Job 31

1 Ako nakigsaad sa akong mga mata; Nan unsaon ko man ang pagsud-ong sa usa ka ulay?

I made a covenant with mine eyes; How then could I gaze upon a maid?

2 Kay unsaon man ang bahin nga gikan sa Dios sa kahitas-an, Ug ang panulondon gikan sa Makagagahum nga atua sa itaas?

For what is the portion appointed by God from above, And the inheritance allotted by the Almighty from on high?

3 Dili ba kagul-anan alang sa mga dili matarung, Ug kadautan alang sa mga malinapason?

Is not destruction for the wicked, And ruin for the workers of iniquity?

4 Wala ba siya magasud-ong sa Ug magaihap sa akong tanan nga mga lakang?

Doth He not see my ways, And number all my steps?

5 Kong ako naglakaw sa kabakakan, Ug ang akong tiil nahamalintak sa limbong

If I have walked with falsehood, And if my foot hath hasted to deceit,

6 (Ipatimbang ako sa usa ka maayong timbangan, Aron ang Dios masayud sa katul-id sa akong kasingkasing);

Let him weigh me in an even balance; Yea, let God know my integrity!

7 Kong ang akong lakang mingtipas sa dalan, Ug ang akong kasingkasing nagasunod sa akong mga mata, Ug kong aniay buling nga nahitapot sa akong mga kamot:

If my steps have turned aside from the way, And my heart gone after mine eyes, Or if any stain hath cleaved to my hand,

8 Nan papugasa ako, ug lain ang pakan-a, Oo, ipaibut ang abut sa akong uma.

Then I may sow, and another eat; And what I plant, may it be rooted up!

9 Kong ang akong kasingkasing nahaylo sa lain nga babaye, Ug ako nakaghulat sa pultahan sa akong isigkatawo;

If my heart hath been enticed by a woman, Or if I have watched at my neighbor's door,

10 Nan ang akong asawa pagalinga ngadto sa uban, Ug pasagdi nga ang uban managyukbo kaniya.

Then let my wife grind for another, And let other men lie with her!

11 Kay kana usa ka sala nga makalilisang; Oo, usa ka paglapas nga angayng pagasilotan sa mga maghuhukom:

For this were a heinous crime, Even a transgression to be punished by the judges;

12 Kay mao kanay usa ka kalayo nga magasunog hangtud sa Pagkalaglag, Ug arang makag-ibut sa tibook nakong abut.

Yea, it were a fire that would consume to destruction, And root out all my increase.

13 Kong ako nakagtamay sa katungod sa akong binatonang lalake ug binatonang babaye, Sa diha nga sila mingsupak kanako;

If I have refused justice to my man-servant or maid-servant, When they had a controversy with me,

14 Unsa man unya ang akong buhaton sa diha nga mobangon ang Dios? Ug sa diha nga siya modu-aw, unsa man ang akong itubag kaniya?

Then what shall I do when God riseth up? And when he visiteth, what shall I answer him?

15 Wala ba magbuhat usab kaniya ang nagbuhat kanako diha sa tagoangkan? Wala ba kaming duha himoa sa sulod sa tagoangkan?

Did not He that made me in the womb make him? Did not one fashion us in the womb?

16 Kong ang kabus gidid-an ko sa ilang gikinahanglan, Kun gikawang ko ang mga mata sa balo nga babaye,

If I have refused the poor their desire, And caused the eyes of the widow to fail;

17 Kun ako lamang usara ang nagakaon sa akong hungit, Ug ang mga ilo wala makatilaw niana

If I have eaten my morsel alone, And the fatherless hath not partaken of it;

18 (Dili, sukad sa akong pagkabatan-on siya nagatubo uban kanako nga ingon ako sa amahan niya, Ug ako nagmatoto sa balong babaye sukad pa sa tagoangkan sa akong inahan);

(Nay, from my youth he grew up with me as with a father, And I have helped the widow from my mother's womb; )

19 Kong dinhay bisan kinsa nga nakit-an nako nga namatay tungod sa pagkawalay bisti, Kun ang hangul walay saput;

If I have seen any one perishing for want of clothing, Or any poor man without covering;

20 Kong ang iyang hawak wala magpanalangin kanako, Ug kong siya wala kainiti tungod sa balhibo sa akong carnero;

If his loins have not blessed me, And he hath not been warmed with the fleece of my sheep;

21 Kong gibakyaw ko ang akong kamot batok sa mga ilo, Tungod kay nakita ko ang akong magtatabang diha sa ganghaan:

If I have shaken my hand against the fatherless, Because I saw my help in the gate, —

22 Nan ipatagak ang akong abaga gikan sa balikhaw, Ug ang akong bukton maputol unta gikan sa bukog.

Then may my shoulder fill from its blade, And my fore-arm be broken from its bone!

