< Job 33 >

1 Bisan pa niana, Job, ipakilooy ko kanimo, pamatia ang akong pakigpulong, Ug patalinghugi ang tanan ko nga mga pulong.
“And yet, please, O Job, Hear my speech and give ear [to] all my words.
2 Tan-awa karon, gibuka ko ang akong baba; Ang akong dila nagsulti sa sulod sa akong baba.
Now behold, I have opened my mouth, My tongue has spoken in the palate.
3 Ang akong mga pulong magasaysay sa katul-id sa akong kasingkasing; Ug kadtong nasayran sa akong mga ngabil, igasulti nila sa kinasingkasing.
Of the uprightness of my heart [are] my sayings, And my lips have clearly spoken knowledge.
4 Ang Espiritu sa Dios nagbuhat kanako, Ug ang gininhawa sa Makagagahum nagahatag kanako ug kinabuhi.
The Spirit of God has made me, And the breath of the Mighty quickens me.
5 Kong ikaw makahimo, tumubag ka kanako; Andama ang imong igsusulti sa akong atubangan, tumindog ka.
If you are able—answer me, Set in array before me—station yourself.
6 Ania karon, ako sama kanimo sa atubangan sa Dios: Ako usab gibuhat gikan sa yutang kolonon.
Behold, I [am], according to your word, for God, I have also been formed from the clay.
7 Ania karon, ang akong pagkamakalilisang dili makapahadlok kanimo, Ni ang akong lulan magmabug-at kanimo.
Behold, my terror does not frighten you, And my burden on you is not heavy.
8 Sa pagkamatuod nadunggan ko ang imong mga sulti, Ug nabatian ko ang tingog sa imong mga pulong nga nagaingon:
Surely you have spoken in my ears, And the sounds of words I hear:
9 Ako mahinlo, walay kalapasan; Ako inocente, ni may kadautan dinhi kanako:
I [am] pure, without transgression, I [am] innocent, and I have no iniquity.
10 Ania karon, siya nakakaplag ug mga higayon batok kanako, Giisip niya ako nga iyang kaaway;
Behold, He develops hindrances against me, He reckons me for an enemy to Him,
11 Gibutang niya ang akong mga tiil sa mga sepohan, Gitiman-an niya ang akong mga alagianan.
He puts my feet in the stocks, He watches all my paths.
12 Ania karon, tubagon ko ikaw, nga niini ikaw dili matarung; Kay ang Dios labing daku kay sa tawo.
Behold, you have not been righteous [in] this, I answer you, that God is greater than man.
13 Ngano nga ikaw makigbisug batok kaniya, Sanglit wala man niya timan-i ang tanan niyang butang?
Why have you striven against Him, When [for] all His matters He does not answer?
14 Kay sa makausa nagasulti ang Dios, Oo, sa makaduha, bisan ang tawo wala magatagad niana.
For once God speaks, and twice (he does not behold it),
15 Pinaagi sa usa ka damgo, sa usa ka panan-awon sa gabii, Sa diha nga ang halalum nga paghinanok anaa sa mga katawohan. Sa pagkatulog diha sa ilang mga higdaanan;
In a dream—a vision of night, In the falling of deep sleep on men, In slumberings on a bed.
16 Unya iyang gibuksan ang mga igdulungog sa mga katawohan, Ug tak-uman ang ilang pahamatngon
Then He uncovers the ear of men, And seals for their instruction,
17 Aron isalikway niya ang tawo gikan sa iyang tuyo, Ug katagoan niya ang garbo gikan sa tawo;
To turn aside man [from] doing, And He conceals pride from man.
18 Gipugngan niya ang iyang kalag gikan sa gahong, Ug ang iyang kinabuhi gikan sa kamatayon pinaagi sa pinuti.
He keeps back his soul from corruption, And his life from passing away by a dart.
19 Siya gicastigo usab pinaagi sa sakit diha sa ibabaw sa iyang higdaanan, Ug sa kanunay nga pakig-away sa iyang kabukogan;
And he has been reproved With pain on his bed, And the strife of his bones [is] enduring.
20 Busa ang iyang kinabuhi lulud-on sa tinapay, Ug ang iyang kalag sa kalan-on nga labing lamian.
And his life has nauseated bread, And his soul desirable food.
21 Ang iyang unod naut-ut na nga dili na makita; Ug ang iyang kabukogan nga kaniadto dili makita nanikil.
His flesh is consumed from being seen, And his bones are high, they were not seen!
22 Oo, ang iyang kalag nagakahaduol ngadto sa gahong, Ug ang iyang kinabuhi ngadto sa mga manlalaglag.
And his soul draws near to the pit, And his life to those causing death.
23 Kong kaniya anaay usa ka manolonda, Usa ka maghuhubad, usa sa matag-usa ka libo, Sa pagpadayag sa tawo kong unsa ang matarung alang kaniya;
If there is a messenger by him, An interpreter—one of a thousand, To declare for man his uprightness,
24 Nan mapuanguron ang Dios kaniya, ug magaingon: Luwasa siya gikan sa kahulogon sa gahong, Ako nakakaplag ug usa ka lukat.
Then He favors him and says, Ransom him from going down to the pit, I have found an atonement.
25 Ang iyang unod mabag-o labi kay sa unod sa bata: Siya mahabalik sa mga adlaw sa iyang pagkabatan-on.
Fresher [is] his flesh than a child’s, He returns to the days of his youth.
26 Siya magaampo sa Dios, ug siya mahimuot kaniya, Busa magasud-ong siya sa iyang nawong sa kalipay: Ug igauli niya sa tawo ang iyang pagkamatarung.
He makes supplication to God, And He accepts him. And he sees His face with shouting, And He returns to man His righteousness.
27 Siya magaawit sa atubangan sa mga tawo, ug mag-ingon: Ako nakasala, ug gibalit-ad ko ang matarung, Ug kana wala magpulos kanako:
[Then] he looks on men and says, I sinned, and I have perverted uprightness, And it has not been profitable to me.
28 Iyang giluwas ang akong kalag gikan sa kahulogon sa gahong, Ug ang akong kinabuhi makakita sa kahayag.
He has ransomed my soul From going over into the pit, And my life looks on the light.
29 Ania karon, kining tanan nga mga butanga pagabuhaton sa Dios, Sa makaduha, oo, sa makatolo, sa usa ka tawo,
Behold, God works all these, Twice, [even] three times with man,
30 Aron sa pagpahauli sa iyang kalag gikan sa gahong, Aron siya kadan-agan sa kahayag sa mga buhi.
To bring back his soul from the pit, To be enlightened with the light of the living.
31 Timan-i pag-ayo, Oh Job, patalinghugi ako: Humilum ka, ug ako mosulti.
Attend, O Job, listen to me, Keep silent, and I speak.
32 Kong anaay imong igsusulti tubaga ako: Sumulti ka, kay buot ako magpakamatarung kanimo.
If there are words—answer me, Speak, for I have a desire to justify you.
33 Kong dili, magpatalinghug ka kanako: Humilum ka, ug tudloan ko ikaw sa kaalam.
If there are not—listen to me, Keep silent, and I teach you wisdom.”

< Job 33 >