Job 31

1 Ako nakigsaad sa akong mga mata; Nan unsaon ko man ang pagsud-ong sa usa ka ulay?

I made a covenant with mine eyes, and I will not think upon a virgin.

2 Kay unsaon man ang bahin nga gikan sa Dios sa kahitas-an, Ug ang panulondon gikan sa Makagagahum nga atua sa itaas?

Now what portion has God given from above? and is there an inheritance [given] of the Mighty One from the highest?

3 Dili ba kagul-anan alang sa mga dili matarung, Ug kadautan alang sa mga malinapason?

Alas! destruction to the unrighteous, and rejection to them that do iniquity.

4 Wala ba siya magasud-ong sa Ug magaihap sa akong tanan nga mga lakang?

Will he not see my way, and number all my steps?

5 Kong ako naglakaw sa kabakakan, Ug ang akong tiil nahamalintak sa limbong

But if I had gone with scorners, and if too my foot has hasted to deceit:

6 (Ipatimbang ako sa usa ka maayong timbangan, Aron ang Dios masayud sa katul-id sa akong kasingkasing);

(for I am weighed in a just balance, and the Lord knows my innocence: )

7 Kong ang akong lakang mingtipas sa dalan, Ug ang akong kasingkasing nagasunod sa akong mga mata, Ug kong aniay buling nga nahitapot sa akong mga kamot:

if my foot has turned aside out of the way, or if mine heart has followed mine eye, and if too I have touched gifts with my hands;

8 Nan papugasa ako, ug lain ang pakan-a, Oo, ipaibut ang abut sa akong uma.

then let me sow, and let others eat; and let me be uprooted on the earth.

9 Kong ang akong kasingkasing nahaylo sa lain nga babaye, Ug ako nakaghulat sa pultahan sa akong isigkatawo;

If my heart has gone forth after another man's wife, and if I laid wait at her doors;

10 Nan ang akong asawa pagalinga ngadto sa uban, Ug pasagdi nga ang uban managyukbo kaniya.

then let my wife also please another, and let my children be brought low.

11 Kay kana usa ka sala nga makalilisang; Oo, usa ka paglapas nga angayng pagasilotan sa mga maghuhukom:

For the rage of anger is not to be controlled, [in the case] of defiling [another] man's wife.

12 Kay mao kanay usa ka kalayo nga magasunog hangtud sa Pagkalaglag, Ug arang makag-ibut sa tibook nakong abut.

For it is a fire burning on every side, and whoever it attacks, it utterly destroys.

13 Kong ako nakagtamay sa katungod sa akong binatonang lalake ug binatonang babaye, Sa diha nga sila mingsupak kanako;

And if too I despised the judgement of my servant or [my] handmaid, when they pleaded with me;

14 Unsa man unya ang akong buhaton sa diha nga mobangon ang Dios? Ug sa diha nga siya modu-aw, unsa man ang akong itubag kaniya?

what then shall I do if the Lord should try me? and if also he should at all visit me, can I make an answer?

15 Wala ba magbuhat usab kaniya ang nagbuhat kanako diha sa tagoangkan? Wala ba kaming duha himoa sa sulod sa tagoangkan?

Were not they too formed as I also was formed in the womb? yes, we were formed in the same womb.

16 Kong ang kabus gidid-an ko sa ilang gikinahanglan, Kun gikawang ko ang mga mata sa balo nga babaye,

But the helpless missed not whatever need they had, and I did not cause the eye of the widow to fail.

17 Kun ako lamang usara ang nagakaon sa akong hungit, Ug ang mga ilo wala makatilaw niana

And if too I ate my morsel alone, and did not impart [of it] to the orphan;

18 (Dili, sukad sa akong pagkabatan-on siya nagatubo uban kanako nga ingon ako sa amahan niya, Ug ako nagmatoto sa balong babaye sukad pa sa tagoangkan sa akong inahan);

(for I nourished [them] as a father from my youth and guided [them] from my mother's womb.)

19 Kong dinhay bisan kinsa nga nakit-an nako nga namatay tungod sa pagkawalay bisti, Kun ang hangul walay saput;

And if too I overlooked the naked as he was perishing, and did not clothe him;

20 Kong ang iyang hawak wala magpanalangin kanako, Ug kong siya wala kainiti tungod sa balhibo sa akong carnero;

and if the poor did not bless me, and their shoulders were [not] warmed with the fleece of my lambs;

21 Kong gibakyaw ko ang akong kamot batok sa mga ilo, Tungod kay nakita ko ang akong magtatabang diha sa ganghaan:

if I lifted my hand against an orphan, trusting that my strength was far superior [to his]:

22 Nan ipatagak ang akong abaga gikan sa balikhaw, Ug ang akong bukton maputol unta gikan sa bukog.

let them my shoulder start from the blade-bone, and my arm be crushed off from the elbow.

