Job 36
1 Si Eliu usab mipadayon, ug miingon:
And Elihu addeth and saith: —
2 Pasagdi ako una makadiyut, ug akong ipakita kanimo; Kay ania pay igsusulti nako tungod sa Dios.
Honour me a little, and I shew thee, That yet for God [are] words.
3 Kuhaon ko ang akong kahibalo gikan sa halayo, Ug ang pagkamatarung ipahinungod ko sa akong Magbubuhat.
I lift up my knowledge from afar, And to my Maker I ascribe righteousness.
4 Kay sa pagkamatuod ang akong mga pulong dili bakak: Kadto siya nga hingpit sa kahibalo anaa uban kanimo.
For, truly, my words [are] not false, The perfect in knowledge [is] with thee.
5 Ania karon, ang Dios makagagahum man, ug walay bisan kinsa nga gitamay niya: Siya makusganon sa kalig-on sa salabutan.
Lo, God [is] mighty, and despiseth not, Mighty [in] power [and] heart.
6 Siya dili magbantay sa kinabuhi sa tawong dautan, Apan magahatag sa mga sinakit sa ilang katungod.
He reviveth not the wicked, And the judgment of the poor appointeth;
7 Dili niya kuhaon ang iyang mga mata gikan sa mga matarung: Apan uban sa mga hari sa ibabaw sa trono Iyang ipahaluna sila sa walay katapusan, ug sila ginatuboy.
He withdraweth not from the righteous His eyes, And [from] kings on the throne, And causeth them to sit for ever, and they are high,
8 Ug kong sila ginagapus sa mga talikala, Ug hidakpan sa mga higot sa kagul-anan;
And if prisoners in fetters They are captured with cords of affliction,
9 Nan nagapakita siya kanila sa ilang mga buhat, Ug sa ilang mga kalapasan, nga mapahitas-on ang ilang pamatasan.
Then He declareth to them their work, And their transgressions, Because they have become mighty,
10 Iya usab nga buksan ang ilang igdulungog sa mga patolon-an, Ug magasugo nga bumalik sila gikan sa kasal-anan.
And He uncovereth their ear for instruction, And saith that they turn back from iniquity.
11 Kong sila mamati ug manag-alagad kaniya, Ang ilang mga adlaw magamit nila diha sa kaadunahan, Ug ang ilang katuigan diha sa kalipayan.
If they do hear and serve, They complete their days in good, And their years in pleasantness.
12 Apan kong sila dili mamati, sila pagalaglagon sa pinuti, Ug sila mangamatay nga walay kaalam.
And if they do not hearken, By the dart they pass away, And expire without knowledge.
13 Apan kadto sila nga walay Dios diha sa ilang kasingkasing nanagtigum ug kaligutgut; Sila dili mangayo ug pakitabang sa diha nga siya magagapus kanila.
And the profane in heart set the face, They cry not when He hath bound them.
14 Sila sa kabatan-on mangamatay, Ug ang ilang kinabuhi mangawagtang sa taliwala sa mga mahugaw.
Their soul dieth in youth, And their life among the defiled.
15 Siya nagaluwas sa mga sinakit pinaagi sa ilang kasakit, Siya nagabukas sa ilang igdulungog pinaagi sa kagul-anan.
He draweth out the afflicted in his affliction, And uncovereth in oppression their ear.
16 Oo, siya molukmay unta kanimo gikan sa kaalaut Ngadto sa usa ka dapit nga halapad diin walay kasigpit; Ug kadtong ibutang sa imong lamesa daskan unta sa katambok.
And also He moved thee from a strait place, [To] a broad place — no straitness under it, And the sitting beyond of thy table Hath been full of fatness.
17 Apan nabusog ka sa paghukom sa mga dautan, Ang paghukom ug ang justicia magagakud kanimo.
And the judgment of the wicked thou hast fulfilled, Judgment and justice are upheld — because of fury,
18 Kay ayaw itugot nga ang kasuko dili magaagda kanimo batok sa mga castigo; Ni magpahaylo ka sa gidak-on sa lukat.
Lest He move thee with a stroke, And the abundance of an atonement turn thee not aside.
19 Makatumbas ba ang imong pagsinggit, aron ikaw dili ikabutang sa kaalaut, Kun ang tanang gahum sa imong kusog?
Doth He value thy riches? He hath gold, and all the forces of power.
20 Ayaw pagtinguhaa ang kagabhion, Sa diha nga ang mga katawohan ginakuha diha sa ilang pinuy-anan.
Desire not the night, For the going up of peoples in their stead.
21 Pagbantay, ayaw pagtagda ang kadautan: Sanglit kini imo man nga gipili kay sa kagul-anan.
Take heed — do not turn unto iniquity, For on this thou hast fixed Rather than [on] affliction.
22 Ania karon, gibuhat sa Dios sa pagkahataas uyamut tungod sa iyang kagahum: Kinsa ba ang magtutudlo nga sama kaniya?
Lo, God doth sit on high by His power, Who [is] like Him — a teacher?
23 Kinsa ba ang nagsugo kaniya sa iyang paagi? Kun kinsa ba ang nagaingon: Kadautan ang imong gibuhat?
Who hath appointed unto Him his way? And who said, 'Thou hast done iniquity?'
24 Handuma nga imong pagapadakuon ang iyang buhat, Nga mao ang ginaawit sa katawohan.
Remember that thou magnify His work That men have beheld.
25 Ang tanang katawohan nanaglantaw niana; Ang tawo nagatan-aw niana sa halayo kaayo.
All men have looked on it, Man looketh attentively from afar.
26 Ania karon, ang Dios daku man, ug kita wala makaila kaniya; Ang gidaghanon sa iyang mga tuig dili maisip.
Lo, God [is] high, And we know not the number of His years, Yea, there [is] no searching.
27 Kay iyang giisa sa itaas ang mga tulo sa tubig, Nga mahimong tinulo sa ulan gikan sa inalisngaw,
When He doth diminish droppings of the waters, They refine rain according to its vapour,
28 Nga ginabubo gikan sa mga langit, Ug ginapatulo sa ibabaw sa tawo sa madagayaon.
Which clouds do drop, They distil on man abundantly.
29 Oo, anaa bay bisan kinsa nga makatugkad kong giunsa pagbuklad ang mga panganod, Ang pagpadalugdug sa iyang mga tabil?
Yea, doth [any] understand The spreadings out of a cloud? The noises of His tabernacle?
30 Ania karon, iyang gipadan-ag ang iyang suga sa paglibut kaniya; Ug iyang gitabonan ang kinahiladman sa dagat.
Lo, He hath spread over it His light, And the roots of the sea He hath covered,
31 Kay pinaagi niini siya nagahukom sa mga katawohan; Ug nagahatag ug makaon sa tinagdaghan.
For by them He doth judge peoples, He giveth food in abundance.
32 Ang kilat maoy ginatabon sa iyang kamot, Ug nagsugo niana nga tamaon gayud ang ilig-on.
By two palms He hath covered the light, And layeth a charge over it in meeting,
33 Ang dinahunog niana nagasaysay mahitungod kaniya, Ang kahayupan usab mahitungod sa umaabut nga unos.
He sheweth by it [to] his friend substance, Anger against perversity.
