< Job 31 >

1 Ako nakigsaad sa akong mga mata; Nan unsaon ko man ang pagsud-ong sa usa ka ulay?
A covenant had I made with my eyes: how then should I fix my look on a virgin?
2 Kay unsaon man ang bahin nga gikan sa Dios sa kahitas-an, Ug ang panulondon gikan sa Makagagahum nga atua sa itaas?
And what then would have been my portion of God from above? and what lot of the Almighty from on high?
3 Dili ba kagul-anan alang sa mga dili matarung, Ug kadautan alang sa mga malinapason?
Is not calamity [ready] for the unjust? and misfortune for the wrong-doers?
4 Wala ba siya magasud-ong sa Ug magaihap sa akong tanan nga mga lakang?
Behold, he truly seeth my ways, and numbereth all my steps;
5 Kong ako naglakaw sa kabakakan, Ug ang akong tiil nahamalintak sa limbong
[And knoweth] whether I have walked with vain desires, or if my foot hath hastened after deceit.
6 (Ipatimbang ako sa usa ka maayong timbangan, Aron ang Dios masayud sa katul-id sa akong kasingkasing);
Let him weigh me then in a righteous balance, and let God acknowledge my integrity,
7 Kong ang akong lakang mingtipas sa dalan, Ug ang akong kasingkasing nagasunod sa akong mga mata, Ug kong aniay buling nga nahitapot sa akong mga kamot:
If my step have turned aside from the [proper] way, and my heart have walked after my eyes, and if any blemish have cleaved to my hands:
8 Nan papugasa ako, ug lain ang pakan-a, Oo, ipaibut ang abut sa akong uma.
Then let me sow, and let another eat; and let what I have growing be rooted out.
9 Kong ang akong kasingkasing nahaylo sa lain nga babaye, Ug ako nakaghulat sa pultahan sa akong isigkatawo;
If my heart have been beguiled toward a woman, or if I have lain in wait at my neighbor's door:
10 Nan ang akong asawa pagalinga ngadto sa uban, Ug pasagdi nga ang uban managyukbo kaniya.
Then may my wife labor at the mill for another, and may strangers ill-use her;
11 Kay kana usa ka sala nga makalilisang; Oo, usa ka paglapas nga angayng pagasilotan sa mga maghuhukom:
For this would be incest; yea, it would be an iniquity [to be punished by] the judges;
12 Kay mao kanay usa ka kalayo nga magasunog hangtud sa Pagkalaglag, Ug arang makag-ibut sa tibook nakong abut.
For it would be a fire that consumeth down to the place of corruption, and would root out all my products.
13 Kong ako nakagtamay sa katungod sa akong binatonang lalake ug binatonang babaye, Sa diha nga sila mingsupak kanako;
If ever I cast aside the justice due to my man-servant and my maid-servant, when they contended with me:
14 Unsa man unya ang akong buhaton sa diha nga mobangon ang Dios? Ug sa diha nga siya modu-aw, unsa man ang akong itubag kaniya?
What then could I do when God should rise up? and when he should investigate, what could I answer him?
15 Wala ba magbuhat usab kaniya ang nagbuhat kanako diha sa tagoangkan? Wala ba kaming duha himoa sa sulod sa tagoangkan?
Did not he that made me make him born or a woman? and did not the same one fashion us in the womb?
16 Kong ang kabus gidid-an ko sa ilang gikinahanglan, Kun gikawang ko ang mga mata sa balo nga babaye,
If ever I denied the wish of the indigent, or ever allowed the eyes of the widow to fall [in vain hopes];
17 Kun ako lamang usara ang nagakaon sa akong hungit, Ug ang mga ilo wala makatilaw niana
Or if ever I ate my bread by myself alone, and the fatherless did not eat thereof;
18 (Dili, sukad sa akong pagkabatan-on siya nagatubo uban kanako nga ingon ako sa amahan niya, Ug ako nagmatoto sa balong babaye sukad pa sa tagoangkan sa akong inahan);
(For from my youth he was brought up with me, as though we were of one father, and I have guided her [as though she was sprung] from my mother's womb; )
19 Kong dinhay bisan kinsa nga nakit-an nako nga namatay tungod sa pagkawalay bisti, Kun ang hangul walay saput;
If ever I saw any one perishing for want of clothing, or the needy without covering:
20 Kong ang iyang hawak wala magpanalangin kanako, Ug kong siya wala kainiti tungod sa balhibo sa akong carnero;
If his loins have not blessed me, and if he have not been warmed with the fleece of my sheep;
21 Kong gibakyaw ko ang akong kamot batok sa mga ilo, Tungod kay nakita ko ang akong magtatabang diha sa ganghaan:
If I have swung my hand against the fatherless, because I saw in the gate those that would help me:
22 Nan ipatagak ang akong abaga gikan sa balikhaw, Ug ang akong bukton maputol unta gikan sa bukog.
Then may my shoulder fall from my shoulder-blade, and my arm be broken from the channel-bone;
23 Kay ang kagul-anan gikan sa Dios makapahadlok kanako, Ug tungod sa iyang pagkahalangdon ako dili makabuhat bisan unsa.
