< Job 23 >

1 Unya mitubag si Job, ug miingon:
Then Job answered and said:
2 Bisan niining adlawa mapait ang akong kaguol: Ang akong sakit labing mabug-at kay sa akong pag-agulo.
Still is my complaint bitter; But my wound is deeper than my groaning.
3 Oh, nga hingsayran ko pa unta kong asa ko siya hipalgi! Aron madangat ko gayud ang iyang lingkoranan!
O that I knew where I might find him! That I might go before his throne!
4 Ipahamutang ko sa iyang atubangan ang akong katarungan, Ug pun-on ko ang akong baba sa mga iglalantugi.
I would order my cause before him, And fill my mouth with arguments;
5 Hibaloan ko ang mga pulong nga iyang igatubag kanako, Ug hisabtan ko ang bisan unsa nga iyang igasulti kanako.
I should know what he would answer me, And understand what he would say to me.
6 Makiglalis ba siya kanako uban nianang gidak-on sa iyang kagahum? Dili; hinonoa siya magapatalinghug kanako.
Would he contend with me with his mighty power? No! he would have regard to me.
7 Didto ang tawo nga matul-id arang makapahayag kaniya sa iyang katarungan; Busa ako pagabuhian sa walay katapusan gikan sa akong maghuhukom.
Then would an upright man contend with him, And I should be fully acquitted by my judge.
8 Ania karon, moadto ako sa unahan, apan siya wala didto; Ug moari ako sa pangulahian, apan dili ko siya igkita,
But, behold, I go eastward, and he is not there; And westward, but I cannot perceive him;
9 Dapit sa wala, diin siya magabuhat, apan dili ko siya hitan-awan; Dapit sa akong too, adto siya magtago aron nga kaniya dili ako makasud-ong.
To the north, where he worketh, but I cannot behold him; He hideth himself on the south, and I cannot see him.
10 Apan siya nahibalo sa dalan nga akong pagapadulongan; Sa diha nga ako masulayan na niya, mogula ako ingon sa bulawan.
But he knoweth the way which is in my heart; When he trieth me, I shall come forth as gold.
11 Ang akong tiil nagsubay pag-ayo sa iyang mga lakang; Ang iyang dalan maoy akong gibantayan, ug wala ako motipas.
My feet have trodden in his steps; His way I have kept, and have not turned aside from it.
12 Ako wala mosibug gikan sa sugo sa iyang mga ngabil; Gipakamahal ko ang mga pulong sa iyang baba labi kay sa kalan-on ko nga kinahanglan.
I have not neglected the precepts of his lips; Above my own law have I esteemed the words of his mouth.
13 Apan usa ra siya ug hunahuna, ug kinsay arang makaliso kaniya? Ug ang butang nga ginatinguha sa iyang kalag, kana gayud maoy iyang ginahimo.
But he is of one mind, and who can turn him? And what he desireth, that he doeth.
14 Kay siya magabuhat niadtong butang nga iyang ginatagana alang kanako: Ug daghang mga butang nga ingon niana nga anaa kaniya.
He performeth that which is appointed for me; And many such things are in his mind!
15 Busa ako nalisang diha sa iyang atubangan; Sa magapalandong ako, mahadlok ako kaniya.
Therefore I am in terror on account of him; When I consider, I am afraid of him.
16 Kay gipugdaw sa Dios ang akong kasingkasing, Ug ang Makagagahum naghadlok kanako:
For God maketh my heart faint; Yea, the Almighty terrifieth me;
17 Kay wala man ipahimulag ako sa wala pa modangat ang kangitngit, Wala usab niya pataboni gikan sa akong nawong ang mabaga nga kangitngit.
Because I was not taken away before darkness came, And he hath not hidden darkness from mine eyes.

< Job 23 >