Job 31

1 Ako nakigsaad sa akong mga mata; Nan unsaon ko man ang pagsud-ong sa usa ka ulay?

I made a covenant with my eyes, that I would not so much as think upon a virgin.

2 Kay unsaon man ang bahin nga gikan sa Dios sa kahitas-an, Ug ang panulondon gikan sa Makagagahum nga atua sa itaas?

For what part should God from above have in me, and what inheritance the Almighty from on high?

3 Dili ba kagul-anan alang sa mga dili matarung, Ug kadautan alang sa mga malinapason?

Is not destruction to the wicked, and aversion to them that work iniquity?

4 Wala ba siya magasud-ong sa Ug magaihap sa akong tanan nga mga lakang?

Doth not he consider my ways, and number all my steps?

5 Kong ako naglakaw sa kabakakan, Ug ang akong tiil nahamalintak sa limbong

If I have walked in vanity, and my foot hath made haste to deceit:

6 (Ipatimbang ako sa usa ka maayong timbangan, Aron ang Dios masayud sa katul-id sa akong kasingkasing);

Let him weigh me in a just balance, and let God know my simplicity.

7 Kong ang akong lakang mingtipas sa dalan, Ug ang akong kasingkasing nagasunod sa akong mga mata, Ug kong aniay buling nga nahitapot sa akong mga kamot:

If my step hath turned out of the way, and if my heart hath followed my eyes, and if a spot hath cleaved to my hands:

8 Nan papugasa ako, ug lain ang pakan-a, Oo, ipaibut ang abut sa akong uma.

Then let me sow and let another eat: and let my offspring be rooted out.

9 Kong ang akong kasingkasing nahaylo sa lain nga babaye, Ug ako nakaghulat sa pultahan sa akong isigkatawo;

If my heart hath been deceived upon a woman, and if I have laid wait at my friend’s door:

10 Nan ang akong asawa pagalinga ngadto sa uban, Ug pasagdi nga ang uban managyukbo kaniya.

Let my wife be the harlot of another, and let other men lie with her.

11 Kay kana usa ka sala nga makalilisang; Oo, usa ka paglapas nga angayng pagasilotan sa mga maghuhukom:

For this is a heinous crime, and a most grievous iniquity.

12 Kay mao kanay usa ka kalayo nga magasunog hangtud sa Pagkalaglag, Ug arang makag-ibut sa tibook nakong abut.

It is a fire that devoureth even to destruction, and rooteth up all things that spring.

13 Kong ako nakagtamay sa katungod sa akong binatonang lalake ug binatonang babaye, Sa diha nga sila mingsupak kanako;

If I have despised to abide judgment with my manservant, or my maidservant, when they had any controversy against me:

14 Unsa man unya ang akong buhaton sa diha nga mobangon ang Dios? Ug sa diha nga siya modu-aw, unsa man ang akong itubag kaniya?

For what shall I do when God shall rise to judge? and when he shall examine, what shall I answer him?

15 Wala ba magbuhat usab kaniya ang nagbuhat kanako diha sa tagoangkan? Wala ba kaming duha himoa sa sulod sa tagoangkan?

Did not he that made me in the womb make him also: and did not one and the same form me in the womb?

16 Kong ang kabus gidid-an ko sa ilang gikinahanglan, Kun gikawang ko ang mga mata sa balo nga babaye,

If I have denied to the poor what they desired, and have made the eyes of the widow wait:

17 Kun ako lamang usara ang nagakaon sa akong hungit, Ug ang mga ilo wala makatilaw niana

If I have eaten my morsel alone, and the fatherless hath not eaten thereof:

18 (Dili, sukad sa akong pagkabatan-on siya nagatubo uban kanako nga ingon ako sa amahan niya, Ug ako nagmatoto sa balong babaye sukad pa sa tagoangkan sa akong inahan);

(For from my infancy mercy grew up with me: and it came out with me from my mother’s womb: )

19 Kong dinhay bisan kinsa nga nakit-an nako nga namatay tungod sa pagkawalay bisti, Kun ang hangul walay saput;

If I have despised him that was perishing for want of clothing, and the poor man that had no covering:

20 Kong ang iyang hawak wala magpanalangin kanako, Ug kong siya wala kainiti tungod sa balhibo sa akong carnero;

If his sides have not blessed me, and if he were not warmed with the fleece of my sheep:

21 Kong gibakyaw ko ang akong kamot batok sa mga ilo, Tungod kay nakita ko ang akong magtatabang diha sa ganghaan:

If I have lifted up my hand against the fatherless, even when I saw myself superior in the gate:

22 Nan ipatagak ang akong abaga gikan sa balikhaw, Ug ang akong bukton maputol unta gikan sa bukog.

Let my shoulder fall from its joint, and let my arm with its bones be broken.

