Job 14
1 Ang tawo, nga natawo sa usa ka babaye, Hamubo ra sa panuigon, ug tugob sa kasamok.
Mennesket, født af en Kvinde, hans Liv er stakket, han mættes af Uro;
2 Siya mobuswak sama sa usa ka bulak, ug pagaputlon: Siya nagadalagan usab ingon sa usa ka anino, ug dili magadayon.
han spirer som Blomsten og visner, flyr som Skyggen, staar ikke fast.
3 Nan magabuka ba ikaw sa mga mata sa pagsud-ong kaniya, Ug magadala kanako sa hukmanan uban kanimo?
Og paa ham vil du rette dit Øje, ham vil du stævne for Retten!
4 Kinsa ang makakuha ug usa ka butang nga mahinlo gikan sa mahugaw? walay mausa.
Ja, kunde der komme en ren af en uren! Nej, end ikke een!
5 Sanglit ang iyang mga adlaw tinagalan, Ang gidaghanon sa iyang mga bulan anaa kanimo, Ug ikaw nagbutang ug mga utlanan kaniya nga dili niya malabang.
Naar hans Dages Tal er fastsat, hans Maaneder talt hos dig, og du har sat ham en uoverskridelig Grænse,
6 Ayaw na siya pagsud-onga, aron siya makapahulay, Hangtud nga, ingon sa usa ka sulogoon, matapus niya ang adlaw.
tag saa dit Øje fra ham, lad ham i Fred, at han kan nyde sin Dag som en Daglejer!
7 Kay adunay kalauman sa usa ka kahoy, Kong kana pagaputlon aron nga manalingsing pag-usab, Ug nga ang diyutayng sanga niana dili mohunong.
Thi for et Træ er der Haab: Fældes det, skyder det atter, det fattes ej nye Skud;
8 Bisan pa magakagulang ang gamot niana diha sa yuta, Ug ang tuud niana madunot sa yuta;
ældes end Roden i Jorden, dør end Stubben i Mulde:
9 Apan tungod sa baho sa tubig kana mangudlot, Ug mananga ingon sa usa ka tanum.
lugter det Vand, faar det nye Skud, skyder Grene som nyplantet Træ;
10 Apan ang tawo mamatay, ug igalubong: Oo, ang gininhawa sa tawo mabugto, ug hain na man siya?
men dør en Mand, er det ude med ham, udaander Mennesket, hvor er han da?
11 Ingon nga ang katubigan maitus sa dagat, Ug ang suba magakakunhod ug momala;
Som Vand løber ud af Søen og Floden svinder og tørres,
12 Mao usab ang tawo mamatay ug dili na mobalik: Hangtud nga mawala ang kalangitan, sila dili na manghigmata, Dili usab sila mapukaw sa ilang pagkatulog.
saa lægger Manden sig, rejser sig ikke, vaagner ikke, før Himlen forgaar, aldrig vækkes han af sin Søvn.
13 Oh nga sa Sheol unta tagoan mo ako, Nga imo unta akong ibutang sa tago, hangtud nga mahupay ang imong kaligutgut, Nga imo unta akong tagalan ug panahon, ug mahinumdum ka kanako! (Sheol h7585)
Tag dog og gem mig i Dødens Rige, skjul mig, indtil din Vrede er ovre, sæt mig en Frist og kom mig i Hu! (Sheol h7585)
14 Kong ang tawo mamatay, mabuhi ba siya pag-usab? Paabuton unta nako ang tanang adlaw sa akong pagpakigbisog, Hangtud ang akong pagkabalhin modangat.
Om Manden dog døde for atter at leve! Da vented jeg rolig al Stridens Tid, indtil min Afløsning kom;
15 Ikaw motawag unta, ug kanimo ako motubag: Ikaw mokinahanglan sa buhat sa imong mga kamot.
du skulde kalde — og jeg skulde svare — længes imod dine Hænders Værk!
16 Apan karon imong ginaihap ang akong mga lakang? Dili ba ikaw magtimaan sa akong sala?
Derimod tæller du nu mine Skridt, du tilgiver ikke min Synd,
17 Ang akong kalapasan gibaliktosan sulod sa usa ka puntil, Ug imong gitak-uman ang akong kadautan.
forseglet ligger min Brøde i Posen, og over min Skyld har du lukket til.
18 Apan ang bukid nga nagakatumpag, mawagtang: Ug ang bato mahasalikway gikan sa iyang nahamutangan;
Nej, ligesom Bjerget skrider og falder, som Klippen rokkes fra Grunden,
19 Ang katubigan magahilis sa mga bato; Ang mga pag-awas niana magabugwas sa abug sa yuta: Maingon man niana ginalaglag mo ang paglaum sa tawo.
som Vandet udhuler Sten og Plaskregn bortskyller Jord, saa har du udslukt Menneskets Haab.
20 Ikaw sa walay katapusan makadaug kaniya, ug siya molabay: Ikaw magausab sa iyang nawong, ug kaniya magapalakaw.
For evigt slaar du ham ned, han gaar bort, skamskænder hans Ansigt og lader ham fare.
21 Ang iyang mga anak mahimong dungganon, ug siya dili mahibalo niana; Ug sila ginahimong ubos apan siya dili makatimaan niana kanila.
Hans Sønner hædres, han ved det ikke, de synker i Ringhed, han mærker det ikke;
22 Apan kaniya may kasakit ang iyang unod, Ug sa sulod niya nagabangotan ang iyang kalag.
ikkun hans eget Kød volder Smerte, ikkun hans egen Sjæl volder Sorg.
