Job 27
1 Ug si Job nagapadayon pag-usab sa iyang sambingay, ug miingon:
And Job adds to lift up his allegory and says:
2 Ingon nga ang Dios buhi, ang nagkuha sa akong katungod, Ug ang Makagagahum, ang nagsakit sa akong kalag
“God lives! He turned aside my judgment, And the Mighty—He made my soul bitter.
3 (Kay bug-os pa man ang akong kinabuhi dinhi kanako, Ug ang espiritu sa Dios ania sa akong mga ilong);
For all the while my breath [is] in me, And the wind of God in my nostrils.
4 Sa pagkatinuod ang akong mga ngabil dili magapamulong sa dili-pagkamatarung, Ni magalituk sa limbong ang akong dila.
My lips do not speak perverseness, And my tongue does not utter deceit.
5 Dili unta itugot kanako nga pagamatarungon ko kamo: Hangtud nga ako mamatay dili ko gayud isalikway ang pagkahingpit sa kasingkasing gikan kanako.
Defilement to me—if I justify you, Until I expire I do not turn aside my integrity from me.
6 Ang akong pagkamatarung akong pagahuptan gayud, ug dili ko biyaan: Ang akong kasingkasing dili magabadlong kanako samtang nga ako buhi pa.
On my righteousness I have laid hold, And I do not let it go, My heart does not reproach me while I live.
7 Pasagdi nga ang akong kaaway maingon sa dautan, Ug kadtong moasdang batok kanako nga maingon sa dili matarung.
My enemy is as the wicked, And my withstander as the perverse.
8 Kay unsa man ang kalauman sa usa nga walay Dios, bisan pa makadawat siya ug ganancia, Kong ang Dios magakuha sa iyang kalag?
For what [is] the hope of the profane, When He cuts off? When God casts off his soul?
9 Magapatalinghug ba ang Dios sa iyang pagtu-aw, Kong ang kasamok modangat kaniya?
[Does] God hear his cry, When distress comes on him?
10 Magakalipay ba siya sa iyang kaugalingon uban sa Makagagahum, Ug magasangpit ba siya sa Dios sa kanunay?
Does he delight himself on the Mighty? Call God at all times?
11 Tudloan ko kamo mahitungod sa kamot sa Dios; Ang butang nga anaa sa Makagagahum dili ko tagoan.
I show you by the hand of God, That which [is] with the Mighty I do not hide.
12 Ania karon, kamong tanan sa inyong kaugalingon nakakita niini; Nan ngano man nga kamo lonlon man walay kapuslanan?
Behold, you—all of you—have seen, And why [is] this—you are altogether vain?
13 Kini mao ang bahin sa usa ka tawong dautan sa atubangan sa Dios, Ug ang panulondon sa mga malupigon, nga ilang madawat gikan sa Makagagahum:
This [is] the portion of wicked man with God, And the inheritance of terrible ones They receive from the Mighty.
14 Kong ang iyang mga anak modaghan, kana alang sa espada; Ug ang iyang kaliwatan dili matagbaw sa tinapay.
If his sons multiply—a sword [is] for them. And his offspring [are] not satisfied [with] bread.
15 Kadtong mahabilin diha kaniya igalubong diha sa kamatayon, Ug ang iyang mga asawa nga balo dili managbakho.
His remnant are buried in death, And his widows do not weep.
16 Bisan pa magatigum siya ug salapi ingon sa abug, Ug magaandam ug bisti ingon sa yuta nga kolonon;
If he heaps up silver as dust, And prepares clothing as clay,
17 Siya makaandam niana, apan ang matarung maoy magasul-ob niana, Ug ang mga inocente maoy magabahin sa salapi.
He prepares—and the righteous puts [it] on, And the innocent apportions the silver.
18 Siya magatukod sa iyang balay ingon sa usa ka anunugba, Ug ingon sa usa ka payag nga pagabuhaton sa usa ka magbalantay.
He has built his house as a moth, And as a shelter a watchman has made.
19 Siya mohigda nga usa ka bahandianon, apan didi siya pagatigumon uban sa iyang mga ginikanan; Sa pagbuka niya sa iyang mga mata siya dili na mao.
He lies down rich, and he is not gathered, He has opened his eyes, and he is not.
20 Ang mga kalisang makaapas kaniya ingon sa mga tubig; Usa ka unos magasakmit kaniya sa gabii.
Terrors overtake him as waters, By night a whirlwind has stolen him away.
21 Ang hangin nga timog magadala kaniya, ug siya mogikan; Ug kini magasilhig kaniya gikan sa iyang dapit.
An east wind takes him up, and he goes, And it frightens him from his place,
22 Kay siya pagalabayon sa Dios, ug dili pagasayloan: Siya buot mokalagiw gikan sa iyang kamot.
And it casts at him, and does not spare, He diligently flees from its hand.
23 Siya pagapakpakan sa mga tawo sa ilang mga kamot, Ug pagasitsitan siya gikan sa iyang dapit.
It claps its hands at him, And it hisses at him from his place.”
