mapahitas-on.
Lenéz minden nagy állatot, ő a király minden ragadozó felett.
