Job 33
1 Bisan pa niana, Job, ipakilooy ko kanimo, pamatia ang akong pakigpulong, Ug patalinghugi ang tanan ko nga mga pulong.
Men høyr no, Job, på talen min, lyd vel på alle mine ord!
2 Tan-awa karon, gibuka ko ang akong baba; Ang akong dila nagsulti sa sulod sa akong baba.
Sjå eg hev opna mine lippor, og tunga talar i min munn.
3 Ang akong mga pulong magasaysay sa katul-id sa akong kasingkasing; Ug kadtong nasayran sa akong mga ngabil, igasulti nila sa kinasingkasing.
Frå ærlegt hjarta kjem min tale, rein kunnskap lipporne ber fram.
4 Ang Espiritu sa Dios nagbuhat kanako, Ug ang gininhawa sa Makagagahum nagahatag kanako ug kinabuhi.
Guds ånd er det som meg hev skapt, og Allvalds ande gjev meg liv.
5 Kong ikaw makahimo, tumubag ka kanako; Andama ang imong igsusulti sa akong atubangan, tumindog ka.
Um du det kann, so gjev meg svar! Væpna deg mot meg, og stig fram!
6 Ania karon, ako sama kanimo sa atubangan sa Dios: Ako usab gibuhat gikan sa yutang kolonon.
Eg er din likemann for Gud, eg og av leiret forma er.
7 Ania karon, ang akong pagkamakalilisang dili makapahadlok kanimo, Ni ang akong lulan magmabug-at kanimo.
Du tarv’kje vera rædd for meg, min trykk skal ikkje tyngja deg.
8 Sa pagkamatuod nadunggan ko ang imong mga sulti, Ug nabatian ko ang tingog sa imong mga pulong nga nagaingon:
Men du hev sagt for øyro mine - eg høyrde ljoden av ditt ord -:
9 Ako mahinlo, walay kalapasan; Ako inocente, ni may kadautan dinhi kanako:
«Eg skuldfri er og utan synd, eg flekkfri er og utan skuld;
10 Ania karon, siya nakakaplag ug mga higayon batok kanako, Giisip niya ako nga iyang kaaway;
men han fører uvensgrunnar mot meg og held meg for sin fiendsmann;
11 Gibutang niya ang akong mga tiil sa mga sepohan, Gitiman-an niya ang akong mga alagianan.
han legg i stokken mine føter og vaktar alle mine vegar.»
12 Ania karon, tubagon ko ikaw, nga niini ikaw dili matarung; Kay ang Dios labing daku kay sa tawo.
Men du hev urett, svarar eg; Gud større er enn menneskja.
13 Ngano nga ikaw makigbisug batok kaniya, Sanglit wala man niya timan-i ang tanan niyang butang?
Men kvifor vil du klaga på han: Han aldri svarar i sin sak?
14 Kay sa makausa nagasulti ang Dios, Oo, sa makaduha, bisan ang tawo wala magatagad niana.
På eit vis talar Gud, ja tvo, um enn dei ikkje agtar på det.
15 Pinaagi sa usa ka damgo, sa usa ka panan-awon sa gabii, Sa diha nga ang halalum nga paghinanok anaa sa mga katawohan. Sa pagkatulog diha sa ilang mga higdaanan;
I draumar og i syn ved natt, når tunge svevnen fell på folk, når dei på lægjet ligg og blundar,
16 Unya iyang gibuksan ang mga igdulungog sa mga katawohan, Ug tak-uman ang ilang pahamatngon
då let han øyro upp på folk, og innsiglar åtvaring til deim,
17 Aron isalikway niya ang tawo gikan sa iyang tuyo, Ug katagoan niya ang garbo gikan sa tawo;
for burt frå synd å driva mannen, og rydja ovmod ut or honom
18 Gipugngan niya ang iyang kalag gikan sa gahong, Ug ang iyang kinabuhi gikan sa kamatayon pinaagi sa pinuti.
og berga sjæli hans frå gravi og livet hans frå spjotodd-daude.
19 Siya gicastigo usab pinaagi sa sakit diha sa ibabaw sa iyang higdaanan, Ug sa kanunay nga pakig-away sa iyang kabukogan;
Han tuktast og med sjukelægje, med stendig uro inn til beini,
20 Busa ang iyang kinabuhi lulud-on sa tinapay, Ug ang iyang kalag sa kalan-on nga labing lamian.
hans liv fær mothug imot brød, og sjæli hans mot lostemat.
21 Ang iyang unod naut-ut na nga dili na makita; Ug ang iyang kabukogan nga kaniadto dili makita nanikil.
Hans misser holdet, vert usjåleg, og beini morknar, syner ikkje,
22 Oo, ang iyang kalag nagakahaduol ngadto sa gahong, Ug ang iyang kinabuhi ngadto sa mga manlalaglag.
og sjæli ned mot gravi lutar, hans liv mot daude-englarne.
23 Kong kaniya anaay usa ka manolonda, Usa ka maghuhubad, usa sa matag-usa ka libo, Sa pagpadayag sa tawo kong unsa ang matarung alang kaniya;
Er det då yver han ein engel, ein millommann, ein utav tusund, som lærer mannen um hans plikt,
24 Nan mapuanguron ang Dios kaniya, ug magaingon: Luwasa siya gikan sa kahulogon sa gahong, Ako nakakaplag ug usa ka lukat.
Han ynkast yver han og segjer: «Frels honom frå i grav å ganga! Eg hev ei løysepening funne.»
25 Ang iyang unod mabag-o labi kay sa unod sa bata: Siya mahabalik sa mga adlaw sa iyang pagkabatan-on.
Hans likam skal av helsa bløma, sin ungdom skal han atter få.
26 Siya magaampo sa Dios, ug siya mahimuot kaniya, Busa magasud-ong siya sa iyang nawong sa kalipay: Ug igauli niya sa tawo ang iyang pagkamatarung.
Han bed til Gud og nåde fær, so han hans åsyn ser med jubel. Og so fær mannen att si rettferd.
27 Siya magaawit sa atubangan sa mga tawo, ug mag-ingon: Ako nakasala, ug gibalit-ad ko ang matarung, Ug kana wala magpulos kanako:
Han syng for folk og segjer so: «Eg synda hev og krenkt det rette, men hev’kje fenge lika for det;
28 Iyang giluwas ang akong kalag gikan sa kahulogon sa gahong, Ug ang akong kinabuhi makakita sa kahayag.
mi sjæl frå gravi berga han, med gleda fær eg ljoset sjå.»
29 Ania karon, kining tanan nga mga butanga pagabuhaton sa Dios, Sa makaduha, oo, sa makatolo, sa usa ka tawo,
Og sjå: alt dette gjerer Gud tvo gonger, ja tri gong’ mot mannen,
30 Aron sa pagpahauli sa iyang kalag gikan sa gahong, Aron siya kadan-agan sa kahayag sa mga buhi.
og ber hans sjæl frå gravi burt, so livsens ljos kann lysa for han.
31 Timan-i pag-ayo, Oh Job, patalinghugi ako: Humilum ka, ug ako mosulti.
So gjev no gaum og høyr meg, Job, ver tagall du, so eg kann tala!
32 Kong anaay imong igsusulti tubaga ako: Sumulti ka, kay buot ako magpakamatarung kanimo.
Um du hev ord, so gjev meg svar! Tala, eg gjev deg gjerne rett.
33 Kong dili, magpatalinghug ka kanako: Humilum ka, ug tudloan ko ikaw sa kaalam.
I anna fall so høyr på meg, teg medan eg deg visdom lærer!»
