< Job 19 >
1 Unya mitubag si Job ug miingon:
Then Job answered and said:
2 Hangtud anus-a ang inyong pagsamok sa akong kalag, Ug sa pagdugmok kanako sa mga pulong?
How long will ye vex my soul, and crush me with words?
3 Ikapulo na kining pagpakaulaw ninyo kanako: Kamo walay kaulaw sa inyong dautan nga pakigharong kanako.
These ten times have ye reproached me; ye are not ashamed that ye deal harshly with me.
4 Ug bisan pa gayud nga kono ako nasayup, Ang kasayup ko magapabilin ra sa akong kaugalingon.
And be it indeed that I have erred, mine error remaineth with myself.
5 Kong kamo magapaburot gayud sa inyong kaugalingon batok kanako, Ug maoy inyong ipasikad batok kanako ang akong pagkasalawayon;
If indeed ye will magnify yourselves against me, and plead against me my reproach;
6 Hibaloi ninyo karon nga ang Dios nagpiit kanako, Ug naglukob kanako sa iyang pukot.
Know now that God hath subverted my cause, and hath compassed me with His net.
7 Ania karon, ako nagatu-aw tungod sa pagtampalas, apan ako wala tagda: Ako nagtawag ug pakitabang, apan walay justicia.
Behold, I cry out: 'Violence!' but I am not heard; I cry aloud, but there is no justice.
8 Iyang giparilan ang akong dalan aron ako walay kaagian, Ug ang akong pagalaktan iyang gihimong kangitngitan.
He hath fenced up my way that I cannot pass, and hath set darkness in my paths.
9 Gihuboan ako niya sa akong himaya, Ug gikuha ang purongpurong gikan sa akong ulo.
He hath stripped me of my glory, and taken the crown from my head.
10 Iya akong gilumpag sa luyo ug luyo, ug ako tiwas na; Ug ang akong kalauman ingon sa usa ka kahoy nga iyang giluka.
He hath broken me down on every side, and I am gone; and my hope hath He plucked up like a tree.
11 Iya usab nga gipasiga ang iyang kapungot batok kanako, Ug sa iyang atubangan siya nag-isip kanako nga usa iyang mga kabatok.
He hath also kindled His wrath against me, and He counteth me unto Him as one of His adversaries.
12 Ang iyang kasundalohan nanagtigum, Ug ilang gitukod ang ilang agianan batok kanako, Ug ilang gilukban ang akong balong-balong.
His troops come on together, and cast up their way against me, and encamp round about my tent.
13 Iyang gibutang ang akong mga kaigsoonan sa halayo kanako, Ug ang akong mga kaila gipabulag niya kanako.
He hath put my brethren far from me, and mine acquaintance are wholly estranged from me.
14 Ang akong mga kabanayan nanaglikay, Ug ang mga higala ko nga sandurot nahakalimot kanako.
My kinsfolk have failed, and my familiar friends have forgotten me.
15 Ang tanan nga nagapuyo sa akong balay, ug ang akong sulogoong babaye, nag-isip kanako nga dumuloong: Dumuloong ako sa ilang mga mata.
They that dwell in my house, and my maids, count me for a stranger; I am become an alien in their sight.
16 Motawag ako sa akong sulogoon, ug siya dili motubag kanako, Bisan ako mopakilooy sa akong kaugalingong baba.
I call unto my servant, and he giveth me no answer, though I entreat him with my mouth.
17 Ang akong asawa mahibulong sa akong gininhawa, Ug sa akong paghangyo sa mga anak sa akong kaugalingong inahan.
My breath is abhorred of my wife, and I am loathsome to the children of my tribe.
18 Bisan ang mga gagmayng kabataan managyubit kanako; Kong ako motindog, sila magsulti batok kanako.
Even urchins despised me; if I arise, they speak against me.
19 Ang tanan ko nga mga higala nga sandurot ginaluud kanako, Ug kadtong tanan nga akong gihigugma nanagbatok kanako.
All my intimate friends abhor me; and they whom I loved are turned against me.
20 Ang akong bukog nanagtaput sa akong panit ug sa akong unod, Ug naluwas lamang ako tungod sa mga panit sa akong mga ngipon.
My bone cleaveth to my skin and to my flesh, and I am escaped with the skin of my teeth.
21 Kaloy-i ako ninyo, kaloy-i ako ninyo, Oh kamo mga higala ko; Kay ang kamot sa Dios nagtapion kanako.
Have pity upon me, have pity upon me, O ye my friends; for the hand of God hath touched me.
22 Ngano man nga naglutos kamo kanako ingon sa Dios, Ug wala manghimuot sa akong unod?
Why do ye persecute me as God, and are not satisfied with my flesh?
23 Oh nga gisulat unta karon ang akong mga pulong? Oh nga nahamutang unta sila sa usa ka basahon!
Oh that my words were now written! Oh that they were inscribed in a book!
24 Nga sa tinalinsan nga puthaw ug tingga Magapatik kanila sa ibabaw sa usa ka bato nga walay katapusan!
That with an iron pen and lead they were graven in the rock for ever!
25 Apan alang kanako nasayud ako nga ang akong Manluluwas buhi man, Ug sa kaulahian nga adlaw siya motindog sa ibabaw sa yuta:
But as for me, I know that my Redeemer liveth, and that He will witness at the last upon the dust;
26 Ug sa tapus ang akong panit, kining lawas ko gayud malaglag, Unya sa wala ang akong unod makita ko ang Dios;
And when after my skin this is destroyed, then without my flesh shall I see God;
27 Kang kinsa ako, ako gayud, motan-aw dinhi sa akong kilid, Ug ang akong mga mata makasud-ong, nga dili ingon sa dumuloong. Naut-ut ang akong kasingkasing sa sulod kanako.
Whom I, even I, shall see for myself, and mine eyes shall behold, and not another's. My reins are consumed within me.
28 Kong kamo magaingon: Ngano nga pagalutoson nato siya! Sanglit ang gamut sa maong butang igakita sa sulod kanako;
If ye say: 'How we will persecute him!' seeing that the root of the matter is found in me;
29 Kahadloki ninyo ang espada: Kay ang kaligutgut magadala sa mga silot sa espada, Aron nga kamo mahibalo nga adunay paghukom.
Be ye afraid of the sword; for wrath bringeth the punishments of the sword, that ye may know there is a judgment.