< Job 4 >

1 Unya mitubag si Eliphaz ang Temanitanhon, ug miingon:
Then Eliphaz the Temanite answered and said,
2 Kong may mosulay sa pagpakigsulti kanimo, maguol ba ikaw? Apan kinsa ang makapugong sa iyang kaugalingon sa pagsulti?
If we analyse to commune with you, will you be grieved? but who can withhold himself from speaking?
3 Ania karon, daghan ang imong natudloan, Ug ikaw nakalig-on sa mga mahuyang ug kamot.
Behold, you have instructed many, and you have strengthened the weak hands.
4 Ang imong mga pulong nakaagak niadtong nagakapukan, Ug imong gibaskog ang mga mahuyang ug tuhod
Your words have raised up him that was falling, and you have strengthened the feeble knees.
5 Apan karon midangat na kini kanimo, ug ikaw naluya; Kini nagtandug kanimo ug ikaw nasamukan.
But now it has come upon you, and you faint; it touches you, and you are troubled.
6 Dili ba ang imong kahadlok sa Dios maoy imong saliganan, Ug ang pagkatul-id sa imong mga dalan maoy imong ginalauman?
Is not this your fear, your confidence, your hope, and the uprightness of your ways?
7 Hinumdumi, ipakilooy ko kanimo, kinsa ba ang nawagtang nga walay sala? Kun hain ba ang matul-id nga ginalaglag?
Remember, I pray you, who ever perished, being innocent? or where were the righteous cut off?
8 Sumala sa akong nakita kadtong magadaro ug kasal-anan, Ug magapugas ug kasamok, magaani sa mao usab.
Even as I have seen, they that plow iniquity, and sow wickedness, reap the same.
9 Pinaagi sa gininhawa sa Dios nalaglag sila, Ug pinaagi sa unos sa kasuko niya nangaut-ut sila.
By the blast of God they perish, and by the breath of his nostrils are they consumed.
10 Ang pagngulob sa leon, ug ang tingog sa mabangis nga leon, Ug ang tango sa mga gagmayng leon, nangahingo.
The roaring of the lion, and the voice of the fierce lion, and the teeth of the young lions, are broken.
11 Ang tigulang nga leon mamatay tungod sa kakulang sa tukbonon, Ug ang mga anak sa leon nga baye nagakatibulaag sa halayo.
The old lion perishes for lack of prey, and the stout lion's whelps are scattered abroad.
12 Karon usa ka butang gitaho kanako sa tago, Ug ang akong igdulungog nakadawat sa usa ka hungihong niini.
Now a thing was secretly brought to me, and mine ear received a little thereof.
13 Sa mga panumduman nga gikan sa panan-awon sa kagabhion, Sa diha nga ang mga katawohan anaa sa dakung paghinanok,
In thoughts from the visions of the night, when deep sleep falls on men,
14 Ming-abut kanako ang kakulba ug pagkurog, Nga nakauyog sa tanan ko nga kabukogan.
Fear came upon me, and trembling, which made all my bones to shake.
15 Unya sa akong atubangan milabay ang usa ka espiritu; Ang balhibo sa akong lawas mitindog.
Then a spirit passed before my face; the hair of my flesh stood up:
16 Kini mihunong, apan wala ako makakita sa dagway niini; Sa atubangan sa akong mga mata dihay usa ka anino: Dihay dakung kahilum, ug nabati ko ang usa ka tingog, nga nagaingon:
It stood still, but I could not discern the form thereof: an image was before mine eyes, there was silence, and I heard a voice, saying,
17 Ang tawo nga may kamatayon molabaw ba sa pagkamatarung sa Dios? Molabaw ba ang tawo sa kaputli sa iyang Magbubuhat?
Shall mortal man be more just than God? shall a man be more pure than his maker?
18 Ania karon, siya wala magbaton ug pagsalig sa iyang mga alagad; Ug sa iyang mga manolonda siya nakatimaan ug kahungog:
Behold, he put no trust in his servants; and his angels he charged with folly:
19 Labi na gayud kadtong nagapuyo sa mga balay nga lapok, Kang kinsang patukoranan anaa sa abug, Nga ginadugmok una pa sa mga anunogba!
How much less in them that dwell in houses of clay, whose foundation is in the dust, which are crushed before the moth?
20 Sila ginalaglag sukad sa kabuntagon hangtud sa kagabhion: Mangawagtang sila sa walay katapusan ug walay tawo nga makatimaan niini.
They are destroyed from morning to evening: they perish for ever without any regarding it.
21 Dili ba makuha ang ilang kabantug nga anaa kanila? Sila mangamatay, ug kana walay kaalam.
Does not their excellency which is in them go away? they die, even without wisdom.

< Job 4 >