Job 37
1 Oo, niini nangurog ang akong kasingkasing, Ug nabalhin sa iyang dapit.
Also, at this my heart trembleth, And it moveth from its place.
2 Patalinghug kamo, oh patalinghug sa lanog sa iyang tingog. Ug sa dinahunog nga mogula sa iyang baba.
Hearken diligently to the trembling of His voice, Yea, the sound from His mouth goeth forth.
3 Kana iyang gipadala sa ilalum sa tibook nga langit, Ug ang iyang kilat ngadto sa mga kinatumyan sa yuta.
Under the whole heavens He directeth it, And its light [is] over the skirts of the earth.
4 Sa tapus niana usa ka tingog modahunog; Sa tingog sa iyang pagkagamhanan siya nagpadalugdug; Ug siya wala magpahunong sa mga kilat sa diha nga ang iyang tingog mabati.
After it roar doth a voice — He thundereth with the voice of His excellency, And He doth not hold them back, When His voice is heard.
5 Ang Dios magapadalugdug sa iyang tingog sa dakung kahibulongan; Siya magabuhat ug mga dagkung butang nga dili nato matugkad.
God thundereth with His voice wonderfully, Doing great things and we know not.
6 Kay siya magaingon sa nieve: Magpatalinghug ka sa yuta; Ingon man usab sa ulan, ug sa mga taligsik sa iyang ulan nga gamhanan.
For to snow He saith, 'Be [on] the earth.' And the small rain and great rain of His power.
7 Siya magatak-um sa kamot sa tagsatagsa ka tawo; Aron ang tanang tawo nga iyang binuhat mahibalo niana.
Into the hand of every man he sealeth, For the knowledge by all men of His work.
8 Unya mangadto ang mga mananap sa sa mga hulonan, Ug mamuyo sa ilang mga lungib.
And enter doth the beast into covert, And in its habitations it doth continue.
9 Gikan sa puloy-anan sa habagatan mogula ang bagyo, Ug ang katugnaw gikan sa amihanan.
From the inner chamber cometh a hurricane, And from scatterings winds — cold,
10 Pinaagi sa iyang gininhawa ang Dios nagahatag ug yelo; Ug ang gilapdon sa mga katubigan mahimong sigpit.
From the breath of God is frost given, And the breadth of waters is straitened,
11 Oo, iyang gilulanan ang mabaga nga panganod ug tubig; Ginakatag niya ang panganod sa iyang kilat.
Yea, by filling He doth press out a cloud, Scatter a cloud doth His light.
12 Ug sa iyang pagmando kana nagatuyok, Aron sila magatuman sumala sa bisan unsa nga iyang isugo kanila. Sa ibabaw sa kalibutan nga kapuy-an,
And it is turning itself round by His counsels, For their doing all He commandeth them, On the face of the habitable earth.
13 Kong aron sa pagbadlong, kun tungod sa iyang yuta, Kun tungod sa iyang mahigugmaong-kalolot nga kana iyang gipahatabo.
Whether for a rod, or for His land, Or for kindness — He doth cause it to come.
14 Pamatia kini, Oh Job: Humunong ka, ug tulotimbanga ang mga buhat nga katingalahan sa Dios.
Hear this, O Job, Stand and consider the wonders of God.
15 Nasayud ba ikaw kong giunsa sa Dios ang iyang pagmando kanila, Ug kong giunsa sa pagpasiga ang kilat sa iyang panganod?
Dost thou know when God doth place them, And caused to shine the light of His cloud?
16 Nahibalo ka ba sa mga pagtulotimbang sa mga panganod, Sa mga buhat nga katingalahan niya nga hingpit sa kahibalo?
Dost thou know the balancings of a cloud? The wonders of the Perfect in knowledge?
17 Kong ngano nga ang imong nga bisti mainit, Sa diha nga ang kalibutan mahilum tungod sa hangin nga habagat?
How thy garments [are] warm, In the quieting of the earth from the south?
18 Makahimo ka ba sa pagbuklad sa langit uban kaniya, Nga magahi ingon sa salamin nga tinunaw?
Thou hast made an expanse with Him For the clouds — strong as a hard mirror!
19 Tudloi kami kong unsa ang among isulti kaniya; Kay kami dili makahusay sa among igasulti tungod sa kangitngit.
Let us know what we say to Him, We set not in array because of darkness.
20 Ipahibalo ba kaniya nga ako buot mosulti? Kun buot ba ang tawo nga siya malamoy?
Is it declared to Him that I speak? If a man hath spoken, surely he is swallowed up.
21 Ug karon ang mga tawo dili makakita sa suga sa kalangitan nga masiga; Apan ang hangin moagi ug magasilhig kanila.
And now, they have not seen the light, Bright it [is] in the clouds, And the wind hath passed by and cleanseth them.
22 Gikan sa amihanan mogula ang bulawanong kahayag: Sa Dios anaa ang makalilisang kagamhanan.
From the golden north it cometh, Beside God [is] fearful honour.
23 Mahatungod sa Makagagahum, dili nato siya makita: Siya daku uyamut sa kagahum; Ug sa justicia ug sa madagayaon nga pagkamatarung siya dili magapaguol.
The Mighty! we have not found Him out, High in power and judgment, He doth not answer! And abundant in righteousness,
24 Busa ang mga tawo may kahadlok kaniya: Siya walay pinalabi sa mga maalam ug kasingkasing.
Therefore do men fear Him, He seeth not any of the wise of heart.
