Job 39

1 Nahibalo ka ba sa panahon nga ig-alanak sa kanding sa bato? Kun makatimaan ba ikaw ug mga lagsaw nga baye nga nanganak?

Sai tu quando le capre selvagge delle rocce figliano? Hai tu osservato quando le cerve partoriscono?

2 Naisip ba nimo ang gidaghanon sa bulan sa ilang pagpanamkon? Kun nasayud ka ba sa adlaw sa ilang pagpanganak?

Conti tu i mesi della lor pregnanza e sai tu il momento in cui debbono sgravarsi?

3 Sila modungo sa ilang kaugalingon, lanak nila ang ilang mga gagmay, Magahaw-as sila sa ilang mga kasakit.

S’accosciano, fanno i lor piccini, e son tosto liberate dalle loro doglie;

4 Ang ilang mga anak mahimong kusgan, sila sa kalibonan nanagtubo; Sila manlakaw ug dili na mamalik pag-usab.

i lor piccini si fanno forti, crescono all’aperto, se ne vanno, e non tornan più alle madri.

5 Kinsa ba ang nagbuhi sa asno nga ihalas? Kun kinsa ba ang nagbadbad sa pisi nga gigapusan sa asno nga matulin,

Chi manda libero l’onàgro, e chi scioglie i legami all’asino salvatico,

6 Kang kansang pinuy-anan maoy gihimo ko nga kamingawan, Ug ang yuta nga asin maoy iyang puloy-anan?

al quale ho dato per dimora il deserto, e la terra salata per abitazione?

7 Siya nagayam-id sa kagahub sa ciudad, Ni mamati siya sa pagsinggit sa mag-aabog.

Egli si beffa del frastuono della città, e non ode grida di padrone.

8 Ang lungbay sa kabukiran maoy iyang sibsibanan, Ug siya magapangita sa tanang butang nga lunhaw.

Batte le montagne della sua pastura, e va in traccia d’ogni filo di verde.

9 Mahimuot ba ang vaca nga ihalas sa pag-alagad kanimo? Kun buot ka ba nga siya mopabilin sa imong pasungan?

Il bufalo vorrà egli servirti o passar la notte presso alla tua mangiatoia?

10 Ikagakud ba nimo ang vaca nga ihalas sa iyang pisi diha sa tudling? Kun modaro ba siya sa mga walog sa imong likod?

Legherai tu il bufalo con una corda perché faccia il solco? erpicherà egli le valli dietro a te?

11 Mosalig ka ba kaniya tungod kay siya makusganon kaayo? Kun ibilin ba nimo kaniya ang imong bulohaton?

Ti fiderai di lui perché la sua forza è grande? Lascerai a lui il tuo lavoro?

12 Igasalig ba nimo kaniya, nga siya maoy magdala sa binhi ngadto sa imong balay, Ug tigumon ang trigo sa imong salug nga giukan?

Conterai su lui perché ti porti a casa la raccolta e ti ammonti il grano sull’aia?

13 Ang mga pako sa avestruz mokapakapa uban ang garbo; Apan maaghup ba ang iyang mga pako ug mga balhibo?

Lo struzzo batte allegramente l’ali; ma le penne e le piume di lui son esse pietose?

14 Tungod kay iya man nga biyaan ang iyang mga itlog sa yuta, Ug painitan sila diha sa balas,

No, poich’egli abbandona sulla terra le proprie uova e le lascia scaldar sopra la sabbia.

15 Ug hikalimtan nila nga kini madabok sa tiil, Kun katumban ba sila sa mananap nga ihalas.

Egli dimentica che un piede le potrà schiacciare, e che le bestie dei campi le potran calpestare.

16 Mabangis siya sa iyang mga kuyabog, ingon nga daw sila dili iya: Bisan makawang ang iyang kabudlay, siya dili mahadlok;

Tratta duramente i suoi piccini, quasi non fosser suoi; la sua fatica sarà vana, ma ciò non lo turba,

17 Tungod kay gikuhaan siya sa Dios ug kaalam, Ni gihatagan siya ug salabutan.

ché Iddio l’ha privato di sapienza, e non gli ha impartito intelligenza.

18 Sa panahon nga siya molupad sa itaas, Siya magayam-id sa kabayo ug sa nagkabayo niini.

Ma quando si leva e piglia lo slancio, si beffa del cavallo e di chi lo cavalca.

19 Nahatagan mo ba ang kabayo sa iyang kakusog? Gibistihan mo ba ang iyang liog sa lambungay nga nagakurogkurog?

Sei tu che dài al cavallo il coraggio? che gli vesti il collo d’una fremente criniera?

20 Ikaw ba ang naghimo kaniya nga makalukso sama sa dulon? Ang himaya sa iyang pagpangusmo makalilisang.

Sei tu che lo fai saltar come la locusta? Il fiero suo nitrito incute spavento.

21 Diha sa walog siya nagakakha, ug nalipay tungod sa iyang kusog: Siya mogula aron sa pagpakighibalag sa mga tawong sangkap sa hinagiban.

Raspa la terra nella valle ed esulta della sua forza; si slancia incontro alle armi.

22 Ang kalisang iyang ginatamay, ug dili siya kapugdawan; Ni motalikod siya sa pinuti.

Della paura si ride, non trema, non indietreggia davanti alla spada.

23 Ang baslayan nagkagalkal batok kaniya, Ang bangkaw nga nagpangidlap ug ang salapang.

Gli risuona addosso il turcasso, la folgorante lancia e il dardo.

24 Iyang itulon ang yuta tungod sa kabangis ug kaligutgut; Ni motagad siya sa tingog sa trompeta.

Con fremente furia divora la terra. Non sta più fermo quando suona la tromba.

25 Sa masubsob nga ang trompeta patingogon, siya magaingon: Aha! Ug siya makabaho sa panag-away gikan sa halayo, Sa dalugdug sa mga punoan, ug sa singgitay.

Com’ode lo squillo, dice: Aha! e fiuta da lontano la battaglia, la voce tonante dei capi, e il grido di guerra.

26 Maglupad ba ang banog tungod sa iyang kaalam, Ug magtuy-od sa iyang mga pako padulong sa habagatan?

E’ l’intelligenza tua che allo sparviere fa spiccare il volo e spiegar l’ali verso mezzogiorno?

27 Maglupad ba ang agila sa itaas tungod sa imong pagmando, Ug magbalay sa iyang salag sa kahitas-an?

E’ forse al tuo comando che l’aquila si leva in alto e fa il suo nido nei luoghi elevati?

28 Siya sa ibabaw sa pangpang nagapuyo, ug tua didto ang iyang pinuy-anan: Sa kinatumyan sa pangpang, ug sa dapit nga malig-on.

Abita nelle rocce e vi pernotta; sta sulla punta delle rupi, sulle vette scoscese;

29 Gikan didto siya magalantaw sa iyang dalagiton; Ang iyang mga mata makatan-aw niana gikan sa halayo.

di là spia la preda, e i suoi occhi miran lontano.

30 Ang iya usab nga kuyabog mosupsop ug dugo: Ug hain gani ang mga patay, atua man siya.

I suoi piccini s’abbeveran di sangue, e dove son de’ corpi morti, ivi ella si trova”.