Job 23
1 Unya mitubag si Job, ug miingon:
Y respondió Job, y dijo:
2 Bisan niining adlawa mapait ang akong kaguol: Ang akong sakit labing mabug-at kay sa akong pag-agulo.
Hoy también hablaré con amargura; que es más grave mi llaga que mi gemido.
3 Oh, nga hingsayran ko pa unta kong asa ko siya hipalgi! Aron madangat ko gayud ang iyang lingkoranan!
¡Quién me diera el saber dónde hallar a Dios! Yo iría hasta su silla.
4 Ipahamutang ko sa iyang atubangan ang akong katarungan, Ug pun-on ko ang akong baba sa mga iglalantugi.
Ordenaría juicio delante de él, y llenaría mi boca de argumentos.
5 Hibaloan ko ang mga pulong nga iyang igatubag kanako, Ug hisabtan ko ang bisan unsa nga iyang igasulti kanako.
Yo sabría lo que él me respondería, y entendería lo que me dijese.
6 Makiglalis ba siya kanako uban nianang gidak-on sa iyang kagahum? Dili; hinonoa siya magapatalinghug kanako.
¿Por ventura pleitearía conmigo con grandeza de fuerza? No; antes él la pondría en mí.
7 Didto ang tawo nga matul-id arang makapahayag kaniya sa iyang katarungan; Busa ako pagabuhian sa walay katapusan gikan sa akong maghuhukom.
Allí el recto disputaría con él; y escaparía para siempre del que me condena.
8 Ania karon, moadto ako sa unahan, apan siya wala didto; Ug moari ako sa pangulahian, apan dili ko siya igkita,
He aquí yo iré al oriente, y no lo hallaré; y al occidente, y no lo percibiré.
9 Dapit sa wala, diin siya magabuhat, apan dili ko siya hitan-awan; Dapit sa akong too, adto siya magtago aron nga kaniya dili ako makasud-ong.
Si al norte él obrare, yo no lo veré; al mediodía se esconderá, y no lo veré.
10 Apan siya nahibalo sa dalan nga akong pagapadulongan; Sa diha nga ako masulayan na niya, mogula ako ingon sa bulawan.
Mas él conoció mi camino; me probó, y salí como oro.
11 Ang akong tiil nagsubay pag-ayo sa iyang mga lakang; Ang iyang dalan maoy akong gibantayan, ug wala ako motipas.
Mis pies tomaron su rastro; guardé su camino, y no me aparté.
12 Ako wala mosibug gikan sa sugo sa iyang mga ngabil; Gipakamahal ko ang mga pulong sa iyang baba labi kay sa kalan-on ko nga kinahanglan.
Del mandamiento de sus labios nunca me separé; guardé las palabras de su boca más que mi comida.
13 Apan usa ra siya ug hunahuna, ug kinsay arang makaliso kaniya? Ug ang butang nga ginatinguha sa iyang kalag, kana gayud maoy iyang ginahimo.
Pero si él se determina en una cosa, ¿quién lo apartará? Su alma deseó, e hizo.
14 Kay siya magabuhat niadtong butang nga iyang ginatagana alang kanako: Ug daghang mga butang nga ingon niana nga anaa kaniya.
Por tanto él acabará lo que me es necesario; y muchas cosas como éstas hay en él.
15 Busa ako nalisang diha sa iyang atubangan; Sa magapalandong ako, mahadlok ako kaniya.
Por lo cual yo me espantaré delante de su rostro; consideraré, y lo temeré.
16 Kay gipugdaw sa Dios ang akong kasingkasing, Ug ang Makagagahum naghadlok kanako:
Dios ha enternecido mi corazón, y el Omnipotente me ha espantado.
17 Kay wala man ipahimulag ako sa wala pa modangat ang kangitngit, Wala usab niya pataboni gikan sa akong nawong ang mabaga nga kangitngit.
¿Por qué no fui yo cortado delante de las tinieblas, y cubrió con oscuridad mi rostro?
