< Job 29 >
1 Ug si Job migamit pag-usab sa iyang sambingay, ug miingon:
約伯又接着說:
2 Oh, nga maingon unta ako niadtong unang mga bulan, Niadtong unang mga adlaw sa diha nga ang Dios nagbantay pa kanako;
惟願我的景況如從前的月份, 如上帝保守我的日子。
3 Sa diha nga ang iyang suga nagdan-ag sa ibabaw sa akong ulo, Ug pinaagi sa iyang kahayag gilatas ko ang kangitngit;
那時他的燈照在我頭上; 我藉他的光行過黑暗。
4 Ingon sa akong pagkamauswagon sa akong mga adlaw, Sa diha nga ang pakig-abyan sa Dios nagpuyo pa sa sulod sa akong balong-balong;
我願如壯年的時候: 那時我在帳棚中, 上帝待我有密友之情;
5 Sa diha nga ang Makagagahum kauban pa kanako, Ug ang akong mga anak kanako nagalibut;
全能者仍與我同在; 我的兒女都環繞我。
6 Sa diha nga ang akong mga lakang ginahugasan sa mantequilla, Ug ang bato nagapaagay-ay kanako ug mga sapa nga lana!
奶多可洗我的腳; 磐石為我出油成河。
7 Sa miadto ako sa ganghaan ngadto sa ciudad, Sa giandam ko ang akong lingkoranan diha sa dalan,
我出到城門, 在街上設立座位;
8 Ang mga batan-on nakakita kanako ug nanagtago sa ilang kaugalingon, Ug ang mga tigulang nanindog ug wala manglihok;
少年人見我而迴避, 老年人也起身站立;
9 Ang mga principe nanagpugong sa pagsulusulti, Ug gidapion ang ilang mga kamot sa ilang baba;
王子都停止說話, 用手摀口;
10 Ang tingog sa mga tawong halangdon gipahilum, Ug ang ilang mga dila nanapot sa alingag-ngag sa ilang baba.
首領靜默無聲, 舌頭貼住上膛。
11 Kay sa diha nga nakadungog kanako ang igdulungog, unya kana kanako nanalangin; Ug sa diha nga nakakita kanako ang mata, kana nagpamatuod kanako:
耳朵聽我的,就稱我有福; 眼睛看我的,便稱讚我;
12 Kay akong giluwas ang kabus nga nagtu-aw, Ang ilo usab nga kaniya walay makatabang.
因我拯救哀求的困苦人 和無人幫助的孤兒。
13 Ang panalangin niadtong haduol sa kamatayon midangat kanako; Ug ang kasingkasing sa babaye nga balo gipaawit ko sa kalipay.
將要滅亡的為我祝福; 我也使寡婦心中歡樂。
14 Gisul-ob ko ang pagkamatarung, ug kana nahimo nga akong bisti: Ang akong justicia nahimutang ingon sa kupo ug purongpurong.
我以公義為衣服, 以公平為外袍和冠冕。
15 Ako nahimong mga mata sa mga buta, Ug sa mga bakol ako nahimong mga tiil.
我為瞎子的眼, 瘸子的腳。
16 Ako nahimong amahan sa mga hangul: Ug ang katungod niadtong wala ko hiilhi akong gipangita.
我為窮乏人的父; 素不認識的人,我查明他的案件。
17 Ug gilumpag ko ang apapangig sa mga tawong dili matarung, Ug gilaksi ko ang tinukob diha sa iyang mga ngipon.
我打破不義之人的牙床, 從他牙齒中奪了所搶的。
18 Unya ako miingon: Ako mamatay sa akong salag, Ug pagadaghanon ko ang akong mga adlaw ingon sa balas:
我便說:我必死在家中, 必增添我的日子,多如塵沙。
19 Ang akong gamot mikaylap ngadto sa katubigan, Ug ang yamog mipabilin sa ibabaw sa akong sanga sa tibook nga gabii:
我的根長到水邊; 露水終夜霑在我的枝上。
20 Ang akong himaya nga ania kanako lunhaw, Ug ang akong pana nabag-o dinhi sa akong kamot.
我的榮耀在身上增新; 我的弓在手中日強。
21 Kanako ang mga tawo nanagpatalinghug ug nanagpaabut, Ug nanaghilum tungod sa akong tambag.
人聽見我而仰望, 靜默等候我的指教。
22 Sa pagkatapus sa akong mga pulong sila wala na mousab pagsulti; Ug ang akong tambag nagatulo sa ibabaw nila.
我說話之後,他們就不再說; 我的言語像雨露滴在他們身上。
23 Ug ingon sa pagpaabut sa ulan ang ilang pagpaabut kanako; Ug gibuka nila ang ilang baba ingon sa nagahulat sa ulahing ulan.
他們仰望我如仰望雨, 又張開口如切慕春雨。
24 Ug ako mipahiyum kanila sa diha nga sila walay pagsalig; Ug ang kahayag sa akong panagway wala nila isalikway.
他們不敢自信,我就向他們含笑; 他們不使我臉上的光改變。
25 Ako nagpili sa ilang dalan ug milingkod ingon sa usa ka pangulo, Ug mipuyo ingon sa usa ka hari sa kasundalohan, Ingon sa usa ka nagalipay niadtong mga masulob-on.
我為他們選擇道路,又坐首位; 我如君王在軍隊中居住, 又如弔喪的安慰傷心的人。