23 Kay ang kagul-anan gikan sa Dios makapahadlok kanako, Ug tungod sa iyang pagkahalangdon ako dili makabuhat bisan unsa.

For destruction from God was a terror to me, And before his majesty I could do nothing.

24 Kong ang bulawan maoy gihimo ko nga akong paglaum, Ug giingon ko ang bulawang lunsay: Ikaw mao man ang akong pagsalig;

If I have made gold my trust, Or said to the fine gold, Thou art my confidence;

25 Kong ako nagkasadya tungod kay daghan ang akong bahandi, Ug tungod kay daku ang natigum sa akong kamot;

If I have rejoiced, because my wealth was great, And my hand had found abundance;

26 Kong nakita ko ang adlaw sa diha nga kana minghayag, Kun ang bulan nga nagpanaw sa kadan-ag,

If I have beheld the sun in his splendor, Or the moon advancing in brightness,

27 Ug ang akong kasingkasing nahaylo sa tago, Ug ang akong baba mihalok sa akong kamot:

And my heart hath been secretly enticed, And my mouth hath kissed my hand,

28 Kini usab maoy usa ka sala nga pagasilotan sa mga maghuhukom; Kay igalimod ko unta ang Dios nga atua sa itaas.

This also were a crime to be punished by the judge; For I should have denied the God who is above.

29 Kong gikalipay ko ang pagkalaglag niadtong nagdumot kanako, Kun nagpahataas ako sa akong kaugalingon sa diha nga siya hingkaplagan sa kadautan:

If I have rejoiced at the destruction of him that hated me, And exulted when evil came upon him;

30 (Oo, wala ko pasagdi ang akong baba nga makasala Sa pagpangayo sa iyang kinabuhi uban ang usa ka panghimaraut);

(Nay, I have not suffered my mouth to sin, By asking with curses his life; )

31 Kong ang mga tawo sa akong balong-balong wala manag-ingon: Kinsay makakita ug mausa nga wala mabusog sa iyang makaon?

If the men of my tent have not exclaimed, “Who is there that hath not been satisfied with his meat?”

32 (Ang dumuloong wala makapuyo sa dalan; Apan gibuksan ko ang akong mga pultahan alang sa lumalangyaw);

The stranger did not lodge in the street; I opened my doors to the traveller.

33 Kong ingon kang Adam ako nagtabon sa akong mga kalapasan, Sa pagtago sa akong sala sulod sa akong dughan,

Have I, after the manner of men, hidden my transgression, Concealing my iniquity in my bosom,

34 Tungod kay nahadlok ako sa daku nga panon sa katawohan, Ug kay nakapalisang kanako ang pagtamay sa mga kabanayan, Busa ako naghilum ug wala gumala sa akong pultahan,

Then let me be confounded before the great multitude! Let the contempt of families cover me with shame! Yea, let me keep silence! let me never appear abroad!

35 Oh, nga ania untay usa nga magpatalinghug kanako? (Ania karon, ania ang akong timaan, patubaga kanako ang Makagagahum) Ug nga ania unta kanako ang sumbong nga gisulat sa akong kabatok!

O that there were one who would hear me! Behold my signature! let the Almighty answer me. And let mine adversary write down his charge!

36 Sa pagkamatuod akong pas-anon kana unta sa akong abaga; Ibugkos ko kana kanako ingon sa usa ka purongpurong:

Truly I would wear it upon my shoulder; I would bind it upon me as a crown.

37 Kaniya akong ipahayag unta ang gidaghanon sa akong mga lakang; Ingon sa usa ka principe, siya pagaduolon ko.

I would disclose to him all my steps; I would approach him like a prince.

38 Kong ang akong yuta nagasinggit batok kanako, Ug ang mga tudling niana managdungan sa pagpanghilak;

If my land cry out against me, And its furrows bewail together;

39 Kong gikaon ko ang mga bunga niana sa walay bayad, Kun gipildi ko ang kinabuhi sa mga tag-iya niana:

If I have eaten of its fruits without payment, And wrung out the life of its owners,

40 Kasampinitan ang patugka ilis sa trigo, Ug kogon ilis sa cebada. Natapus ang mga pulong ni Job.

Let thorns grow up instead of wheat, And noxious weeds instead of barley. The words of Job are ended.