Job 18
1 Unya si Bildad ang Suhitanhon, mitubag ug miingon:
Then responded Bildad the Shuhite, and said: —
2 Hangtud anus-a ang pangayam ninyo sa mga pulong? Palandunga, ug sa human magasulti kita.
How long will ye make a perversion of words? Ye should understand, and, afterwards, we could speak.
3 Ngano bang imong giisip kami nga mga mananap, Ug nahimong mahugaw sa imong mga mata?
Wherefore are we accounted like beasts? or appear stupid, in thine eyes?
4 Ikaw nga tungod sa imong kapungot nagabitas sa imong kaugalingon, Pagabiyaan ba ang kalibutan tungod kanimo? Kun pagabalhinon ba ang bato gikan sa iyang nahamutangan?
One tearing in pieces his own soul in his anger, —For thy sake, shall the earth be forsaken? or the rock be moved out of its place?
5 Oo, ang suga sa mga dautan pagapalungon, Ug ang aligato sa iyang kalayo dili modan-ag.
Even the light of the lawless, shall go out, —Neither shall shine the flame of his fire;
6 Ang kahayag mongitngit sa sulod sa iyang balong-balong, Ug ang lamparahan sa ibabaw niya pagapalongon.
The light, hath darkened in his tent, Yea, his lamp above him, goeth out;
7 Ang mga lakang sa iyang pagkamakusganon pagatul-iron, Ug ang iyang kaugalingong salabutan magahulog kaniya.
The steppings of his strength are hemmed in, and his own counsel casteth him down;
8 Kay pinaagi sa iyang kaugalingong mga tiil nahulog siya sa pukot, Ug siya naglakaw sa mga mata sa pukot.
For he is thrust into a net by his own feet, and, upon a trap, he marcheth;
9 Usa ka bitik magasakmit kaniya sa iyang tikod, Ug usa ka laang magagapus kaniya.
There catcheth him—by the heel—a gin, there holdeth him fast—a noose:
10 Anaay usa ka balatik nga gitago diha sa yuta alang kaniya, Ug usa ka balag-ong giandam kaniya sa iyang agianan.
Concealed in the ground is a cord for him, —and a snare for him, on the path.
11 May kahadlok makapalisang kaniya sa luyo ug luyo, Ug magagukod kaniya sa iyang mga tikod.
Round about, terrors have startled him, and have driven him to his feet.
12 Ang iyang kusog mahuyang sa kagutom, Ang kadaut ginaandam sa iyang luyo.
Let his strength be famished, and, calamity, be ready at his side;
13 Ang mga bahin sa iyang lawas pagatunlon, Oo, ang iyang mga bahin igatulon sa anak nga panganay sa kamatayon.
Let it devour the members of his body, Let the firstborn of death devour his members;
14 Pagalangkaton siya gikan sa balong-balong diin atua ang iyang pagsalig: Ug siya pagadad-on ngadto sa hari sa mga kahadlok.
Uprooted, out of his tent, be his confidence, and let it drive him down to the king of terrors;
15 Ang butang nga dili iya mahamutang sa iyang balong-balong; Sa iyang pinuy-anan igasabulak ang azufre.
There shall dwell in his tent, what is naught-of-his, Let brimstone be strewed over his dwelling;
16 Ang iyang mga gamut sa ilalum magamala, Ug sa ibabaw ang iyang mga sanga mangalaya.
Beneath, let his roots be dried up, and, above, be cut off his branch;
17 Ang iyang handumanan mapala sa ibabaw sa yuta, Ug sa dalan ang iyang ngalan dili mahamutang.
His memorial, have perished out of the land, and let him have no name over the face of the open field;
18 Siya papahawaon gikan sa kahayag ngadto sa kangitngitan, Ug siya igasalikway gikan sa kalibutan.
Let them thrust him out of light into darkness, Yea, out of the world, let them chase him;
19 Dili siya makabaton ug mga anak, ni mga anak sa iyang mga anak sa taliwala sa iyang katawohan, Ni makabaton usab siya ug kabilin sa iyang ginapuy-an.
Let him have neither scion nor seed among his people, neither any survivor in his place of sojourn:
20 Kadtong tanan nga magasunod kaniya manghitingala sa iyang adlaw, Ingon nga kadtong tanan nga nanghiuna nangalisang.
Over his day, have they been astounded who come behind, and, them who are in advance, a shudder hath seized.
21 Sa pagkamatuod mao kana ang mga pinuy-anan sa mga dili matarung, Ug kini mao ang himutangan niadtong dili moila sa Dios.
Surely, these, are the dwellings of him that is perverse, and, this, is the place of him that knoweth not GOD.
