Job 16
1 Unya mitubag si Job ug miingon:
Then Job answered and said,
2 Nakadungog ako ug daghang mga butang nga ingon niana: Kamong tanan mga makapuol nga mga maglilipay.
I have heard many such things: Miserable comforters are ye all.
3 May katapusan ba ang mga pulong nga walay hinungdan? Kun unsay nakapahagit kanimo nga ikaw mitubag man?
Shall vain words have an end? Or what provoketh thee that thou answerest?
4 Ako nakahimo usab pagsulti sama kaninyo; Kong ang inyong kalag nahapuli pa sa akong kalag, Ako makahimog bagay sa mga pulong batok kaninyo, Ug kaninyo ang akong ulo makalingolingo?
I also could speak as ye do; If your soul were in my soul’s stead, I could join words together against you, And shake my head at you.
5 Apan ako buot molig-on kaninyo sa akong baba, Ug ang paglipay sa akong mga ngabil makahupay sa inyong kasakit.
[But] I would strengthen you with my mouth, And the solace of my lips would assuage [your grief].
6 Bisan ako nagasulti, ang akong kasakit wala mahupay; Bisan akong gipasagdan, unsa may nakapalinaw kanako?
Though I speak, my grief is not assuaged; And though I forbear, what am I eased?
7 Apan karon ako giguol niya: Imong gihimong alaut ang akong tanan nga katilingban.
But now he hath made me weary: Thou hast made desolate all my company.
8 Ug gigunitan mo ako, nga maoy usa ka pagpamatuod batok kanako: Ug ang akong kaniwang nagapasundayag batok kanako, Kini nagapamatuod sa akong atubangan.
And thou hast laid fast hold on me, [which] is a witness [against me]: And my leanness riseth up against me, It testifieth to my face.
9 Ako gilaksi niya sa iyang kapungot, ug ginalutos ako; Batok kanako gipakagot niya ang iyang mga ngipon: Ang akong kabatok nagatutuk sa iyang mga mata kanako.
He hath torn me in his wrath, and persecuted me; He hath gnashed upon me with his teeth: Mine adversary sharpeneth his eyes upon me.
10 Gibanganga nila ang ilang mga baba kanako; Ang akong aping ilang gisagpa uban ang pagbadlong: Sila sa ilang kaugalingon nagtigum batok kanako.
They have gaped upon me with their mouth; They have smitten me upon the cheek reproachfully: They gather themselves together against me.
11 Ang Dios nagatugyan kanako ngadto sa mga walay Dios, Ug nagatugyan kanako ngadto sa mga kamot sa mga tawong dautan.
God delivereth me to the ungodly, And casteth me into the hands of the wicked.
12 Diha ako sa akong kalipayan, ug iyang gipikas ako; Oo, siya migunit kanako sa akong liog, ug iya akong gilambos; Iya usab akong gihimo nga iyang ilig-on.
I was at ease, and he brake me asunder; Yea, he hath taken me by the neck, and dashed me to pieces: He hath also set me up for his mark.
13 Ang iyang mga magpapana naglibut kanako; Ang akong mga amimislon iyang gipikas, ug siya dili mopasaylo; Ang akong apdo iyang gibubo sa ibabaw sa yuta.
His archers compass me round about; He cleaveth my reins asunder, and doth not spare; He poureth out my gall upon the ground.
14 Iyang gidaut ako sa kasakitan nga nagsunodsunod; Siya midasmag kanako nga ingon sa usa ka higante.
He breaketh me with breach upon breach; He runneth upon me like a giant.
15 Gitahi ko ang sako sa akong panit, Ug gibutang ko ang akong sungay sa abug.
I have sewed sackcloth upon my skin, And have laid my horn in the dust.
16 Ang akong nawong napula na lamang sa hinilak, Ug sa akong mga tabontabon ania ang landong sa kamatayon; q1
My face is red with weeping, And on my eyelids is the shadow of death;
17 Bisan wala sa akong mga kamot ang panglupig, Ug mahinlo ang akong pag-ampo.
Although there is no violence in my hands, And my prayer is pure.
18 Oh kalibutan, ayaw pagtaboni ang akong dugo, Ug ayaw paghatagi ug pahulayanan ang akong mga pagbakho.
O earth, cover not thou my blood, And let my cry have no [resting]-place.
19 Bisan ngani karon tan-awa, ang akong saksi atua sa langit, Ug ang nagapamatuod kanako atua sa kinahitas-an.
Even now, behold, my witness is in heaven, And he that voucheth for me is on high.
20 Ang akong mga abyan nagayubit kanako: Apan ang akong mata nagapaagay ug mga luha ngadto sa Dios,
My friends scoff at me: [But] mine eye poureth out tears unto God,
21 Aron siya modapig sa katungod sa tawo uban sa Dios, Ug usa ka anak sa tawo uban sa iyang isigkatawo!
That he would maintain the right of a man with God, And of a son of man with his neighbor!
22 Kay sa modangat na ang pipili ka tuig, Ako mopanaw ngadto sa dapit nga akong pagaadtoan sa wala nay pagbalik.
For when a few years are come, I shall go the way whence I shall not return.
