Job 16
1 Unya mitubag si Job ug miingon:
But Job answered and said,
2 Nakadungog ako ug daghang mga butang nga ingon niana: Kamong tanan mga makapuol nga mga maglilipay.
I have heard many such things: poor comforters are you all.
3 May katapusan ba ang mga pulong nga walay hinungdan? Kun unsay nakapahagit kanimo nga ikaw mitubag man?
What! is there any reason in vain words? or what will hinder you from answering?
4 Ako nakahimo usab pagsulti sama kaninyo; Kong ang inyong kalag nahapuli pa sa akong kalag, Ako makahimog bagay sa mga pulong batok kaninyo, Ug kaninyo ang akong ulo makalingolingo?
I also will speak as you [do]: if indeed your soul were in my [soul's] stead, then would I insult you with words, and I would shake my head at you.
5 Apan ako buot molig-on kaninyo sa akong baba, Ug ang paglipay sa akong mga ngabil makahupay sa inyong kasakit.
And would there were strength in my mouth, and I would not spare the movement of my lips.
6 Bisan ako nagasulti, ang akong kasakit wala mahupay; Bisan akong gipasagdan, unsa may nakapalinaw kanako?
For if I should speak, I shall not feel the pain of my wound: and if I should be silent, how shall I be wounded the less?
7 Apan karon ako giguol niya: Imong gihimong alaut ang akong tanan nga katilingban.
But now he has made me weary, and a worn-out fool; and you have laid hold of me.
8 Ug gigunitan mo ako, nga maoy usa ka pagpamatuod batok kanako: Ug ang akong kaniwang nagapasundayag batok kanako, Kini nagapamatuod sa akong atubangan.
My falsehood has become a testimony, and has risen up against me: it has confronted me to my face.
9 Ako gilaksi niya sa iyang kapungot, ug ginalutos ako; Batok kanako gipakagot niya ang iyang mga ngipon: Ang akong kabatok nagatutuk sa iyang mga mata kanako.
In his anger he has cast me down; he has gnashed his teeth upon me: the weapons of his robbers have fallen upon me.
10 Gibanganga nila ang ilang mga baba kanako; Ang akong aping ilang gisagpa uban ang pagbadlong: Sila sa ilang kaugalingon nagtigum batok kanako.
He has attacked me with the keen glances of his eyes; with his sharp [spear] he has struck me [down] upon my knees; and they have run upon me with one accord.
11 Ang Dios nagatugyan kanako ngadto sa mga walay Dios, Ug nagatugyan kanako ngadto sa mga kamot sa mga tawong dautan.
For the Lord has delivered me into the hands of unrighteous men, and thrown me upon the ungodly.
12 Diha ako sa akong kalipayan, ug iyang gipikas ako; Oo, siya migunit kanako sa akong liog, ug iya akong gilambos; Iya usab akong gihimo nga iyang ilig-on.
When I was at peace he distracted me: he took me by the hair of the head, and plucked it out: he set me up as a mark.
13 Ang iyang mga magpapana naglibut kanako; Ang akong mga amimislon iyang gipikas, ug siya dili mopasaylo; Ang akong apdo iyang gibubo sa ibabaw sa yuta.
They surrounded me with spears, aiming at my reins: without sparing [me] they poured out my gall upon the ground.
14 Iyang gidaut ako sa kasakitan nga nagsunodsunod; Siya midasmag kanako nga ingon sa usa ka higante.
They overthrew me with fall upon fall: they ran upon me in [their] might.
15 Gitahi ko ang sako sa akong panit, Ug gibutang ko ang akong sungay sa abug.
They sewed sackcloth upon my skin, and my strength has been spent on the ground.
16 Ang akong nawong napula na lamang sa hinilak, Ug sa akong mga tabontabon ania ang landong sa kamatayon; q1
My belly has been parched with wailing, and darkness is on my eyelids.
17 Bisan wala sa akong mga kamot ang panglupig, Ug mahinlo ang akong pag-ampo.
Yet there was no injustice in my hands, and my prayer is pure.
18 Oh kalibutan, ayaw pagtaboni ang akong dugo, Ug ayaw paghatagi ug pahulayanan ang akong mga pagbakho.
Earth, cover not over the blood of my flesh, and let my cry have no place.
19 Bisan ngani karon tan-awa, ang akong saksi atua sa langit, Ug ang nagapamatuod kanako atua sa kinahitas-an.
And now, behold, my witness is in heaven, and my advocate is on high.
20 Ang akong mga abyan nagayubit kanako: Apan ang akong mata nagapaagay ug mga luha ngadto sa Dios,
Let my supplication come to the Lord, and let mine eye weep before him.
21 Aron siya modapig sa katungod sa tawo uban sa Dios, Ug usa ka anak sa tawo uban sa iyang isigkatawo!
Oh that a man might plead before the Lord, even [as] the son of man with his neighbour!
22 Kay sa modangat na ang pipili ka tuig, Ako mopanaw ngadto sa dapit nga akong pagaadtoan sa wala nay pagbalik.
But my years are numbered and [their end] come, and I shall go by the way by which I shall not return.
