Job 39
1 Nahibalo ka ba sa panahon nga ig-alanak sa kanding sa bato? Kun makatimaan ba ikaw ug mga lagsaw nga baye nga nanganak?
¿Sabes tú cuándo paren las cabras monteses? ¿Asististe al parto de las venadas?
2 Naisip ba nimo ang gidaghanon sa bulan sa ilang pagpanamkon? Kun nasayud ka ba sa adlaw sa ilang pagpanganak?
¿Puedes contar los meses de su preñez y saber el tiempo cuando paren?
3 Sila modungo sa ilang kaugalingon, lanak nila ang ilang mga gagmay, Magahaw-as sila sa ilang mga kasakit.
Se encorvan, expulsan sus crías, se libran de sus dolores de parto.
4 Ang ilang mga anak mahimong kusgan, sila sa kalibonan nanagtubo; Sila manlakaw ug dili na mamalik pag-usab.
Sus crías crecen, se fortalecen, salen a campo abierto y no vuelven.
5 Kinsa ba ang nagbuhi sa asno nga ihalas? Kun kinsa ba ang nagbadbad sa pisi nga gigapusan sa asno nga matulin,
¿Quién dio al asno montés su libertad? ¿Quién soltó las ataduras del rebuznante,
6 Kang kansang pinuy-anan maoy gihimo ko nga kamingawan, Ug ang yuta nga asin maoy iyang puloy-anan?
a cual di el desierto como hogar y tierra salitrosa como vivienda?
7 Siya nagayam-id sa kagahub sa ciudad, Ni mamati siya sa pagsinggit sa mag-aabog.
Se burla del bullicio de la ciudad y no obedece los gritos del arriero,
8 Ang lungbay sa kabukiran maoy iyang sibsibanan, Ug siya magapangita sa tanang butang nga lunhaw.
explora las montañas en busca de su pasto y rastrea toda cosa verde.
9 Mahimuot ba ang vaca nga ihalas sa pag-alagad kanimo? Kun buot ka ba nga siya mopabilin sa imong pasungan?
¿Consentirá el búfalo en ser tu esclavo o pasará la noche en tu establo?
10 Ikagakud ba nimo ang vaca nga ihalas sa iyang pisi diha sa tudling? Kun modaro ba siya sa mga walog sa imong likod?
¿Atarás al búfalo al arado con cuerdas? ¿Rastrillará los valles tras ti?
11 Mosalig ka ba kaniya tungod kay siya makusganon kaayo? Kun ibilin ba nimo kaniya ang imong bulohaton?
¿Confiarás en él porque es robusto y dejarás tu labor a su cuidado?
12 Igasalig ba nimo kaniya, nga siya maoy magdala sa binhi ngadto sa imong balay, Ug tigumon ang trigo sa imong salug nga giukan?
¿Confiarás en él para que te traiga tu cosecha y reúna el grano en tu era?
13 Ang mga pako sa avestruz mokapakapa uban ang garbo; Apan maaghup ba ang iyang mga pako ug mga balhibo?
Las alas del avestruz se agitan alegres, ¿pero son las alas y el plumaje del amor?
14 Tungod kay iya man nga biyaan ang iyang mga itlog sa yuta, Ug painitan sila diha sa balas,
Abandona sus huevos en la tierra, en el polvo los calienta
15 Ug hikalimtan nila nga kini madabok sa tiil, Kun katumban ba sila sa mananap nga ihalas.
y se olvida que un pie puede aplastarlos o una bestia salvaje pisotearlos.
16 Mabangis siya sa iyang mga kuyabog, ingon nga daw sila dili iya: Bisan makawang ang iyang kabudlay, siya dili mahadlok;
Es cruel con sus polluelos como si no fueran suyos. No le importa que se pierda su fatiga,
17 Tungod kay gikuhaan siya sa Dios ug kaalam, Ni gihatagan siya ug salabutan.
porque ʼEloah lo privó de sabiduría y no lo dotó de entendimiento.
18 Sa panahon nga siya molupad sa itaas, Siya magayam-id sa kabayo ug sa nagkabayo niini.
Pero cuando se yergue en alto, se burla del caballo y su jinete.
19 Nahatagan mo ba ang kabayo sa iyang kakusog? Gibistihan mo ba ang iyang liog sa lambungay nga nagakurogkurog?
¿Diste al caballo su fuerza? ¿Cubriste tú su cuello con una melena?
20 Ikaw ba ang naghimo kaniya nga makalukso sama sa dulon? Ang himaya sa iyang pagpangusmo makalilisang.
¿Lo harás brincar como langosta? Su majestuoso resoplido es terrible,
21 Diha sa walog siya nagakakha, ug nalipay tungod sa iyang kusog: Siya mogula aron sa pagpakighibalag sa mga tawong sangkap sa hinagiban.
escarba en el valle, se regocija en su fuerza, sale a encontrarse con las armas,
22 Ang kalisang iyang ginatamay, ug dili siya kapugdawan; Ni motalikod siya sa pinuti.
se ríe del miedo y no se espanta ni retrocede ante la espada.
23 Ang baslayan nagkagalkal batok kaniya, Ang bangkaw nga nagpangidlap ug ang salapang.
La flecha resuena contra él. Fulguran lanzas y arma arrojadiza,
24 Iyang itulon ang yuta tungod sa kabangis ug kaligutgut; Ni motagad siya sa tingog sa trompeta.
con ímpetu y furor devora la distancia, sin que le importe el sonido de la trompeta.
25 Sa masubsob nga ang trompeta patingogon, siya magaingon: Aha! Ug siya makabaho sa panag-away gikan sa halayo, Sa dalugdug sa mga punoan, ug sa singgitay.
Parece que dice entre clarines: ¡Ea! Olfatea desde lejos la batalla, el grito de los comandantes y el grito de guerra.
26 Maglupad ba ang banog tungod sa iyang kaalam, Ug magtuy-od sa iyang mga pako padulong sa habagatan?
¿Vuela el halcón y extiende sus alas hacia el sur por tu sabiduría?
27 Maglupad ba ang agila sa itaas tungod sa imong pagmando, Ug magbalay sa iyang salag sa kahitas-an?
¿Por tu mandato se remonta el águila y pone su nido en la altura?
28 Siya sa ibabaw sa pangpang nagapuyo, ug tua didto ang iyang pinuy-anan: Sa kinatumyan sa pangpang, ug sa dapit nga malig-on.
Vive y tiene su habitación en la roca, en la cumbre del peñasco, en lugar inaccesible.
29 Gikan didto siya magalantaw sa iyang dalagiton; Ang iyang mga mata makatan-aw niana gikan sa halayo.
Desde allí acecha la presa. Sus ojos la divisan desde muy lejos.
30 Ang iya usab nga kuyabog mosupsop ug dugo: Ug hain gani ang mga patay, atua man siya.
Sus polluelos chupan la sangre. Donde hay carroña, allí está ella.
