Job 17
1 Ang akong espiritu maluya na, nahurot na ang akong mga adlaw, Ang lubnganan andam na alang kanako.
My spirit is broken, my days are ended, the last resting-place is ready for me.
2 Sa pagkamatuod adunay nga yubitan uban kanako, Ug ang akong mata nagasud-ong sa ilang mga hagit.
Truly, those who make sport of me are round about me, and my eyes become dark because of their bitter laughing.
3 Ibutang karon ang pagsalig, ug pangakohon mo ako uban kanimo; Kinsa karon ang buot makigsangka kanako?
Be pleased, now, to be responsible for me to yourself; for there is no other who will put his hand in mine.
4 Kay gitagoan mo ang ilang mga kasingkasing gikan sa salabutan: Busa ikaw dili motuboy kanila sa itaas.
You have kept their hearts from wisdom: for this cause you will not give them honour.
5 Ang tawo nga nagadumili sa iyang mga higala mahitungod sa ilang bahin, Bisan ang mga mata sa iyang mga anak mangalubog.
As for him who is false to his friend for a reward, light will be cut off from the eyes of his children.
6 Apan ako gihimo niya nga pagya sa mga tawo; Ug ilang ginalud-an ang akong nawong.
He has made me a word of shame to the peoples; I have become a mark for their sport.
7 Ang akong mata usab malubog tungod sa kasubo, Ug ang akong mga panumduman ang tanan ingon sa usa ka landong.
My eyes have become dark because of my pain, and all my body is wasted to a shade.
8 Ang mga tawong matarung nahitingala niini, Ug ang walay sala moasdang batok sa mga walay Dios.
The upright are surprised at this, and he who has done no wrong is troubled because of the evil-doers.
9 Apan ang mga matarung magapadayon sa iyang ginalaktan, Ug ang mahinlo ug mga kamot magatubo sa kalig-on.
Still the upright keeps on his way, and he who has clean hands gets new strength.
10 Apan mahitungod kaninyong tanan, dumuol kamo karon pag-usab; Kay wala pa ing mausa ka maalam nga akong hingkit-an.
But come back, now, all of you, come; and I will not see a wise man among you.
11 Ang akong mga adlaw nangagi na, ang akong mga tuyo nangakawang, Bisan ang mga hunahuna sa akong kasingkasing.
My days are past, my purposes are broken off, even the desires of my heart.
12 Ang gabii ilang gihimong adlaw; Ang kahayag, matud pa nila, haduol sa kangitngitan.
They are changing night into day; they say, The light is near the dark.
13 Kong sa Sheol ako magapangita ingon nga akong pinuy-anan; Kong sa kangitngitan anaa ko ibuklad ang akong higdaanan; (Sheol h7585)
If I am waiting for the underworld as my house, if I have made my bed in the dark; (Sheol h7585)
14 Kong sa kadunotan ako nagaingon: Ikaw maoy akong amahan; Sa sulod: Ikaw ang akong inahan, ug ang akong igsoong babaye;
If I say to the earth, You are my father; and to the worm, My mother and my sister;
15 Nan, hain man ang akong kalauman? Ug mahitungod sa akong paglaum, kinsa ang makakita niana?
Where then is my hope? and who will see my desire?
