Job 39
1 Nahibalo ka ba sa panahon nga ig-alanak sa kanding sa bato? Kun makatimaan ba ikaw ug mga lagsaw nga baye nga nanganak?
“Have you known the time of The bearing of the wild goats of the rock? Do you mark the bringing forth of does?
2 Naisip ba nimo ang gidaghanon sa bulan sa ilang pagpanamkon? Kun nasayud ka ba sa adlaw sa ilang pagpanganak?
Do you number the months they fulfill? And have you known the time of their bringing forth?
3 Sila modungo sa ilang kaugalingon, lanak nila ang ilang mga gagmay, Magahaw-as sila sa ilang mga kasakit.
They bow down, They bring forth their young ones safely, They cast forth their pangs.
4 Ang ilang mga anak mahimong kusgan, sila sa kalibonan nanagtubo; Sila manlakaw ug dili na mamalik pag-usab.
Their young ones are safe, They grow up in the field, they have gone out, And have not returned to them.
5 Kinsa ba ang nagbuhi sa asno nga ihalas? Kun kinsa ba ang nagbadbad sa pisi nga gigapusan sa asno nga matulin,
Who has sent forth the wild donkey free? Indeed, who opened the bands of the wild donkey?
6 Kang kansang pinuy-anan maoy gihimo ko nga kamingawan, Ug ang yuta nga asin maoy iyang puloy-anan?
Whose house I have made the wilderness, And his dwellings the barren land,
7 Siya nagayam-id sa kagahub sa ciudad, Ni mamati siya sa pagsinggit sa mag-aabog.
He laughs at the multitude of a city, He does not hear the cries of an exactor.
8 Ang lungbay sa kabukiran maoy iyang sibsibanan, Ug siya magapangita sa tanang butang nga lunhaw.
The range of mountains [is] his pasture, And he seeks after every green thing.
9 Mahimuot ba ang vaca nga ihalas sa pag-alagad kanimo? Kun buot ka ba nga siya mopabilin sa imong pasungan?
Is a wild ox willing to serve you? Does he lodge by your crib?
10 Ikagakud ba nimo ang vaca nga ihalas sa iyang pisi diha sa tudling? Kun modaro ba siya sa mga walog sa imong likod?
Do you bind a wild ox in a furrow [with] his thick band? Does he harrow valleys after you?
11 Mosalig ka ba kaniya tungod kay siya makusganon kaayo? Kun ibilin ba nimo kaniya ang imong bulohaton?
Do you trust in him because his power [is] great? And do you leave your labor to him?
12 Igasalig ba nimo kaniya, nga siya maoy magdala sa binhi ngadto sa imong balay, Ug tigumon ang trigo sa imong salug nga giukan?
Do you trust in him That he brings back your seed, And gathers [it to] your threshing-floor?
13 Ang mga pako sa avestruz mokapakapa uban ang garbo; Apan maaghup ba ang iyang mga pako ug mga balhibo?
[The] wing of the crying ostriches exults, but as a pinion and feather of a stork?
14 Tungod kay iya man nga biyaan ang iyang mga itlog sa yuta, Ug painitan sila diha sa balas,
For she leaves her eggs on the earth, And she warms them on the dust,
15 Ug hikalimtan nila nga kini madabok sa tiil, Kun katumban ba sila sa mananap nga ihalas.
And she forgets that a foot may press it, And a beast of the field treads it down.
16 Mabangis siya sa iyang mga kuyabog, ingon nga daw sila dili iya: Bisan makawang ang iyang kabudlay, siya dili mahadlok;
It has hardened her young ones without her, Her labor [is] in vain, without fear.
17 Tungod kay gikuhaan siya sa Dios ug kaalam, Ni gihatagan siya ug salabutan.
For God has caused her to forget wisdom, And He has not given a portion To her in understanding;
18 Sa panahon nga siya molupad sa itaas, Siya magayam-id sa kabayo ug sa nagkabayo niini.
At the time she lifts herself up on high, She laughs at the horse and his rider.
19 Nahatagan mo ba ang kabayo sa iyang kakusog? Gibistihan mo ba ang iyang liog sa lambungay nga nagakurogkurog?
Do you give might to the horse? Do you clothe his neck [with] a mane?
20 Ikaw ba ang naghimo kaniya nga makalukso sama sa dulon? Ang himaya sa iyang pagpangusmo makalilisang.
Do you cause him to rush as a locust? The splendor of his snorting [is] terrible.
21 Diha sa walog siya nagakakha, ug nalipay tungod sa iyang kusog: Siya mogula aron sa pagpakighibalag sa mga tawong sangkap sa hinagiban.
They dig in a valley, and he rejoices in power, He goes forth to meet the armor.
22 Ang kalisang iyang ginatamay, ug dili siya kapugdawan; Ni motalikod siya sa pinuti.
He laughs at fear, and is not frightened, And he does not turn back from the face of the sword.
23 Ang baslayan nagkagalkal batok kaniya, Ang bangkaw nga nagpangidlap ug ang salapang.
Quiver rattles against him, The flame of a spear, and a javelin.
24 Iyang itulon ang yuta tungod sa kabangis ug kaligutgut; Ni motagad siya sa tingog sa trompeta.
He swallows the ground with trembling and rage, And does not remain steadfast Because of the sound of a horn.
25 Sa masubsob nga ang trompeta patingogon, siya magaingon: Aha! Ug siya makabaho sa panag-away gikan sa halayo, Sa dalugdug sa mga punoan, ug sa singgitay.
Among the horns he says, Aha, And from afar he smells battle, Roaring of princes and shouting.
26 Maglupad ba ang banog tungod sa iyang kaalam, Ug magtuy-od sa iyang mga pako padulong sa habagatan?
By your understanding does a hawk fly? Does he spread his wings to the south?
27 Maglupad ba ang agila sa itaas tungod sa imong pagmando, Ug magbalay sa iyang salag sa kahitas-an?
At your command does an eagle go up high? Or lift up his nest?
28 Siya sa ibabaw sa pangpang nagapuyo, ug tua didto ang iyang pinuy-anan: Sa kinatumyan sa pangpang, ug sa dapit nga malig-on.
He inhabits a rock, Indeed, he lodges on the tooth of a rock, and fortress.
29 Gikan didto siya magalantaw sa iyang dalagiton; Ang iyang mga mata makatan-aw niana gikan sa halayo.
From there he has sought food, His eyes look attentively to a far-off place,
30 Ang iya usab nga kuyabog mosupsop ug dugo: Ug hain gani ang mga patay, atua man siya.
And his brood sucks up blood, And where the pierced [are]—there [is] he!”
