Job 32
1 Busa kining totolo ka tawo minghunong sa pagtubag kang Job, kay matarung man siya sa iyang kaugalingong mga mata.
And his three friends also ceased any longer to answer Job: for Job was righteous before them.
2 Unya misilaub ang kasuko ni Eliu, ang anak nga lalake ni Barachel nga Bucitahanon, sa banay ni Ram: batok kang Job misilaub ang iyang kasuko, kay nagpakamatarung man siya sa iyang kaugalingon labaw sa Dios.
Then Elius the son of Barachiel, the Buzite, of the kindred of Ram, of the country of Ausis, was angered: and he was very angry with Job, because he justified himself before the Lord.
3 Ingon man usab misilaub ang iyang kasuko batok sa totolo niya ka higala, kay sila wala makakita ug tubag, ug hinoon gihukman nila si Job.
And he was also very angry with [his] three friends, because they were not able to return answers to Job, yet set him down for an ungodly man.
4 Karon si Eliu naghulat aron sa pagsulti kang Job, kay sila labing tigulang kay kaniya.
But Elius had forborne to give an answer to Job, because they were older than he.
5 Sa pagtan-aw ni Eliu nga walay tubag gikan sa mga baba niining totolo ka tawo, ang iyang kasuko misilaub.
And Elius saw that there was no answer in the mouth of the three men; and he was angered in his wrath.
6 Ug si Eliu anak nga lalake ni Barachel nga Bucitahanon mitubag ug miingon: Ako batan-on, ug kamo mga tigulang kaayo; Tungod niini ako nagpugong ug wala mangahas sa pagpahayag kaninyo sa akong hunahuna.
And Elius the Buzite the son of Barachiel answered and said, I am younger in age, and you are elder, therefore I kept silence, fearing to declare to you my own knowledge.
7 Ako miingon: Ang mga adlaw maoy mosaysay, Ug ang gidaghanon sa mga tubig motudlo sa kaalam.
And I said, It is not time that speaks, though in many years [men] know wisdom:
8 Apan anaay usa ka espiritu diha sa tawo, Ug ang gininhawa sa Makagagahum nagahatag kanila ug salabutan.
but there is a spirit in mortals; and the inspiration of the Almighty is that which teaches.
9 Ang mga kadagkuan dili mao ang maalam, Dili usab ang mga tigulang maoy makasabut sa justicia.
The long-lived are not wise [as such]; neither do the aged know judgment.
10 Busa nag-ingon ako: Patalinghugi ako ninyo; Ako usab mopahayag kaninyo sa akong hunahuna.
Therefore I said, Hear me, and I will tell you what I know.
11 Ania karon, ako nagpaabut sa inyong mga pulong, Ako nagpatalinghug sa inyong mga pangatarungan, Samtang nga kamo nagpangita kong unsa ang arang ikasaysay.
Listen to my words; for I will speak in your hearing, until you shall have tried [the matter] with words:
12 Oo, ako nagtambag kaninyo, Ug, ania karon, walay usa nga nakalukmay kang Job, Kun wala kaninyo ing nakatubag sa iyang mga pulong.
and I shall understand as far as you; and, behold, there was no one of you that answered Job his words in argument,
13 Bantayi ninyo aron kamo dili magaingon: Nakaplagan namo ang kaalam; Ang Dios mao ang makakaplag kaniya, dili ang tawo:
lest you should say, We have found that we have added wisdom to the Lord.
14 Kay wala niya ipatumong batok kanako ang iyang mga pulong; Dili usab ako motubag kaniya nianang inyong mga pakigpulong.
And you have commissioned a man to speak such words.
15 Sila nanghitingala, wala na sila manubag: Sila walay usa ka pulong nga ikasulti.
They were afraid, they answered no longer; they gave up their speaking.
16 Ug magapaabut ba ako tungod kay sila dili manulti, Tungod kay sila nanagtindog, ug dili na manubag?
I waited, (for I had not spoken, ) because they stood still, they answered not.
17 Ako usab motubag sa akong bahin, Ako usab mopahayag sa akong hunahuna.
And Elius continued, and said, I will again speak,
18 Kay ako puno sa mga igsusulti; Ang espiritu nga ania kanako nagpugos kanako.
for I am full of words, for the spirit of my belly destroys me.
19 Ania karon, ang akong dughan ingon sa vino nga walay hulongawan; Ingon sa bag-ong panit nga sulodlan sa vino nga hapit na mobuto.
And my belly is as a skin of sweet wine, bound up [and] ready to burst; or as a brazier's laboring bellows.
20 Ako mosulti, aron ako makaginhawa; Buksan ko ang akong mga ngabil ug motubag.
I will speak, that I may open my lips and relieve myself.
21 Ipakilooy ko kaninyo, nga wala untay tawo nga akong palabihon kay kang bisan kinsa; Ni mohatag ako ug mga ngalang maulo-ulohon.
For truly I will not be awed because of man, nor indeed will I be confounded before a mortal.
22 Kay ako dili maantigong mohatag ug mga ngalang maulo-ulohon; Tingali hinoon ang akong magbubuhat magkuha kanako sa madali.
For I know not how to respect persons: and if otherwise, even the moths would eat me.