For dreaded by me was the calamitous punishment of God, and against his highness I can accomplish nothing.
24 Kong ang bulawan maoy gihimo ko nga akong paglaum, Ug giingon ko ang bulawang lunsay: Ikaw mao man ang akong pagsalig;
If I have made gold my confidence, or have said to the fine gold, Thou art my trust:
25 Kong ako nagkasadya tungod kay daghan ang akong bahandi, Ug tungod kay daku ang natigum sa akong kamot;
If ever I rejoiced because my wealth was abundant, and because my hand had gotten much;
26 Kong nakita ko ang adlaw sa diha nga kana minghayag, Kun ang bulan nga nagpanaw sa kadan-ag,
If ever I looked at the light [of the sun] when he shone brightly and on the moon walking in splendor:
27 Ug ang akong kasingkasing nahaylo sa tago, Ug ang akong baba mihalok sa akong kamot:
And my heart became misled in secret, and my hand kissed my mouth:
28 Kini usab maoy usa ka sala nga pagasilotan sa mga maghuhukom; Kay igalimod ko unta ang Dios nga atua sa itaas.
This also were an iniquity to be punished by the judge; for thus would I have denied the God that is above.
29 Kong gikalipay ko ang pagkalaglag niadtong nagdumot kanako, Kun nagpahataas ako sa akong kaugalingon sa diha nga siya hingkaplagan sa kadautan:
If ever I rejoiced at the downfall of him that hated me, or was elated when evil befell him; —
30 (Oo, wala ko pasagdi ang akong baba nga makasala Sa pagpangayo sa iyang kinabuhi uban ang usa ka panghimaraut);
But I suffered not my mouth to sin by denouncing with a curse his soul: —
31 Kong ang mga tawo sa akong balong-balong wala manag-ingon: Kinsay makakita ug mausa nga wala mabusog sa iyang makaon?
If the men of my tent said not, Oh is there one that is not satisfied of his flesh; —
32 (Ang dumuloong wala makapuyo sa dalan; Apan gibuksan ko ang akong mga pultahan alang sa lumalangyaw);
In the street a stranger had not to lodge; my doors I held open to the roadside;
33 Kong ingon kang Adam ako nagtabon sa akong mga kalapasan, Sa pagtago sa akong sala sulod sa akong dughan,
If I covered up my transgressions like a common man, by hiding in my bosom my iniquity;
34 Tungod kay nahadlok ako sa daku nga panon sa katawohan, Ug kay nakapalisang kanako ang pagtamay sa mga kabanayan, Busa ako naghilum ug wala gumala sa akong pultahan,
Because I dreaded the great multitude, or because the contempt of families did terrify me, so that I kept silence, and dared not to go out of the door; —
35 Oh, nga ania untay usa nga magpatalinghug kanako? (Ania karon, ania ang akong timaan, patubaga kanako ang Makagagahum) Ug nga ania unta kanako ang sumbong nga gisulat sa akong kabatok!
Oh who will bring me one that would hear me! behold, here is my plea; may the Almighty answer me; and any record which my opponent may have written, —
36 Sa pagkamatuod akong pas-anon kana unta sa akong abaga; Ibugkos ko kana kanako ingon sa usa ka purongpurong:
Surely upon my shoulder would I carry it: I would bind it as a crown unto me.
37 Kaniya akong ipahayag unta ang gidaghanon sa akong mga lakang; Ingon sa usa ka principe, siya pagaduolon ko.
The number of my steps would I tell him: as [to] a prince would I go near unto him.—
38 Kong ang akong yuta nagasinggit batok kanako, Ug ang mga tudling niana managdungan sa pagpanghilak;
If my land ever cried out because of me, or if its furrows wept together;
39 Kong gikaon ko ang mga bunga niana sa walay bayad, Kun gipildi ko ang kinabuhi sa mga tag-iya niana:
If I ever consumed its strength without payment, or caused the soul of its owners to grieve:
40 Kasampinitan ang patugka ilis sa trigo, Ug kogon ilis sa cebada. Natapus ang mga pulong ni Job.
Then may instead of wheat, thorns come forth, and instead of barley, cockle. (Here end the words of Job.)

< Job 31 >