Job 16
1 Unya mitubag si Job ug miingon:
Then answered Job, and said,
2 Nakadungog ako ug daghang mga butang nga ingon niana: Kamong tanan mga makapuol nga mga maglilipay.
I have heard many things such as these: troublesome comforters are ye all.
3 May katapusan ba ang mga pulong nga walay hinungdan? Kun unsay nakapahagit kanimo nga ikaw mitubag man?
Shall there be any end to words of wind? or what compelleth thee that thou shouldst answer?
4 Ako nakahimo usab pagsulti sama kaninyo; Kong ang inyong kalag nahapuli pa sa akong kalag, Ako makahimog bagay sa mga pulong batok kaninyo, Ug kaninyo ang akong ulo makalingolingo?
I also could well speak as ye do: if your soul were but in my soul's stead, I could overwhelm you with words, and could shake my head at you.
5 Apan ako buot molig-on kaninyo sa akong baba, Ug ang paglipay sa akong mga ngabil makahupay sa inyong kasakit.
But I would strengthen you with my mouth, and the condolence of my lips should restrain [your grief].
6 Bisan ako nagasulti, ang akong kasakit wala mahupay; Bisan akong gipasagdan, unsa may nakapalinaw kanako?
Though I were to speak, my pain would not be restrained; and though I should forbear, what will go away from me?
7 Apan karon ako giguol niya: Imong gihimong alaut ang akong tanan nga katilingban.
But now he hath made me weary: thou hast made desolate all my company.
8 Ug gigunitan mo ako, nga maoy usa ka pagpamatuod batok kanako: Ug ang akong kaniwang nagapasundayag batok kanako, Kini nagapamatuod sa akong atubangan.
And thou hast filled me with wrinkles, they are my witnesses; and my leanness riseth up for me, giveth its testimony to my face.
9 Ako gilaksi niya sa iyang kapungot, ug ginalutos ako; Batok kanako gipakagot niya ang iyang mga ngipon: Ang akong kabatok nagatutuk sa iyang mga mata kanako.
In his wrath he teareth me to pieces, and assaileth me: he gnasheth over me with his teeth; my adversary sendeth threatening looks at me.
10 Gibanganga nila ang ilang mga baba kanako; Ang akong aping ilang gisagpa uban ang pagbadlong: Sila sa ilang kaugalingon nagtigum batok kanako.
They now open wide against me their mouth; reproachfully they smite my cheek: altogether do they assemble against me.
11 Ang Dios nagatugyan kanako ngadto sa mga walay Dios, Ug nagatugyan kanako ngadto sa mga kamot sa mga tawong dautan.
God hath surrendered me to the unjust, and cast me down into the hands of the wicked.
12 Diha ako sa akong kalipayan, ug iyang gipikas ako; Oo, siya migunit kanako sa akong liog, ug iya akong gilambos; Iya usab akong gihimo nga iyang ilig-on.
I was at ease, but he hath crushed me; he hath also grasped me by the neck, and shaken me to pieces, and set me up unto himself as a mark;
13 Ang iyang mga magpapana naglibut kanako; Ang akong mga amimislon iyang gipikas, ug siya dili mopasaylo; Ang akong apdo iyang gibubo sa ibabaw sa yuta.
His archers encompass me round about; he cleaveth my reins sunder, and doth not pity; he poureth out upon the ground my gall;
14 Iyang gidaut ako sa kasakitan nga nagsunodsunod; Siya midasmag kanako nga ingon sa usa ka higante.
He breaketh me down with breach upon breach; he runneth against me like a mighty man.
15 Gitahi ko ang sako sa akong panit, Ug gibutang ko ang akong sungay sa abug.
Sackcloth have I sewed upon my skin, and my horn I roll in the dust.
16 Ang akong nawong napula na lamang sa hinilak, Ug sa akong mga tabontabon ania ang landong sa kamatayon; q1
My face gloweth from weeping, and on my eyelids resteth the shadow of death:
17 Bisan wala sa akong mga kamot ang panglupig, Ug mahinlo ang akong pag-ampo.
Not because any violence is in my hands, and while my prayer is pure.
18 Oh kalibutan, ayaw pagtaboni ang akong dugo, Ug ayaw paghatagi ug pahulayanan ang akong mga pagbakho.
Earth! do thou not cover up my blood, and let no place restrain my cry.
19 Bisan ngani karon tan-awa, ang akong saksi atua sa langit, Ug ang nagapamatuod kanako atua sa kinahitas-an.
Even now, behold, my witness is in the heavens, and one that testifieth for me is on high.
20 Ang akong mga abyan nagayubit kanako: Apan ang akong mata nagapaagay ug mga luha ngadto sa Dios,
Are my friends my defenders? unto God my eye poureth out [its tears].
21 Aron siya modapig sa katungod sa tawo uban sa Dios, Ug usa ka anak sa tawo uban sa iyang isigkatawo!
And oh that a man might plead with God, as one son of earth with the other!
22 Kay sa modangat na ang pipili ka tuig, Ako mopanaw ngadto sa dapit nga akong pagaadtoan sa wala nay pagbalik.
For when the numbered years are passed, then must I travel a path whence I cannot return.
