< Job 21 >

1 Unya si Job mitubag ug miingon.
Job replied,
2 Patalinghugi pag-ayo ang akong pakigpulong; Ug himoa kini nga inyong mga kalipayan.
“Please listen carefully to what I say—that would be one comfort you could give me.
3 Tugoti ako, ug ako mosulti usab; Ug sa tapus sa akong pagsulti, padayona ang imong pagtamay.
Bear with me; let me speak. After I've spoken you can resume mocking me.
4 Mahitungod kanako, ngadto ba sa tawo ang akong pag-agulo? Ug ngano nga ako dili man magkaguol?
Am I complaining against people? Of course not. Why shouldn't I be impatient?
5 Matngoni ako, ug kahibulongi, Ug sa inyong baba ibutang ang inyong kamot.
Just take a look at me. Aren't you appalled? Cover your mouth with your hand in shock!
6 Bisan kong ako mahanumdum gisamok ako, Ug ang kalisang nagakapyot sa akong unod.
Every time I think of what's happened to me I am horrified and I shake all over with fear.
7 Ngano man nga ang mga dautan nagapadayon sa kinabuhi, Moabut sa kagulangon, oo, magatubo sa dakung kagahum?
Why do the wicked continue to live, to grow old and increasingly powerful?
8 Ang ilang kaliwatan ginatukod uban nila sa ilang panan-aw, Ug ang ilang mga anak sa atubangan sa ilang mga mata.
Their children are with them; they watch their grandchildren grow up.
9 Ang ilang mga balay halayo sa mga kalisangan, Ni ang latus sa Dios gipahamtang kanila.
They live in their homes in safety—they are not afraid. God does not use his rod to beat them.
10 Ang ilang lake nga vaca magaliwat, ug dili mapoo; Ang ilang baye nga vaca magapanganak ug dili mahulog ang iyang nati.
Their bulls always breed successfully; their cows give birth to calves and do not miscarry.
11 Ang ilang mga gagmay ilang pagapagulaon ingon sa panon, Ug ang ilang mga anak managsayaw.
They send out their little ones like lambs to play; their children dance around.
12 Sa atubangan sa magagmayng tambor ug alpa sila manag-awit, Ug sa tingog sa flauta sila managkasadya.
They sing accompanied by the tambourine and lyre; they celebrate with the music of the flute.
13 Ang ilang mga adlaw ilang pagagawion sa pagkaadunahan, Ug sa usa ka pagpilok, sila mangadto sa Sheol. (Sheol h7585)
They live out their lives contentedly, and go down to Sheol in peace. (Sheol h7585)
14 Ug sila magaingon sa Dios: Bumulag ka kanamo; Kay kami wala magkinahanglan sa kahibalo sa imong mga dalan.
Yet they tell God, ‘Get lost! We don't want anything to do with you.
15 Unsa man ang Makagagahum, nga kaniya kita manag-alagad? Ug unsa man ang atong ganancia kong kita manag-ampo kaniya?
Who does the Almighty think he is for us to serve him as slaves? What benefit is there for us if we pray to him?’
16 Ania karon, ang ilang pagkaadunahan wala sa ilang kamot: Ang tambag sa mga dautan halayo kanako.
Such people believe they make their own fortune, but I don't accept their way of thinking.
17 Makapila ba palunga ang lamparahan sa mga dautan? Nga ang ilang kasakitan nagadangat kanila? Nga ang Dios sa iyang kasubo nagahatag kanila ug mga kagul-anan.
How often is the lamp of the wicked snuffed out? How often does disaster come upon them? How often does God punish the wicked in his anger?
18 Nga sila ingon sa uhot sa atubangan sa hangin, Ug sama sa tahop nga mapalid sa bagyo?
Are they blown along like straw in the wind? Does a tornado come in and carry them away?
19 Kamo magaingon: Ang Dios nagatagana sa iyang igdadaut alang sa iyang mga anak. Pasagdi siya nga magahatag kaniya sa iyang balus, aron siya masayud niana:
Some say, ‘God saves up people's punishment for their children.’ But I say, ‘God should punish those people themselves so that they can learn from it.’
20 Ipatan-aw sa iyang kaugalingong mga mata ang iyang pagkalaglag, Ug paimna siya sa kaligutgut sa Makagagahum.
Let them see their destruction themselves, and drink deeply from God's anger.
21 Kay unsay kawilihan niya sa iyang balay nga gitalikdan niya, Sa diha nga pagaputlon na ang gidaghanon sa iyang mga bulan?
For they don't care what happens to their families once they're dead.
22 May arang ba nga makatudlo sa Dios ug kanibalo, Sanglit siya ang nagahukom niadtong atua sa kahitas-an?
Can anyone teach God anything he doesn't already know, since he is the one who judges even heavenly beings?
23 Kining usa mamatay sa kalig-on sa iyang kabaskug, Nga anaa sa dakung kalinaw ug kahusay:
One person dies in good health, totally comfortable and secure.
24 Puno sa gatas ang iyang mga baldi, Ug ang utok sa iyang kabukogan magaumog.
Their body is fat from eating well; their bones still strong.
25 Ug kadtong usa mamatay sa kapait sa iyang kalag, Ug dili gayud makatilaw sa bisan unsa nga maayo.
Another dies after a miserable life without every experiencing happiness.
26 Sa walay kalainan, sa abug sila magahigda, Ug ang wati magatabon kanila.
Yet they are both buried in the same dust; they are treated alike in death, eaten by maggots.
27 Ania karon, ako nasayud sa inyong mga hunahuna, Ug sa mga lalang nga buot ninyong idaut kanako.
Look, I know what you're thinking, and your schemes to do me wrong.
28 Kay kamo nagaingon: Hain ba ang balay sa principe? Ug hain ba ang balong-balong nga gipuy-an sa tawong dautan?
You may ask me, ‘Where is the home of the great man? Where is the place where the wicked live?’
29 Wala ba ninyo mapangutana kadtong mga magpapanaw? Ug wala ba kamo mangasayud sa mga kamatuoran nila,
Haven't you asked people who travel? Don't you pay attention to what they tell you?
30 Nga ang mga tawong dautan ginatagana sa adlaw sa kagul-anan? Nga sila pagadad-on ngadto sa adlaw sa kaligutgut?
Wicked people are spared in times of disaster; they are rescued from the day of judgment.
31 Kinsa ang mopahayag sa iyang nawong sa iyang dalan? Ug kinsa ang magabalus kaniya sa iyang nabuhat?
Who confronts them with their actions? Who pays them back for what they have done?
32 Ngani igahatud siya ngadto sa lubnganan, Ug ang mga katawohan magabantay sa ibabaw sa iyang lubong.
When they eventually die and are carried to the graveyard, their tomb is guarded. The earth of the grave softly covers them.
33 Matam-is kaniya ang mga umol nga yuta sa kawalogan, Ug ang tanang tawo kaniya mosunod, Ingon nga daghanan man uyamut ang nag-una kaniya.
Everyone attends their funeral service; a huge procession of people comes to pay their last respects.
34 Busa unsa may pulos sa inyong mga paglipay kanako, Sanglit sa inyong mga tubag maoy makita ang lonlon kabakakan?
Why do you try to comfort me with worthless nonsense? Your answers are just a pack of lies!”

< Job 21 >