Job 19
1 Unya mitubag si Job ug miingon:
Then answered Job, and said,
2 Hangtud anus-a ang inyong pagsamok sa akong kalag, Ug sa pagdugmok kanako sa mga pulong?
How long will ye grieve my soul, and crush me with words?
3 Ikapulo na kining pagpakaulaw ninyo kanako: Kamo walay kaulaw sa inyong dautan nga pakigharong kanako.
These ten times have ye reproached me: ye are not ashamed when ye show yourselves as strangers to me.
4 Ug bisan pa gayud nga kono ako nasayup, Ang kasayup ko magapabilin ra sa akong kaugalingon.
Yea, if it be indeed that I have erred, let my error remain with myself.
5 Kong kamo magapaburot gayud sa inyong kaugalingon batok kanako, Ug maoy inyong ipasikad batok kanako ang akong pagkasalawayon;
But if indeed ye wish to magnify yourselves above me, and to prove against me my disgrace:
6 Hibaloi ninyo karon nga ang Dios nagpiit kanako, Ug naglukob kanako sa iyang pukot.
Then know for certain that God hath bent me down, and hath laid his net all around me.
7 Ania karon, ako nagatu-aw tungod sa pagtampalas, apan ako wala tagda: Ako nagtawag ug pakitabang, apan walay justicia.
Behold, I cry out concerning the violence [done me], but I am not answered: I entreat aloud, but there is no justice.
8 Iyang giparilan ang akong dalan aron ako walay kaagian, Ug ang akong pagalaktan iyang gihimong kangitngitan.
My road hath he fenced up, so that I cannot pass out; and on my paths he placeth darkness.
9 Gihuboan ako niya sa akong himaya, Ug gikuha ang purongpurong gikan sa akong ulo.
My glory hath he stripped from me, and removed the crown of my head.
10 Iya akong gilumpag sa luyo ug luyo, ug ako tiwas na; Ug ang akong kalauman ingon sa usa ka kahoy nga iyang giluka.
He hath pulled me down on every side, and I am going hence; and he hath rooted up like a tree my hope.
11 Iya usab nga gipasiga ang iyang kapungot batok kanako, Ug sa iyang atubangan siya nag-isip kanako nga usa iyang mga kabatok.
He hath also kindled against me his wrath, and he counteth me with himself as one of his adversaries.
12 Ang iyang kasundalohan nanagtigum, Ug ilang gitukod ang ilang agianan batok kanako, Ug ilang gilukban ang akong balong-balong.
Altogether come on his troops, and make level against me their way, and encamp round about my tent.
13 Iyang gibutang ang akong mga kaigsoonan sa halayo kanako, Ug ang akong mga kaila gipabulag niya kanako.
My brothers hath he removed far from me, and my acquaintance are entirely estranged from me.
14 Ang akong mga kabanayan nanaglikay, Ug ang mga higala ko nga sandurot nahakalimot kanako.
My near of kin have withdrawn, and those befriended by me have forgotten me.
15 Ang tanan nga nagapuyo sa akong balay, ug ang akong sulogoong babaye, nag-isip kanako nga dumuloong: Dumuloong ako sa ilang mga mata.
Ye that sojourn in my house, and my maid-servants, regard me as a stranger: an alien am I become in their eyes.
16 Motawag ako sa akong sulogoon, ug siya dili motubag kanako, Bisan ako mopakilooy sa akong kaugalingong baba.
I call for my servant, but he will not answer, though I were to entreat him with my mouth.
17 Ang akong asawa mahibulong sa akong gininhawa, Ug sa akong paghangyo sa mga anak sa akong kaugalingong inahan.
My breath is become nauseous to my wife, and my caressing, to the children of my own body.
18 Bisan ang mga gagmayng kabataan managyubit kanako; Kong ako motindog, sila magsulti batok kanako.
Yea, children even despise me: I rise up, but they speak against me.
19 Ang tanan ko nga mga higala nga sandurot ginaluud kanako, Ug kadtong tanan nga akong gihigugma nanagbatok kanako.
All that have had my confidence abominate me; and those whom I have loved are turned against me.
20 Ang akong bukog nanagtaput sa akong panit ug sa akong unod, Ug naluwas lamang ako tungod sa mga panit sa akong mga ngipon.
To my skin and to my flesh my bones do cleave, and I must sustain myself with the gums of my teeth.
21 Kaloy-i ako ninyo, kaloy-i ako ninyo, Oh kamo mga higala ko; Kay ang kamot sa Dios nagtapion kanako.
Spare me, spare me, O ye, my friends; for the hand of God hath touched me.
22 Ngano man nga naglutos kamo kanako ingon sa Dios, Ug wala manghimuot sa akong unod?
Why will ye persecute me as God [hath done], and will never be satisfied with my flesh?
23 Oh nga gisulat unta karon ang akong mga pulong? Oh nga nahamutang unta sila sa usa ka basahon!
Oh who would but grant, that my words might be written down! oh who would grant that they were entered in a book!
24 Nga sa tinalinsan nga puthaw ug tingga Magapatik kanila sa ibabaw sa usa ka bato nga walay katapusan!
That they were hewn with an iron pen and [blackened with] lead for eternity in the hard rock!
25 Apan alang kanako nasayud ako nga ang akong Manluluwas buhi man, Ug sa kaulahian nga adlaw siya motindog sa ibabaw sa yuta:
And well I know that my redeemer liveth, and that he will remain as the last after the creatures of the dust [are passed away];
26 Ug sa tapus ang akong panit, kining lawas ko gayud malaglag, Unya sa wala ang akong unod makita ko ang Dios;
And after my skin is cut to pieces will this be: and then freed from my body shall I behold God;
27 Kang kinsa ako, ako gayud, motan-aw dinhi sa akong kilid, Ug ang akong mga mata makasud-ong, nga dili ingon sa dumuloong. Naut-ut ang akong kasingkasing sa sulod kanako.
Whom I shall myself behold to my happiness, and whom my eyes will see, and not as a stranger, [when even] my reins are consumed within my bosom.
28 Kong kamo magaingon: Ngano nga pagalutoson nato siya! Sanglit ang gamut sa maong butang igakita sa sulod kanako;
But if ye should say, How will we pursue him? seeing the root of the matter is found in me:
29 Kahadloki ninyo ang espada: Kay ang kaligutgut magadala sa mga silot sa espada, Aron nga kamo mahibalo nga adunay paghukom.
Then have dread for yourselves of the sword; for the wrath [which ye excite] is an iniquity that bringeth the sword; in order that ye may know there is one that judgeth [in the world].
