Job 37
1 Oo, niini nangurog ang akong kasingkasing, Ug nabalhin sa iyang dapit.
At this also my heart trembleth, and is moved out of its place.
2 Patalinghug kamo, oh patalinghug sa lanog sa iyang tingog. Ug sa dinahunog nga mogula sa iyang baba.
Hearken ye unto the noise of his voice, and the sound that goeth out of his mouth.
3 Kana iyang gipadala sa ilalum sa tibook nga langit, Ug ang iyang kilat ngadto sa mga kinatumyan sa yuta.
He sendeth it forth under the whole heaven, and his lightning unto the ends of the earth.
4 Sa tapus niana usa ka tingog modahunog; Sa tingog sa iyang pagkagamhanan siya nagpadalugdug; Ug siya wala magpahunong sa mga kilat sa diha nga ang iyang tingog mabati.
After it a voice roareth; he thundereth with the voice of his majesty: and he stayeth them not when his voice is heard.
5 Ang Dios magapadalugdug sa iyang tingog sa dakung kahibulongan; Siya magabuhat ug mga dagkung butang nga dili nato matugkad.
God thundereth marvelously with his voice; great things doeth he, which we cannot comprehend.
6 Kay siya magaingon sa nieve: Magpatalinghug ka sa yuta; Ingon man usab sa ulan, ug sa mga taligsik sa iyang ulan nga gamhanan.
For he saith to the snow, Fall thou on the earth; likewise to the shower of rain, and to the showers of his mighty rain.
7 Siya magatak-um sa kamot sa tagsatagsa ka tawo; Aron ang tanang tawo nga iyang binuhat mahibalo niana.
He sealeth up the hand of every man; that all men whom he hath made may know [it].
8 Unya mangadto ang mga mananap sa sa mga hulonan, Ug mamuyo sa ilang mga lungib.
Then the beasts go into coverts, and remain in their dens.
9 Gikan sa puloy-anan sa habagatan mogula ang bagyo, Ug ang katugnaw gikan sa amihanan.
Out of the chamber [of the south] cometh the storm: and cold out of the north.
10 Pinaagi sa iyang gininhawa ang Dios nagahatag ug yelo; Ug ang gilapdon sa mga katubigan mahimong sigpit.
By the breath of God ice is given: and the breadth of the waters is straitened.
11 Oo, iyang gilulanan ang mabaga nga panganod ug tubig; Ginakatag niya ang panganod sa iyang kilat.
Yea, he ladeth the thick cloud with moisture; he spreadeth abroad the cloud of his lightning:
12 Ug sa iyang pagmando kana nagatuyok, Aron sila magatuman sumala sa bisan unsa nga iyang isugo kanila. Sa ibabaw sa kalibutan nga kapuy-an,
And it is turned round about by his guidance, that they may do whatsoever he commandeth them upon the face of the habitable world.
13 Kong aron sa pagbadlong, kun tungod sa iyang yuta, Kun tungod sa iyang mahigugmaong-kalolot nga kana iyang gipahatabo.
Whether it be for correction, or for his land, or for mercy, that he cause it to come.
14 Pamatia kini, Oh Job: Humunong ka, ug tulotimbanga ang mga buhat nga katingalahan sa Dios.
Hearken unto this, O Job: stand still, and consider the wondrous works of God.
15 Nasayud ba ikaw kong giunsa sa Dios ang iyang pagmando kanila, Ug kong giunsa sa pagpasiga ang kilat sa iyang panganod?
Dost thou know how God layeth [his charge] upon them, and causeth the lightning of his cloud to shine?
16 Nahibalo ka ba sa mga pagtulotimbang sa mga panganod, Sa mga buhat nga katingalahan niya nga hingpit sa kahibalo?
Dost thou know the balancings of the clouds, the wondrous works of him which is perfect in knowledge?
17 Kong ngano nga ang imong nga bisti mainit, Sa diha nga ang kalibutan mahilum tungod sa hangin nga habagat?
How thy garments are warm, when the earth is still by reason of the south [wind]?
18 Makahimo ka ba sa pagbuklad sa langit uban kaniya, Nga magahi ingon sa salamin nga tinunaw?
Canst thou with him spread out the sky, which is strong as a molten mirror?
19 Tudloi kami kong unsa ang among isulti kaniya; Kay kami dili makahusay sa among igasulti tungod sa kangitngit.
Teach us what we shall say unto him; [for] we cannot order [our speech] by reason of darkness.
20 Ipahibalo ba kaniya nga ako buot mosulti? Kun buot ba ang tawo nga siya malamoy?
Shall it be told him that I would speak? or should a man wish that he were swallowed up?
21 Ug karon ang mga tawo dili makakita sa suga sa kalangitan nga masiga; Apan ang hangin moagi ug magasilhig kanila.
And now men see not the light which is bright in the skies: but the wind passeth, and cleanseth them.
22 Gikan sa amihanan mogula ang bulawanong kahayag: Sa Dios anaa ang makalilisang kagamhanan.
Out of the north cometh golden splendour: God hath upon him terrible majesty.
23 Mahatungod sa Makagagahum, dili nato siya makita: Siya daku uyamut sa kagahum; Ug sa justicia ug sa madagayaon nga pagkamatarung siya dili magapaguol.
[Touching] the Almighty, we can not find him out; he is excellent in power: and in judgment and plenteous justice he will not afflict.
24 Busa ang mga tawo may kahadlok kaniya: Siya walay pinalabi sa mga maalam ug kasingkasing.
Men do therefore fear him: he regardeth not any that are wise of heart.
