Job 33
1 Bisan pa niana, Job, ipakilooy ko kanimo, pamatia ang akong pakigpulong, Ug patalinghugi ang tanan ko nga mga pulong.
And yet, I pray thee, O Job, Hear my speech and [to] all my words give ear.
2 Tan-awa karon, gibuka ko ang akong baba; Ang akong dila nagsulti sa sulod sa akong baba.
Lo, I pray thee, I have opened my mouth, My tongue hath spoken in the palate.
3 Ang akong mga pulong magasaysay sa katul-id sa akong kasingkasing; Ug kadtong nasayran sa akong mga ngabil, igasulti nila sa kinasingkasing.
Of the uprightness of my heart [are] my sayings, And knowledge have my lips clearly spoken.
4 Ang Espiritu sa Dios nagbuhat kanako, Ug ang gininhawa sa Makagagahum nagahatag kanako ug kinabuhi.
The Spirit of God hath made me, And the breath of the Mighty doth quicken me.
5 Kong ikaw makahimo, tumubag ka kanako; Andama ang imong igsusulti sa akong atubangan, tumindog ka.
If thou art able — answer me, Set in array before me — station thyself.
6 Ania karon, ako sama kanimo sa atubangan sa Dios: Ako usab gibuhat gikan sa yutang kolonon.
Lo, I [am], according to thy word, for God, From the clay I — I also, have been formed.
7 Ania karon, ang akong pagkamakalilisang dili makapahadlok kanimo, Ni ang akong lulan magmabug-at kanimo.
Lo, my terror doth not frighten thee, And my burden on thee is not heavy.
8 Sa pagkamatuod nadunggan ko ang imong mga sulti, Ug nabatian ko ang tingog sa imong mga pulong nga nagaingon:
Surely — thou hast said in mine ears, And the sounds of words I hear:
9 Ako mahinlo, walay kalapasan; Ako inocente, ni may kadautan dinhi kanako:
'Pure [am] I, without transgression, Innocent [am] I, and I have no iniquity.
10 Ania karon, siya nakakaplag ug mga higayon batok kanako, Giisip niya ako nga iyang kaaway;
Lo, occasions against me He doth find, He doth reckon me for an enemy to Him,
11 Gibutang niya ang akong mga tiil sa mga sepohan, Gitiman-an niya ang akong mga alagianan.
He doth put in the stocks my feet, He doth watch all my paths.'
12 Ania karon, tubagon ko ikaw, nga niini ikaw dili matarung; Kay ang Dios labing daku kay sa tawo.
Lo, [in] this thou hast not been righteous, I answer thee, that greater is God than man.
13 Ngano nga ikaw makigbisug batok kaniya, Sanglit wala man niya timan-i ang tanan niyang butang?
Wherefore against Him hast thou striven, When [for] all His matters He answereth not?
14 Kay sa makausa nagasulti ang Dios, Oo, sa makaduha, bisan ang tawo wala magatagad niana.
For once doth God speak, and twice, (He doth not behold it.)
15 Pinaagi sa usa ka damgo, sa usa ka panan-awon sa gabii, Sa diha nga ang halalum nga paghinanok anaa sa mga katawohan. Sa pagkatulog diha sa ilang mga higdaanan;
In a dream — a vision of night, In the falling of deep sleep on men, In slumberings on a bed.
16 Unya iyang gibuksan ang mga igdulungog sa mga katawohan, Ug tak-uman ang ilang pahamatngon
Then He uncovereth the ear of men, And for their instruction sealeth:
17 Aron isalikway niya ang tawo gikan sa iyang tuyo, Ug katagoan niya ang garbo gikan sa tawo;
To turn aside man [from] doing, And pride from man He concealeth.
18 Gipugngan niya ang iyang kalag gikan sa gahong, Ug ang iyang kinabuhi gikan sa kamatayon pinaagi sa pinuti.
He keepeth back his soul from corruption, And his life from passing away by a dart.
19 Siya gicastigo usab pinaagi sa sakit diha sa ibabaw sa iyang higdaanan, Ug sa kanunay nga pakig-away sa iyang kabukogan;
And he hath been reproved With pain on his bed, And the strife of his bones [is] enduring.
20 Busa ang iyang kinabuhi lulud-on sa tinapay, Ug ang iyang kalag sa kalan-on nga labing lamian.
And his life hath nauseated bread, And his soul desirable food.
21 Ang iyang unod naut-ut na nga dili na makita; Ug ang iyang kabukogan nga kaniadto dili makita nanikil.
His flesh is consumed from being seen, And high are his bones, they were not seen!
22 Oo, ang iyang kalag nagakahaduol ngadto sa gahong, Ug ang iyang kinabuhi ngadto sa mga manlalaglag.
And draw near to the pit doth his soul, And his life to those causing death.
23 Kong kaniya anaay usa ka manolonda, Usa ka maghuhubad, usa sa matag-usa ka libo, Sa pagpadayag sa tawo kong unsa ang matarung alang kaniya;
If there is by him a messenger, An interpreter — one of a thousand, To declare for man his uprightness:
24 Nan mapuanguron ang Dios kaniya, ug magaingon: Luwasa siya gikan sa kahulogon sa gahong, Ako nakakaplag ug usa ka lukat.
Then He doth favour him and saith, 'Ransom him from going down to the pit, I have found an atonement.'
25 Ang iyang unod mabag-o labi kay sa unod sa bata: Siya mahabalik sa mga adlaw sa iyang pagkabatan-on.
Fresher [is] his flesh than a child's, He returneth to the days of his youth.
26 Siya magaampo sa Dios, ug siya mahimuot kaniya, Busa magasud-ong siya sa iyang nawong sa kalipay: Ug igauli niya sa tawo ang iyang pagkamatarung.
He maketh supplication unto God, And He accepteth him. And he seeth His face with shouting, And He returneth to man His righteousness.
27 Siya magaawit sa atubangan sa mga tawo, ug mag-ingon: Ako nakasala, ug gibalit-ad ko ang matarung, Ug kana wala magpulos kanako:
He looketh on men, and saith, 'I sinned, And uprightness I have perverted, And it hath not been profitable to me.
28 Iyang giluwas ang akong kalag gikan sa kahulogon sa gahong, Ug ang akong kinabuhi makakita sa kahayag.
He hath ransomed my soul From going over into the pit, And my life on the light looketh.'
29 Ania karon, kining tanan nga mga butanga pagabuhaton sa Dios, Sa makaduha, oo, sa makatolo, sa usa ka tawo,
Lo, all these doth God work, Twice — thrice with man,
30 Aron sa pagpahauli sa iyang kalag gikan sa gahong, Aron siya kadan-agan sa kahayag sa mga buhi.
To bring back his soul from the pit, To be enlightened with the light of the living.
31 Timan-i pag-ayo, Oh Job, patalinghugi ako: Humilum ka, ug ako mosulti.
Attend, O Job, hearken to me, Keep silent, and I — I do speak.
32 Kong anaay imong igsusulti tubaga ako: Sumulti ka, kay buot ako magpakamatarung kanimo.
If there are words — answer me, Speak, for I have a desire to justify thee.
33 Kong dili, magpatalinghug ka kanako: Humilum ka, ug tudloan ko ikaw sa kaalam.
If there are not — hearken thou to me, Keep silent, and I teach thee wisdom.
