Job 39

1 Nahibalo ka ba sa panahon nga ig-alanak sa kanding sa bato? Kun makatimaan ba ikaw ug mga lagsaw nga baye nga nanganak?

Tudod-é a kőszáli zergék ellésének idejét; megvigyáztad-é a szarvasok fajzását?

2 Naisip ba nimo ang gidaghanon sa bulan sa ilang pagpanamkon? Kun nasayud ka ba sa adlaw sa ilang pagpanganak?

Megszámláltad-é a hónapokat, a meddig vemhesek; tudod-é az ellésök idejét?

3 Sila modungo sa ilang kaugalingon, lanak nila ang ilang mga gagmay, Magahaw-as sila sa ilang mga kasakit.

Csak összegörnyednek, elszülik magzataikat, vajudásaiktól megszabadulnak.

4 Ang ilang mga anak mahimong kusgan, sila sa kalibonan nanagtubo; Sila manlakaw ug dili na mamalik pag-usab.

Fiaik meggyarapodnak, a legelőn nagyranőnek, elszélednek és nem térnek vissza hozzájok.

5 Kinsa ba ang nagbuhi sa asno nga ihalas? Kun kinsa ba ang nagbadbad sa pisi nga gigapusan sa asno nga matulin,

Ki bocsátotta szabadon a vadszamarat, ki oldozta el e szamárnak kötelét,

6 Kang kansang pinuy-anan maoy gihimo ko nga kamingawan, Ug ang yuta nga asin maoy iyang puloy-anan?

A melynek házául a pusztát rendelém, és lakóhelyéül a sósföldet?

7 Siya nagayam-id sa kagahub sa ciudad, Ni mamati siya sa pagsinggit sa mag-aabog.

Kineveti a városbeli sokadalmat, nem hallja a hajtsár kiáltozását.

8 Ang lungbay sa kabukiran maoy iyang sibsibanan, Ug siya magapangita sa tanang butang nga lunhaw.

A hegyeken szedeget, az ő legelőjén mindenféle zöld gazt felkeres.

9 Mahimuot ba ang vaca nga ihalas sa pag-alagad kanimo? Kun buot ka ba nga siya mopabilin sa imong pasungan?

Akar-é szolgálni néked a bölény? Avagy meghál-é a te jászolodnál?

10 Ikagakud ba nimo ang vaca nga ihalas sa iyang pisi diha sa tudling? Kun modaro ba siya sa mga walog sa imong likod?

Oda kötheted a bölényt a barázdához kötelénél fogva? Vajjon boronálja-é a völgyeket utánad?

11 Mosalig ka ba kaniya tungod kay siya makusganon kaayo? Kun ibilin ba nimo kaniya ang imong bulohaton?

Bízhatol-é benne, mivelhogy nagy az ereje, és munkádat hagyhatod-é reá?

12 Igasalig ba nimo kaniya, nga siya maoy magdala sa binhi ngadto sa imong balay, Ug tigumon ang trigo sa imong salug nga giukan?

Hiszed-é róla, hogy vetésedet behordja, és szérűdre betakarítja?

13 Ang mga pako sa avestruz mokapakapa uban ang garbo; Apan maaghup ba ang iyang mga pako ug mga balhibo?

Vígan leng a struczmadár szárnya: vajjon az eszterág szárnya és tollazata-é az?

14 Tungod kay iya man nga biyaan ang iyang mga itlog sa yuta, Ug painitan sila diha sa balas,

Hiszen a földön hagyja tojásait, és a porral költeti ki!

15 Ug hikalimtan nila nga kini madabok sa tiil, Kun katumban ba sila sa mananap nga ihalas.

És elfeledi, hogy a láb eltiporhatja, és a mezei vad eltaposhatja azokat.

16 Mabangis siya sa iyang mga kuyabog, ingon nga daw sila dili iya: Bisan makawang ang iyang kabudlay, siya dili mahadlok;

Fiaival oly keményen bánik, mintha nem is övéi volnának; ha fáradsága kárba vész, nem bánja;

17 Tungod kay gikuhaan siya sa Dios ug kaalam, Ni gihatagan siya ug salabutan.

Mert Isten a bölcseséget elfeledtette vele, értelmet pedig nem adott néki.

18 Sa panahon nga siya molupad sa itaas, Siya magayam-id sa kabayo ug sa nagkabayo niini.

De hogyha néki ereszkedik, kineveti a lovat és lovagját.

19 Nahatagan mo ba ang kabayo sa iyang kakusog? Gibistihan mo ba ang iyang liog sa lambungay nga nagakurogkurog?

Te adsz-é erőt a lónak, avagy a nyakát sörénynyel te ruházod-é fel?

20 Ikaw ba ang naghimo kaniya nga makalukso sama sa dulon? Ang himaya sa iyang pagpangusmo makalilisang.

Felugraszthatod-é, mint a sáskát? Tüsszögése dicső, félelmetes!

21 Diha sa walog siya nagakakha, ug nalipay tungod sa iyang kusog: Siya mogula aron sa pagpakighibalag sa mga tawong sangkap sa hinagiban.

Lábai vermet ásnak, örvend erejének, a fegyver elé rohan.

22 Ang kalisang iyang ginatamay, ug dili siya kapugdawan; Ni motalikod siya sa pinuti.

Neveti a félelmet; nem remeg, nem fordul meg a fegyver elől;

23 Ang baslayan nagkagalkal batok kaniya, Ang bangkaw nga nagpangidlap ug ang salapang.

Csörög rajta a tegez, ragyog a kopja és a dárda:

24 Iyang itulon ang yuta tungod sa kabangis ug kaligutgut; Ni motagad siya sa tingog sa trompeta.

Tombolva, nyihogva kapálja a földet, és nem áll veszteg, ha trombita zeng.

25 Sa masubsob nga ang trompeta patingogon, siya magaingon: Aha! Ug siya makabaho sa panag-away gikan sa halayo, Sa dalugdug sa mga punoan, ug sa singgitay.

A trombitaszóra nyerítéssel felel; messziről megneszeli az ütközetet, a vezérek lármáját és a csatazajt.

26 Maglupad ba ang banog tungod sa iyang kaalam, Ug magtuy-od sa iyang mga pako padulong sa habagatan?

A te értelmed miatt van-é, hogy az ölyv repül, és kiterjeszti szárnyait dél felé?

27 Maglupad ba ang agila sa itaas tungod sa imong pagmando, Ug magbalay sa iyang salag sa kahitas-an?

A te rendelésedre száll-é fent a sas, és rakja-é fészkét a magasban?

28 Siya sa ibabaw sa pangpang nagapuyo, ug tua didto ang iyang pinuy-anan: Sa kinatumyan sa pangpang, ug sa dapit nga malig-on.

A kősziklán lakik és tanyázik, a sziklák párkányain és bércztetőkön.

29 Gikan didto siya magalantaw sa iyang dalagiton; Ang iyang mga mata makatan-aw niana gikan sa halayo.

Onnét kémlel enni való után, messzire ellátnak szemei.

30 Ang iya usab nga kuyabog mosupsop ug dugo: Ug hain gani ang mga patay, atua man siya.

Fiai vért szívnak, és a hol dög van, mindjárt ott terem.