< Job 17 >
1 Ang akong espiritu maluya na, nahurot na ang akong mga adlaw, Ang lubnganan andam na alang kanako.
My breath is corrupt, my days are extinct, the graves are ready for me.
2 Sa pagkamatuod adunay nga yubitan uban kanako, Ug ang akong mata nagasud-ong sa ilang mga hagit.
Are there not mockers with me? and doth not mine eye continue in their provocation?
3 Ibutang karon ang pagsalig, ug pangakohon mo ako uban kanimo; Kinsa karon ang buot makigsangka kanako?
Lay down now, put me in a surety with thee; who is he that will strike hands with me?
4 Kay gitagoan mo ang ilang mga kasingkasing gikan sa salabutan: Busa ikaw dili motuboy kanila sa itaas.
For thou hast hid their heart from understanding: therefore shalt thou not exalt them.
5 Ang tawo nga nagadumili sa iyang mga higala mahitungod sa ilang bahin, Bisan ang mga mata sa iyang mga anak mangalubog.
He that speaketh flattery to his friends, even the eyes of his children shall fail.
6 Apan ako gihimo niya nga pagya sa mga tawo; Ug ilang ginalud-an ang akong nawong.
He hath made me also a byword of the people; and aforetime I was as a tabret.
7 Ang akong mata usab malubog tungod sa kasubo, Ug ang akong mga panumduman ang tanan ingon sa usa ka landong.
Mine eye also is dim by reason of sorrow, and all my members are as a shadow.
8 Ang mga tawong matarung nahitingala niini, Ug ang walay sala moasdang batok sa mga walay Dios.
Upright men shall be astonied at this, and the innocent shall stir up himself against the hypocrite.
9 Apan ang mga matarung magapadayon sa iyang ginalaktan, Ug ang mahinlo ug mga kamot magatubo sa kalig-on.
The righteous also shall hold on his way, and he that hath clean hands shall be stronger and stronger.
10 Apan mahitungod kaninyong tanan, dumuol kamo karon pag-usab; Kay wala pa ing mausa ka maalam nga akong hingkit-an.
But as for you all, do ye return, and come now: for I cannot find one wise man among you.
11 Ang akong mga adlaw nangagi na, ang akong mga tuyo nangakawang, Bisan ang mga hunahuna sa akong kasingkasing.
My days are past, my purposes are broken off, even the thoughts of my heart.
12 Ang gabii ilang gihimong adlaw; Ang kahayag, matud pa nila, haduol sa kangitngitan.
They change the night into day: the light is short because of darkness.
13 Kong sa Sheol ako magapangita ingon nga akong pinuy-anan; Kong sa kangitngitan anaa ko ibuklad ang akong higdaanan; (Sheol )
If I wait, the grave is mine house: I have made my bed in the darkness. (Sheol )
14 Kong sa kadunotan ako nagaingon: Ikaw maoy akong amahan; Sa sulod: Ikaw ang akong inahan, ug ang akong igsoong babaye;
I have said to corruption, Thou art my father: to the worm, Thou are my mother, and my sister.
15 Nan, hain man ang akong kalauman? Ug mahitungod sa akong paglaum, kinsa ang makakita niana?
And where is now my hope? as for my hope, who shall see it?
16 Kini mopadulong ngadto sa mga trangka sa Sheol, Kay didto lamang sa abug adunay pahulay. (Sheol )
They shall go down to the bars of the pit, when our rest together is in the dust. (Sheol )