Job 3
1 Sa tapus niini mibungat si Job sa iyang baba, ug gipanghimaraut ang iyang adlaw.
After this Job began speaking, cursing the day of his birth.
2 Ug si Job mitubag ug miingon:
He said,
3 Wagtanga ang adlaw nga akong gikatawohan, Ug ang gabii nga miingon: Adunay usa ka bata nga lalake nga gipanamkon.
“Wipe out the day I was born, and the night when it was announced that a boy had been conceived.
4 Ngitngita kanang adlawa; Ayaw ipapangita kana sa Dios ka kahitas-an, Ni pagpasidlakon ang kahayag sa ibabaw niana.
Turn that day to darkness. God above should not remember it. Don't let light shine on it.
5 Pasagdi ang kangitngit ug ang landong sa kamatayon sa pag-angkon niana nga ilang kaugalingon; Ang panganod papuy-a sa ibabaw niana; Kadtong tanan nga nagahimog itum sa adlaw pahadloka niana.
Take it back, darkness and death-shadow. A black cloud should overshadow it. It should be as terrifying as the darkness of an eclipse during the day.
6 Mahitungod nianang gabhiona, ipasakup kana sa mabaga nga kangitngit: Ayaw kana pagpalipaya uban sa mga adlaw sa tuig; ayaw kana pag-ilakip pag-isip uban sa mga bulan.
Blot out that night as if it never existed. Don't count it on the calendar. Don't let it have a day in any month.
7 Ah, himoang awa-aw kanang gabhiona; Ayaw pagpasudla dinha ang tingog nga malipayon.
Let that night be childless, with no sounds of happiness heard.
8 Ipatunglo sila nga tigtunglo sa adlaw, Nga andam sa pagpalihok sa leviathan?
Those who place curses on certain days should curse it, those who have the power to raise Leviathan.
9 Pangitngita ang mga bitoon sa pagkasalumsom: Papangitaa kana sa kahayag, apan ayaw pagtunghai; Ni pagpatan-awon kana sa banag-banag sa kabuntagon:
Its early morning stars should stay dark. Looking for light, may none come, may it not see the glimmer of dawn
10 Tungod kay wala man tak-umi niana ang mga ganghaan sa tagoangkan sa akong inahan, Ni pagtagoan ang kasamok gikan sa akong mata.
for it did not shut my mother's womb to prevent me from seeing trouble.
11 Ngano nga ako wala mamatay sa tagoangkan? Ngano nga sa pag-anak kanako sa akong inahan wala mabugto ang akong gininhawa?
Why wasn't I stillborn? Why didn't I die at birth?
12 Ngano nga ang mga tuhod mingdawat kanako? Kun sa unsa ang mga dughan nga akong pagasus-an?
Why was there a lap for me to lie on, or breasts for me to suck?
13 Kay karon nakahigda na unta ako ug nahilum; Ako nakatulog na unta; nan ako nakapahulay na unta,
For now I would be lying down in peace. I would be sleeping and at rest,
14 Uban sa mga hari ug mga makinaadmanon sa kalibutan, Nga nanagtukod alang sa ilang kaugalingong mga dapit nga kamingawan;
along with the kings of this world and their officials whose palaces now lie in ruins,
15 Kun uban sa mga principe nga may mga bulawan, Nga gipuno sa salapi ang ilang kabalayan:
or with noblemen who collected gold and filled their houses with silver.
16 Kun ngano nga wala ako katagoi ingon sa natawo sa dili panahon, Sama sa mga magagmayng bata nga wala gayud makakitag kahayag.
Why wasn't I a miscarriage, buried in secret, a baby who never saw the light?
17 Didto ang dautan dili na makasamok; Ug didto ang mga gikapuyan nagapahulay,
There in the grave the wicked give no more trouble, and those whose strength is gone have their rest.
18 Didto ang mga binilanggo magapahulay ug tingub; Kanila dili mabati ang tingog sa magsusukot sa buhis.
There prisoners take it easy—they don't hear the commands of their oppressors.
19 Ang mga ubos ug ang mga bantugan atua didto: Ug ang mga binatonan gawas sa iyang agalon.
Both small and great are there, and slaves are freed from their masters.
20 Busa ang kahayag gihatag kaniya nga anaa sa kaalaut, Ug ang kinabuhi ngadto sa mga mapait ug kalag;
Why does God give life to those who are suffering, living bitterly miserable lives,
21 Nga nangandoy sa kamatayon, apan kini wala moabut, Ug nagapangita niini labi pa kay sa mga bahanding tinagoan;
those who are waiting for death that does not come and who are looking for death more desperately than hunting for treasure?
22 Nga nagakalipay ug daku uyamut, Ug mahimayaon, kong ang lubnganan ilang hikaplagan?
They're so incredibly happy when the reach the grave!
23 Ngano nga ang kahayag gihatag sa tawo kinsang dalan tinagoan, Ug nga sa Dios ginakutan?
Why is light given to someone who doesn't know where they're going, someone God has fenced in?
24 Kay ang akong pagpanghupaw magauna sa akong pagkaon, Ug ang akong pag-agulo ginabubo sama sa tubig.
My groans are the bread I eat; my raging tears are the water I drink.
25 Kay ang butang nga akong gikahadlokan midangat kanako, Ug ang akong gikalisangan miabut kanako.
For all that I feared has happened to me; everything that I dreaded has come upon me.
26 Wala na kanako ang kalinaw, ni ania kanako ang kahilum, ni ania kanako ang pahulay; Apan ang kasamok moabut man.
I have no peace, no quiet, no rest. All that comes is rage.”
