Job 17
1 Ang akong espiritu maluya na, nahurot na ang akong mga adlaw, Ang lubnganan andam na alang kanako.
My spirit is consumed, my days are extinct, the grave is ready for me.
2 Sa pagkamatuod adunay nga yubitan uban kanako, Ug ang akong mata nagasud-ong sa ilang mga hagit.
Surely there are mockers with me, and mine eye abideth in their provocation.
3 Ibutang karon ang pagsalig, ug pangakohon mo ako uban kanimo; Kinsa karon ang buot makigsangka kanako?
Give now a pledge, be surety for me with Thyself; who else is there that will strike hands with me?
4 Kay gitagoan mo ang ilang mga kasingkasing gikan sa salabutan: Busa ikaw dili motuboy kanila sa itaas.
For Thou hast hid their heart from understanding; therefore shalt Thou not exalt them.
5 Ang tawo nga nagadumili sa iyang mga higala mahitungod sa ilang bahin, Bisan ang mga mata sa iyang mga anak mangalubog.
He that denounceth his friends for the sake of flattery, even the eyes of his children shall fail.
6 Apan ako gihimo niya nga pagya sa mga tawo; Ug ilang ginalud-an ang akong nawong.
He hath made me also a byword of the people; and I am become one in whose face they spit.
7 Ang akong mata usab malubog tungod sa kasubo, Ug ang akong mga panumduman ang tanan ingon sa usa ka landong.
Mine eye also is dimmed by reason of vexation, and all my members are as a shadow.
8 Ang mga tawong matarung nahitingala niini, Ug ang walay sala moasdang batok sa mga walay Dios.
Upright men are astonished at this, and the innocent stirreth up himself against the godless.
9 Apan ang mga matarung magapadayon sa iyang ginalaktan, Ug ang mahinlo ug mga kamot magatubo sa kalig-on.
Yet the righteous holdeth on his way, and he that hath clean hands waxeth stronger and stronger.
10 Apan mahitungod kaninyong tanan, dumuol kamo karon pag-usab; Kay wala pa ing mausa ka maalam nga akong hingkit-an.
But as for you all, do ye return, and come now; and I shall not find a wise man among you.
11 Ang akong mga adlaw nangagi na, ang akong mga tuyo nangakawang, Bisan ang mga hunahuna sa akong kasingkasing.
My days are past, my purposes are broken off, even the thoughts of my heart.
12 Ang gabii ilang gihimong adlaw; Ang kahayag, matud pa nila, haduol sa kangitngitan.
They change the night into day; the light is short because of darkness.
13 Kong sa Sheol ako magapangita ingon nga akong pinuy-anan; Kong sa kangitngitan anaa ko ibuklad ang akong higdaanan; (Sheol h7585)
If I look for the nether-world as my house; if I have spread my couch in the darkness; (Sheol h7585)
14 Kong sa kadunotan ako nagaingon: Ikaw maoy akong amahan; Sa sulod: Ikaw ang akong inahan, ug ang akong igsoong babaye;
If I have said to corruption: 'Thou art my father', to the worm: 'Thou art my mother, and my sister';
15 Nan, hain man ang akong kalauman? Ug mahitungod sa akong paglaum, kinsa ang makakita niana?
Where then is my hope? And as for my hope, who shall see it?
