Job 39

1 Nahibalo ka ba sa panahon nga ig-alanak sa kanding sa bato? Kun makatimaan ba ikaw ug mga lagsaw nga baye nga nanganak?

Sais-tu le temps où mettent bas les bouquetins des rochers? As-tu observé les douleurs des biches?

2 Naisip ba nimo ang gidaghanon sa bulan sa ilang pagpanamkon? Kun nasayud ka ba sa adlaw sa ilang pagpanganak?

As-tu compté les mois qu’elles accomplissent, et connais-tu le temps où elles mettent bas?

3 Sila modungo sa ilang kaugalingon, lanak nila ang ilang mga gagmay, Magahaw-as sila sa ilang mga kasakit.

Elles se courbent, elles enfantent leur portée, elles se délivrent de leurs douleurs.

4 Ang ilang mga anak mahimong kusgan, sila sa kalibonan nanagtubo; Sila manlakaw ug dili na mamalik pag-usab.

Leurs petits deviennent forts, ils grandissent dans les champs, ils s’en vont et ne reviennent pas à elles.

5 Kinsa ba ang nagbuhi sa asno nga ihalas? Kun kinsa ba ang nagbadbad sa pisi nga gigapusan sa asno nga matulin,

Qui a lâché l’âne sauvage? qui a délié les liens de l’onagre,

6 Kang kansang pinuy-anan maoy gihimo ko nga kamingawan, Ug ang yuta nga asin maoy iyang puloy-anan?

Auquel j’ai donné le désert pour maison, et la terre salée pour demeure?

7 Siya nagayam-id sa kagahub sa ciudad, Ni mamati siya sa pagsinggit sa mag-aabog.

Il se rit du tumulte de la ville, il n’entend pas le cri du conducteur.

8 Ang lungbay sa kabukiran maoy iyang sibsibanan, Ug siya magapangita sa tanang butang nga lunhaw.

Il parcourt les montagnes pour trouver sa pâture, et il est en quête de tout ce qui est vert.

9 Mahimuot ba ang vaca nga ihalas sa pag-alagad kanimo? Kun buot ka ba nga siya mopabilin sa imong pasungan?

Le buffle voudra-t-il être à ton service? Passera-t-il la nuit auprès de ta crèche?

10 Ikagakud ba nimo ang vaca nga ihalas sa iyang pisi diha sa tudling? Kun modaro ba siya sa mga walog sa imong likod?

Attacheras-tu le buffle par sa corde dans le sillon? Hersera-t-il les vallées après toi?

11 Mosalig ka ba kaniya tungod kay siya makusganon kaayo? Kun ibilin ba nimo kaniya ang imong bulohaton?

Auras-tu confiance en lui, parce que sa force est grande, et lui abandonneras-tu ton labeur?

12 Igasalig ba nimo kaniya, nga siya maoy magdala sa binhi ngadto sa imong balay, Ug tigumon ang trigo sa imong salug nga giukan?

Te fieras-tu à lui pour rentrer ce que tu as semé, et rassemblera-t-il [le blé] dans ton aire?

13 Ang mga pako sa avestruz mokapakapa uban ang garbo; Apan maaghup ba ang iyang mga pako ug mga balhibo?

L’aile de l’autruche bat joyeusement: ce sont les plumes et le plumage de la cigogne;

14 Tungod kay iya man nga biyaan ang iyang mga itlog sa yuta, Ug painitan sila diha sa balas,

Toutefois elle abandonne ses œufs à la terre et les chauffe sur la poussière,

15 Ug hikalimtan nila nga kini madabok sa tiil, Kun katumban ba sila sa mananap nga ihalas.

Et elle oublie que le pied peut les écraser et la bête des champs les fouler;

16 Mabangis siya sa iyang mga kuyabog, ingon nga daw sila dili iya: Bisan makawang ang iyang kabudlay, siya dili mahadlok;

Elle est dure avec ses petits comme s’ils n’étaient pas à elle; son labeur est vain, sans qu’elle s’en émeuve.

17 Tungod kay gikuhaan siya sa Dios ug kaalam, Ni gihatagan siya ug salabutan.

Car Dieu l’a privée de sagesse, et ne lui a pas départi l’intelligence.

18 Sa panahon nga siya molupad sa itaas, Siya magayam-id sa kabayo ug sa nagkabayo niini.

Quand elle s’enlève, elle se moque du cheval et de celui qui le monte.

19 Nahatagan mo ba ang kabayo sa iyang kakusog? Gibistihan mo ba ang iyang liog sa lambungay nga nagakurogkurog?

Est-ce toi qui as donné au cheval sa force? Est-ce toi qui as revêtu son cou d’une crinière flottante?

20 Ikaw ba ang naghimo kaniya nga makalukso sama sa dulon? Ang himaya sa iyang pagpangusmo makalilisang.

Est-ce toi qui le fais bondir comme la sauterelle? Son ronflement magnifique est terrible.

21 Diha sa walog siya nagakakha, ug nalipay tungod sa iyang kusog: Siya mogula aron sa pagpakighibalag sa mga tawong sangkap sa hinagiban.

Il creuse [le sol] dans la plaine et se réjouit de sa force; il sort à la rencontre des armes;

22 Ang kalisang iyang ginatamay, ug dili siya kapugdawan; Ni motalikod siya sa pinuti.

Il se rit de la frayeur et ne s’épouvante pas, et il ne se tourne pas devant l’épée.

23 Ang baslayan nagkagalkal batok kaniya, Ang bangkaw nga nagpangidlap ug ang salapang.

Sur lui retentit le carquois, brillent la lance et le javelot.

24 Iyang itulon ang yuta tungod sa kabangis ug kaligutgut; Ni motagad siya sa tingog sa trompeta.

Frémissant et agité, il dévore le sol, et ne peut se contenir quand sonne la trompette.

25 Sa masubsob nga ang trompeta patingogon, siya magaingon: Aha! Ug siya makabaho sa panag-away gikan sa halayo, Sa dalugdug sa mga punoan, ug sa singgitay.

Au bruit de la trompette, il dit: Ha! ha! et de loin il flaire la bataille, le tonnerre des chefs et le tumulte.

26 Maglupad ba ang banog tungod sa iyang kaalam, Ug magtuy-od sa iyang mga pako padulong sa habagatan?

Est-ce par ton intelligence que l’épervier prend son essor et qu’il étend ses ailes vers le midi?

27 Maglupad ba ang agila sa itaas tungod sa imong pagmando, Ug magbalay sa iyang salag sa kahitas-an?

Est-ce à ta parole que l’aigle s’élève et qu’il bâtit haut son aire?

28 Siya sa ibabaw sa pangpang nagapuyo, ug tua didto ang iyang pinuy-anan: Sa kinatumyan sa pangpang, ug sa dapit nga malig-on.

Il demeure dans les rochers et y fait son habitation, sur la dent du rocher et sur les hautes cimes.

29 Gikan didto siya magalantaw sa iyang dalagiton; Ang iyang mga mata makatan-aw niana gikan sa halayo.

De là il épie sa nourriture, ses yeux regardent dans le lointain.

30 Ang iya usab nga kuyabog mosupsop ug dugo: Ug hain gani ang mga patay, atua man siya.

Ses petits sucent le sang, et là où sont les tués, là il est.