23 Kay ang kagul-anan gikan sa Dios makapahadlok kanako, Ug tungod sa iyang pagkahalangdon ako dili makabuhat bisan unsa.

For I have always feared God as waves swelling over me, and his weight I was not able to bear.

24 Kong ang bulawan maoy gihimo ko nga akong paglaum, Ug giingon ko ang bulawang lunsay: Ikaw mao man ang akong pagsalig;

If I have thought gold my strength, and have said to fine gold: My confidence:

25 Kong ako nagkasadya tungod kay daghan ang akong bahandi, Ug tungod kay daku ang natigum sa akong kamot;

If I have rejoiced over my great riches, and because my hand had gotten much.

26 Kong nakita ko ang adlaw sa diha nga kana minghayag, Kun ang bulan nga nagpanaw sa kadan-ag,

If I beheld the sun when it shined, and the moon going in brightness:

27 Ug ang akong kasingkasing nahaylo sa tago, Ug ang akong baba mihalok sa akong kamot:

And my heart in secret hath rejoiced, and I have kissed my hand with my mouth:

28 Kini usab maoy usa ka sala nga pagasilotan sa mga maghuhukom; Kay igalimod ko unta ang Dios nga atua sa itaas.

Which is a very great iniquity, and a denial against the most high God.

29 Kong gikalipay ko ang pagkalaglag niadtong nagdumot kanako, Kun nagpahataas ako sa akong kaugalingon sa diha nga siya hingkaplagan sa kadautan:

If I have been glad at the downfall of him that hated me, and have rejoiced that evil had found him.

30 (Oo, wala ko pasagdi ang akong baba nga makasala Sa pagpangayo sa iyang kinabuhi uban ang usa ka panghimaraut);

For I have not given my mouth to sin, by wishing a curse to his soul.

31 Kong ang mga tawo sa akong balong-balong wala manag-ingon: Kinsay makakita ug mausa nga wala mabusog sa iyang makaon?

If the men of my tabernacle have not said: Who will give us of his flesh that we may be filled?

32 (Ang dumuloong wala makapuyo sa dalan; Apan gibuksan ko ang akong mga pultahan alang sa lumalangyaw);

The stranger did not stay without, my door was open to the traveller.

33 Kong ingon kang Adam ako nagtabon sa akong mga kalapasan, Sa pagtago sa akong sala sulod sa akong dughan,

If as a man I have hid my sin, and have concealed my iniquity in my bosom.

34 Tungod kay nahadlok ako sa daku nga panon sa katawohan, Ug kay nakapalisang kanako ang pagtamay sa mga kabanayan, Busa ako naghilum ug wala gumala sa akong pultahan,

If I have been afraid at a very great multitude, and the contempt of kinsmen hath terrified me: and I have not rather held my peace, and not gone out of the door.

35 Oh, nga ania untay usa nga magpatalinghug kanako? (Ania karon, ania ang akong timaan, patubaga kanako ang Makagagahum) Ug nga ania unta kanako ang sumbong nga gisulat sa akong kabatok!

Who would grant me a hearer, that the Almighty may hear my desire; and that he himself that judgeth would write a book,

36 Sa pagkamatuod akong pas-anon kana unta sa akong abaga; Ibugkos ko kana kanako ingon sa usa ka purongpurong:

That I may carry it on my shoulder, and put it about me as a crown?

37 Kaniya akong ipahayag unta ang gidaghanon sa akong mga lakang; Ingon sa usa ka principe, siya pagaduolon ko.

At every step of mine I would pronounce it, and offer it as to a prince.

38 Kong ang akong yuta nagasinggit batok kanako, Ug ang mga tudling niana managdungan sa pagpanghilak;

If my land cry against me, and with it the furrows thereof mourn:

39 Kong gikaon ko ang mga bunga niana sa walay bayad, Kun gipildi ko ang kinabuhi sa mga tag-iya niana:

If I have eaten the fruits thereof without money, and have afflicted the soul of the tillers thereof:

40 Kasampinitan ang patugka ilis sa trigo, Ug kogon ilis sa cebada. Natapus ang mga pulong ni Job.

Let thistles grow up to me instead of wheat, and thorns instead of barley.