23 Kay ang kagul-anan gikan sa Dios makapahadlok kanako, Ug tungod sa iyang pagkahalangdon ako dili makabuhat bisan unsa.

For the fear of the Lord constrained me, and I can’t bear up by reason of his burden.

24 Kong ang bulawan maoy gihimo ko nga akong paglaum, Ug giingon ko ang bulawang lunsay: Ikaw mao man ang akong pagsalig;

If I made gold my treasure, and if too I trusted the precious stone;

25 Kong ako nagkasadya tungod kay daghan ang akong bahandi, Ug tungod kay daku ang natigum sa akong kamot;

and if too I rejoiced when my wealth was abundant, and if too I laid my hand on innumerable [treasures]:

26 Kong nakita ko ang adlaw sa diha nga kana minghayag, Kun ang bulan nga nagpanaw sa kadan-ag,

(do we not see the shining sun eclipsed, and the moon waning? for they have not [power to continue]: )

27 Ug ang akong kasingkasing nahaylo sa tago, Ug ang akong baba mihalok sa akong kamot:

and if my heart was secretly deceived, and if I have laid my hand upon my mouth and kissed it:

28 Kini usab maoy usa ka sala nga pagasilotan sa mga maghuhukom; Kay igalimod ko unta ang Dios nga atua sa itaas.

let this also then be reckoned to me as the greatest iniquity: for I [should] have lied against the Lord Most High.

29 Kong gikalipay ko ang pagkalaglag niadtong nagdumot kanako, Kun nagpahataas ako sa akong kaugalingon sa diha nga siya hingkaplagan sa kadautan:

And if too I was glad at the fall of mine enemies, and mine heart said, Aha!

30 (Oo, wala ko pasagdi ang akong baba nga makasala Sa pagpangayo sa iyang kinabuhi uban ang usa ka panghimaraut);

let then mine ear hear my curse, and let me be a byword amongst my people in my affliction.

31 Kong ang mga tawo sa akong balong-balong wala manag-ingon: Kinsay makakita ug mausa nga wala mabusog sa iyang makaon?

And if too my handmaids have often said, Oh that we might be satisfied with his flesh; (whereas I was very kind:

32 (Ang dumuloong wala makapuyo sa dalan; Apan gibuksan ko ang akong mga pultahan alang sa lumalangyaw);

for the stranger did not lodge without, and my door was opened to every one that came: )

33 Kong ingon kang Adam ako nagtabon sa akong mga kalapasan, Sa pagtago sa akong sala sulod sa akong dughan,

or if too having sinned unintentionally, I hid my sin;

34 Tungod kay nahadlok ako sa daku nga panon sa katawohan, Ug kay nakapalisang kanako ang pagtamay sa mga kabanayan, Busa ako naghilum ug wala gumala sa akong pultahan,

(for I did not stand in awe of a great multitude, so as not to declare boldly before them: ) and if too I permitted a poor man to go out of my door with an empty bosom:

35 Oh, nga ania untay usa nga magpatalinghug kanako? (Ania karon, ania ang akong timaan, patubaga kanako ang Makagagahum) Ug nga ania unta kanako ang sumbong nga gisulat sa akong kabatok!

(Oh that I had a hearer, ) and if I had not feared the hand of the Lord; and [as to] the written charge which I had against any one,

36 Sa pagkamatuod akong pas-anon kana unta sa akong abaga; Ibugkos ko kana kanako ingon sa usa ka purongpurong:

I would place [it] as a chaplet on my shoulders, and read it.

37 Kaniya akong ipahayag unta ang gidaghanon sa akong mga lakang; Ingon sa usa ka principe, siya pagaduolon ko.

And if I did not read it and return it, having taken nothing from the debtor:

38 Kong ang akong yuta nagasinggit batok kanako, Ug ang mga tudling niana managdungan sa pagpanghilak;

If at any time the land groaned against me, and if its furrows mourned together;

39 Kong gikaon ko ang mga bunga niana sa walay bayad, Kun gipildi ko ang kinabuhi sa mga tag-iya niana:

and if I ate its strength alone without price, and if I too grieved the heart of the owner of the soil, by taking [anything] from [him]:

40 Kasampinitan ang patugka ilis sa trigo, Ug kogon ilis sa cebada. Natapus ang mga pulong ni Job.

then let the nettle come up to me instead of wheat, and a bramble instead of barley. And Job ceased speaking.